Salmos 106
1 Louvai ao Senhor. louvai ao Senhor, porque ele é bom, porque a sua misericórdia dura para sempre.
Hallelúja! Drottinn, þökk sé þér því að þú ert góður! Elska þín varir að eilífu.
2 Quem pode referir as obras poderosas do Senhor? Quem anunciará os seus louvores?
Hver getur talið upp öll máttarverk Guðs og hver getur lofað hann eins og rétt er og skylt? Enginn!
3 Bem-aventurados os que guardam o juízo, o que obra justiça em todos os tempos.
Sæll er sá réttláti sem gerir nágrönnum sínum gott.
4 Lembra-te de mim, Senhor, segundo a tua boa vontade para com o teu povo: visita-me com a tua salvação;
Drottinn, þegar þú blessar og bjargar fólki þínu, minnstu þá einnig mín.
5 Para que eu veja os bens de teus escolhidos, para que eu me alegre com a alegria do teu povo, para que me glorie com a tua herança.
Gefðu mér hlut í velgengni þinna útvöldu, að fá að gleðjast með þeim og deila með þeim hjálp þinni.
6 Nós pecamos com os nossos pais, cometemos a iniquidade, obramos perversamente.
Bæði við og feður okkar höfum margvíslega syndgað.
7 Nossos pais não entenderam as tuas maravilhas no Egito; não se lembraram da multidão das tuas misericórdias; antes o provocaram no mar, sim no Mar Vermelho.
Máttarverk þín í Egyptalandi mátu þeir lítils og fljótlega gleymdu þeir góðverkum þínum og risu gegn þér við hafið hið rauða.
8 Não obstante, ele os salvou por amor do seu nome, para fazer conhecido o seu poder.
En samt frelsaðir þú þá, hélst uppi heiðri nafns þíns og sýndir mátt þinn.
9 Repreendeu o Mar Vermelho e se secou, e os fez caminhar pelos abismos como pelo deserto.
Þú klaufst hafið, lagðir þurran veg um botn þess og leiddir þá þar í gegn.
10 E os livrou da mão daquele que os aborrecia, e os remiu da mão do inimigo.
Þannig frelsaðir þú þá frá óvinum þeirra.
11 E as águas cobriram os seus adversários: nem um só deles ficou.
Síðan féll sjórinn aftur í farveg sinn og óvinir þeirra fórust – ekki einn komst af!
12 Então creram as suas palavras, e cantaram os seus louvores.
Þá loks trúðu þeir Drottni og sungu honum lofsöng.
13 Porém cedo se esqueceram das suas obras; não esperaram o seu conselho,
En þeir voru fljótir að gleyma honum á ný! Þeir treystu ekki orðum hans
14 Mas deixaram-se levar da cobiça no deserto, e tentaram a Deus na solidão.
en heimtuðu sífellt meira og meira og reyndu eins og þeir gátu á þolinmæði Guðs.
15 E ele lhes cumpriu o seu desejo, mas enviou magreza às suas almas.
Og hann lét að vilja þeirra, en þó ekki að öllu leyti.
16 E invejaram a Moisés no campo, e a Aarão, o santo do Senhor.
Þeir gerðu uppreisn gegn Móse og líka Aron, manninn sem Guð hafði valið til prests.
17 Abriu-se a terra, e enguliu a Dathan, e cobriu a gente de Abiram.
Þá opnaðist jörðin og gleypti Datan og flokk Abírams.
18 E um fogo se acendeu na sua gente: a chama abrazou os ímpios.
Eldur féll af himni og eyddi illmennum þessum.
19 Fizeram um bezerro em Horeb, e adoraram a imagem fundida.
Þeir gerðu sér líkneski af nauti, sem étur gras,
20 E converteram a sua glória na figura de um boi que come erva.
og tilbáðu það í stað hins dýrlega Guðs!
21 Esqueceram-se de Deus, seu salvador, que fizera grandezas no Egito,
Þannig óvirtu þeir Guð, frelsara sinn,
22 Maravilhas na terra de Cão, coisas tremendas no Mar Vermelho.
sem gert hafði undur og tákn í Egyptalandi og við hafið rauða.
23 Pelo que disse que os destruiria, se Moisés, seu escolhido, se não pusesse perante ele na abertura, para desviar a sua indignação, afim de os não destruir.
Þess vegna áformaði Guð að eyða þeim öllum. En Móse, hans útvaldi þjónn, tók sér stöðu milli fólksins og Guðs og bað hann að láta af reiði sinni og tortíma þeim ekki.
