Salmos 109

1 Ó Deus do meu louvor, não te cales,

Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.

2 Pois a boca do ímpio e a boca do enganador estão abertas contra mim: tem falado contra mim com uma língua mentirosa.

Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.

3 Eles me cercaram com palavras odiosas, e pelejaram contra mim sem causa.

Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.

4 Em recompensa do meu amor são meus adversários: mas eu faço oração.

Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.

5 E me deram mal pelo bem, e ódio pelo meu amor.

Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.

6 Põe sobre ele um ímpio, e Satanás esteja à sua direita.

Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.

7 Quando for julgado, saia condenado; e a sua oração se lhe torne em pecado.

Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.

8 Sejam poucos os seus dias, e outro tome o seu ofício.

Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.

9 Sejam órfãos os seus filhos, e viúva sua mulher.

Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.

10 Sejam vagabundos e pedintes os seus filhos, e busquem o pão dos seus lugares desolados.

Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.

11 Lance o credor a mão a tudo quanto tenha, e despojem os estranhos o seu trabalho.

Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.

12 Não haja ninguém que se compadeça dele, nem haja quem favoreça os seus órfãos.

Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.

13 Desapareça a sua posteridade, o seu nome seja apagado na seguinte geração.

Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.

14 Esteja na memória do Senhor a iniquidade de seus pais, e não se apague o pecado de sua mãe.

La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.

15 Antes estejam sempre perante o Senhor, para que faça desaparecer a sua memória da terra.

Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.

16 Porquanto não se lembrou de fazer misericórdia; antes perseguiu ao varão aflito e ao necessitado, para que pudesse até matar o quebrantado de coração.

Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.

17 Visto que amou a maldição, ela lhe sobrevenha, e assim como não desejou a benção, ela se afaste dele.

Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.

18 Assim como se vestiu de maldição, como dum vestido, assim penetre ela nas suas entranhas como água, e em seus ossos como azeite.

Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.

19 Seja para ele como o vestido que o cobre, e como cinto que o cinja sempre.

Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.

20 Seja este o galardão dos meus contrários, da parte do Senhor, e dos que falam mal contra a minha alma.

Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.

21 Mas tu, Deus Senhor, trata comigo por amor do teu nome, porque a tua misericórdia é boa; livra-me,

Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.

22 Pois estou aflito e necessitado, e o meu coração está ferido dentro de mim.

Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.

23 Vou-me como a sombra que declina; sou sacudido como o gafanhoto.

Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.

24 De jejuar estão enfraquecidos os meus joelhos, e a minha carne emagrece.

Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.

25 E ainda lhes sou opróbrio; quando me contemplam, movem as cabeças.

Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.

26 Ajuda-me, Senhor Deus meu, salva-me segundo a tua misericórdia.

Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.

27 Para que saibam que esta é a tua mão, e que tu, Senhor, o fizeste.

Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.

28 Amaldiçoem eles, mas abençoa tu: quando se levantarem fiquem confundidos; e alegre-se o teu servo.

Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.

29 Vistam-se os meus adversários de vergonha, e cubram-se com a sua própria confusão como com uma capa.

Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.

30 Louvarei grandemente ao Senhor com a minha boca: louva-lo-ei entre a multidão.

Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.

31 Pois se porá à mão direita do pobre, para o livrar dos que condenam a sua alma.

Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.