Salmos 107
1 Louvai ao Senhor, porque ele é bom, porque a sua benignidade dura para sempre.
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Digam-no os remidos do Senhor, os que remiu da mão do inimigo,
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 E os que congregou das terras do oriente e do ocidente, do norte e do sul.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Andaram desgarrados pelo deserto, por caminhos solitários; não acharam cidade para habitarem.
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 Famintos e sedentos, a sua alma neles desfalecia.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 E clamaram ao Senhor na sua angústia, e os livrou das suas necessidades.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 E os levou por caminho direito, para irem a uma cidade de habitação.
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 Pois fartou a alma sedenta, e encheu de bondade a alma faminta.
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 Tal como a que se assenta nas trevas e sombra da morte, presa em aflição e em ferro;
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 Porquanto se rebelaram contra as palavras de Deus, e desprezaram o conselho do altíssimo,
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 Portanto lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Então clamaram ao Senhor na sua angústia, e os livrou das suas necessidades.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 Tirou-os das trevas e sombra da morte; e quebrou as suas prisões.
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 Pois quebrou as portas de bronze; e despedaçou os ferrolhos de ferro.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 Os loucos, por causa da sua transgressão, e por causa das suas iniquidades, são aflitos.
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 A sua alma aborreceu toda a comida, e chegaram até às portas da morte.
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Então clamaram ao Senhor na sua angústia: e ele os livrou das suas necessidades.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 Enviou a sua palavra, e os sarou; e os livrou da sua destruição.
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 E ofereçam os sacrifícios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo.
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Os que descem ao mar em navios, mercando nas grandes águas,
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 Esses veem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no profundo.
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 Pois ele manda, e se levanta o vento tempestuoso, que eleva as suas ondas.
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 Sobem aos céus; descem aos abismos, e a sua alma se derrete em angústias.
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 Andam e cambaleam como ébrios, e perderam todo o tino.
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Então clamam ao Senhor na sua angústia; e ele os livra das suas necessidades.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 Faz cessar a tormenta, e calam-se as suas ondas.
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 Então se alegram, porque se aquietaram; assim os leva ao seu porto desejado.
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 Exaltem-no na congregação do povo, e glorifiquem-no na assembléia dos anciãos.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Ele converte os rios em um deserto, e as fontes em terra sedenta:
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 A terra frutífera em estéril, pela maldade dos que nela habitam.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Converte o deserto em lagoa, e a terra seca em fontes.
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 E faz habitar ali os famintos, para que edifiquem cidade para habitação;
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 E semeiam os campos e plantam vinhas, que produzem fruto abundante.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 Também os abençoa, de modo que se multiplicam muito; e o seu gado não diminui.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 Depois se diminuem e se abatem, pela opressão, aflição e tristeza.
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 Derrama o desprezo sobre os príncipes, e os faz andar desgarrados pelo deserto, onde não há caminho.
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 Porém livra ao necessitado da opressão em um lugar alto, e multiplica as famílias como rebanhos.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 Os retos o verão, e se alegrarão, e toda a iniquidade tapará a boca.
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Quem é sábio observará estas coisas, e eles compreenderão as benignidades do Senhor.
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
