< Salmos 120 >
1 Na minha angústia clamei ao Senhor, e me ouviu.
(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
2 Senhor, livra a minha alma dos lábios mentirosos e da língua enganadora.
HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
3 Que te será dado, ou que te será acrescentado, língua enganadora?
Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
4 Flechas agudas do valente, com brazas vivas de zimbro.
Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
5 Ai de mim, que peregrino em Mesech, e habito nas tendas de Kedar.
Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
6 A minha alma bastante tempo habitou com os que detestam a paz.
Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
7 Pacífico sou, porém quando eu falo já eles procuram guerra.
Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!