< Salmos 107 >
1 Louvai ao Senhor, porque ele é bom, porque a sua benignidade dura para sempre.
Хвалите Господа, јер је добар; јер је довека милост Његова.
2 Digam-no os remidos do Senhor, os que remiu da mão do inimigo,
Тако нека кажу које је избавио Господ, које је избавио из руке непријатељеве,
3 E os que congregou das terras do oriente e do ocidente, do norte e do sul.
Скупио их из земаља, од истока и запада, од севера и мора.
4 Andaram desgarrados pelo deserto, por caminhos solitários; não acharam cidade para habitarem.
Луташе по пустињи где се не живи, пута граду насељеном не находише;
5 Famintos e sedentos, a sua alma neles desfalecia.
Беху гладни и жедни, и душа њихова изнемагаше у њима;
6 E clamaram ao Senhor na sua angústia, e os livrou das suas necessidades.
Али завикаше ка Господу у тузи својој; и избави их из невоље њихове.
7 E os levou por caminho direito, para irem a uma cidade de habitação.
И изведе их на прав пут, који иде у град насељени.
8 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
9 Pois fartou a alma sedenta, e encheu de bondade a alma faminta.
Јер сити душу ташту, и душу гладну пуни добра.
10 Tal como a que se assenta nas trevas e sombra da morte, presa em aflição e em ferro;
Седеше у тами и у сену смртном, оковани у тугу и у гвожђе;
11 Porquanto se rebelaram contra as palavras de Deus, e desprezaram o conselho do altíssimo,
Јер не слушаше речи Божијих, и не марише за вољу Вишњег.
12 Portanto lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.
Он поништи срце њихово страдањем; спотакоше се, и не беше кога да помогне.
13 Então clamaram ao Senhor na sua angústia, e os livrou das suas necessidades.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове;
14 Tirou-os das trevas e sombra da morte; e quebrou as suas prisões.
Изведе их из таме и сена смртног, и раскиде окове њихове.
15 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
16 Pois quebrou as portas de bronze; e despedaçou os ferrolhos de ferro.
Јер разби врата бронзана, и преворнице гвоздене сломи.
17 Os loucos, por causa da sua transgressão, e por causa das suas iniquidades, são aflitos.
Безумници страдаше за неваљале путеве своје, и за неправде своје.
18 A sua alma aborreceu toda a comida, e chegaram até às portas da morte.
Свако се јело гадило души њиховој, и дођоше до врата смртних.
19 Então clamaram ao Senhor na sua angústia: e ele os livrou das suas necessidades.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове.
20 Enviou a sua palavra, e os sarou; e os livrou da sua destruição.
Посла реч своју и исцели их, и избави их из гроба њиховог.
21 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
22 E ofereçam os sacrifícios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo.
И нека принесу жртву за хвалу, и казују дела Његова у песмама!
23 Os que descem ao mar em navios, mercando nas grandes águas,
Који плове по мору на корабљима, и раде на великим водама,
24 Esses veem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no profundo.
Они су видели дела Господња, и чудеса Његова у дубини.
25 Pois ele manda, e se levanta o vento tempestuoso, que eleva as suas ondas.
Каже, и диже се силан ветар, и устају вали на њему,
26 Sobem aos céus; descem aos abismos, e a sua alma se derrete em angústias.
Дижу се до небеса и спуштају до бездана: душа се њихова у невољи разлива;
27 Andam e cambaleam como ébrios, e perderam todo o tino.
Посрћу и љуљају се као пијани; све мудрости њихове нестаје.
28 Então clamam ao Senhor na sua angústia; e ele os livra das suas necessidades.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и изведе их из невоље њихове.
29 Faz cessar a tormenta, e calam-se as suas ondas.
Он обраћа ветар у тишину, и вали њихови умукну.
30 Então se alegram, porque se aquietaram; assim os leva ao seu porto desejado.
Веселе се кад се стишају, и води их у пристаниште које желе.
31 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
32 Exaltem-no na congregação do povo, e glorifiquem-no na assembléia dos anciãos.
Нека Га узвишују на сабору народном, на скупштини старешинској славе Га!
33 Ele converte os rios em um deserto, e as fontes em terra sedenta:
Он претвара реке у пустињу, и изворе водене у сухоту,
34 A terra frutífera em estéril, pela maldade dos que nela habitam.
Родну земљу у слану пустару за неваљалство оних који живе на њој.
35 Converte o deserto em lagoa, e a terra seca em fontes.
Он претвара пустињу у језера, и суву земљу у изворе водене,
36 E faz habitar ali os famintos, para que edifiquem cidade para habitação;
И насељава онамо гладне. Они зидају градове за живљење;
37 E semeiam os campos e plantam vinhas, que produzem fruto abundante.
Сеју поља, саде винограде и сабирају летину.
38 Também os abençoa, de modo que se multiplicam muito; e o seu gado não diminui.
Благосиља их и множе се јако, и стоке им не умањује.
39 Depois se diminuem e se abatem, pela opressão, aflição e tristeza.
Пре их беше мало, падаху од зла и невоље, што их стизаше.
40 Derrama o desprezo sobre os príncipes, e os faz andar desgarrados pelo deserto, onde não há caminho.
Он сипа срамоту на кнезове, и оставља их да лутају по пустињи где нема путева.
41 Porém livra ao necessitado da opressão em um lugar alto, e multiplica as famílias como rebanhos.
Он извлачи убогога из невоље, и племена множи као стадо.
42 Os retos o verão, e se alegrarão, e toda a iniquidade tapará a boca.
Добри виде и радују се, а свако неваљалство затискује уста своја.
43 Quem é sábio observará estas coisas, e eles compreenderão as benignidades do Senhor.
Ко је мудар, нека запамти ово, и нека познају милости Господње.