Salmos 129

1 Muitas vezes me angustiaram desde a minha mocidade, diga agora Israel:

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

2 Muitas vezes me angustiaram desde a minha mocidade, todavia não prevaleceram contra mim.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

3 Os lavradores araram sobre as minhas costas: compridos fizeram os seus sulcos.

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

4 O Senhor é justo: cortou as cordas dos ímpios.

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

5 Sejam confundidos, e voltem para traz, todos os que aborrecem a Sião.

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

6 Sejam como a erva dos telhados, que se seca antes que a arranquem.

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

7 Com a qual o segador não enche a sua mão, nem o que ata os feixes enche o seu braço.

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

8 Nem tão pouco os que passam digam: A benção do Senhor seja sobre vós: nós vos abençoamos em nome do Senhor.

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"