Salmos 12

1 Salva-nos, Senhor, porque faltam os homens bons; porque são poucos os fieis entre os filhos dos homens.

Вино ын ажутор, Доамне, кэч се дук оамений евлавиошь, пер крединчоший динтре фиий оаменилор!

2 Cada um fala a falsidade ao seu próximo: falam com lábios lisongeiros e coração dobrado.

Оамений ышь спун минчунь уний алтора, пе бузе ау лукрурь лингушитоаре, ворбеск ку инимэ префэкутэ.

3 O Senhor cortará todos os lábios lisongeiros e a língua que fala soberbamente.

Нимичяскэ Домнул тоате бузеле лингушитоаре, лимба каре ворбеште ку труфие,

4 Pois dizem: Com a nossa língua prevaleceremos: são nossos os beiços; quem é o Senhor sobre nós?

пе чей че зик: „Сунтем тарь ку лимба ноастрэ, кэч бузеле ноастре сунт ку ной. Чине ар путя сэ фие стэпын песте ной?”

5 Pela opressão dos miseráveis, pelo gemido dos necessitados me levantarei agora, diz o Senhor; porei em salvo aquele para quem eles assopram.

„Пентру кэ чей ненорочиць сунт асуприць ши пентру кэ сэрачий ӂем, акум”, зиче Домнул, „Мэ скол ши адук мынтуире челор обиждуиць.”

6 As palavras do Senhor são palavras puras, como prata refinada em fornalha de barro, purificada sete vezes.

Кувинтеле Домнулуй сунт кувинте курате, ун арӂинт лэмурит ын куптор де пэмынт ши курэцит де шапте орь.

7 Tu os guardarás, Senhor; desta geração os livrarás para sempre.

Ту, Доамне, ый вей пэзи ши-й вей апэра де нямул ачеста пе вечие.

8 Os ímpios andam cercando, enquanto os mais vis dos filhos dos homens são exaltados.

Претутиндень мишунэ чей рэй, кынд домнеште тикэлошия принтре фиий оаменилор.