24 Também desprezaram a terra aprazível: não creram na sua palavra.
Og ekki vildu þeir inn í fyrirheitna landið, þeir treystu ekki að Guð mundi vernda þá.
25 Antes murmuraram nas suas tendas, e não deram ouvidos à voz do Senhor.
Þeir kvörtuðu í tjöldum sínum og fyrirlitu skipun hans.
26 Pelo que levantou a sua mão contra eles, para os derribar no deserto;
Þá ákvað hann að láta þá deyja í eyðimörkinni,
27 Para derribar também a sua semente entre as nações, e espalha-los pelas terras.
tvístra afkomendum þeirra meðal þjóðanna og herleiða þá til annarra landa.
28 Também se juntaram com Baal-peor, e começaram os sacrifícios dos mortos.
Og hjá Peór gengu forfeður okkar í lið með fylgjendum Baals og báru fram fórnir til dauðra skurðgoða.
29 Assim o provocaram à ira com as suas invenções; e a peste rebentou entre eles.
Það reitti Drottin til reiði og þess vegna braust út plága meðal þeirra.
30 Então se levantou Phineas, e fez juízo, e cessou aquela peste.
Hún hélst þar til Pínehas gekk fram og refsaði þeim sem henni höfðu valdið.
31 E isto lhe foi contado como justiça, de geração em geração, para sempre.
Hans verður ætíð minnst fyrir það réttlætisverk.
32 Indignaram-no também junto às águas da contenda, de sorte que sucedeu mal a Moisés, por causa deles;
Hjá Meríba reitti Ísrael Drottin aftur til reiði og olli Móse miklum vanda,
33 Porque irritaram o seu espírito, de modo que falou imprudentemente com seus lábios.
– hann reiddist og talaði ógætileg orð.
34 Não destruiram os povos, como o Senhor lhes dissera.
Og ekki útrýmdi Ísrael þjóðunum sem fyrir voru í landinu, eins og Guð hafði skipað þeim,
35 Antes se misturaram com as nações, e aprenderam as suas obras.
heldur blönduðust þeir heiðingjunum og tóku upp ósiði þeirra.
36 E serviram aos seus ídolos, que vieram a ser-lhes um laço.
Þeir færðu skurðgoðum þeirra fórnir og leiddust burt frá Guði.
37 Demais disto, sacrificaram seus filhos e suas filhas aos demônios,
Þeir fórnuðu jafnvel börnum sínum til illra anda –
38 E derramaram sangue inocente, o sangue de seus filhos e de suas filhas, que sacrificaram aos ídolos de Canaan; e a terra foi manchada com sangue.
til hjáguða Kanverja – úthelltu saklausu blóði og vanhelguðu landið með morðum.
39 Assim se contaminaram com as suas obras, e se prostituíram com os seus feitos.
Þeir saurguðust af illverkum þessum, því að með hjáguðadýrkun sinni rufu þeir trúnað við Guð.
40 Pelo que se acendeu a ira do Senhor contra o seu povo, de modo que abominou a sua herança.
Vegna alls þessa reiddist Drottinn Ísrael, lýð sínum, og fékk viðbjóð á honum,
41 E os entregou nas mãos das nações; e aqueles que os aborreciam se assenhorearam deles.
og lét hann heiðnar þjóðir drottna yfir honum.
42 E os seus inimigos os oprimiram, e foram humilhados debaixo das suas mãos.
Ísrael var stjórnað af óvinum sínum og þeir kúguðu hann.
43 Muitas vezes os livrou, mas o provocaram com o seu conselho, e foram abatidos pela sua iniquidade.
Aftur og aftur leysti hann þá undan okinu, en þeir héldu áfram að óhlýðnast honum, uns syndir þeirra komu þeim á kné.
44 Contudo, atendeu à sua aflição, ouvindo o seu clamor.
Samt bænheyrði hann þá og linaði þjáningar þeirra.
45 E se lembrou do seu concerto, e se arrependeu segundo a multidão das suas misericórdias.
Hann minntist loforðsins sem hann gaf þeim og aumkaðist yfir þá í elsku sinni,
46 Pelo que fez com que dele tivessem misericórdia os que os levaram cativos.
svo að jafnvel þeir sem kúguðu þá, sýndu þeim miskunn.
47 Salva-nos, Senhor, nosso Deus, e congrega-nos dentre as nações, para que louvemos o teu nome santo, e nos gloriemos no teu louvor.
Ó, frelsaðu okkur, Drottinn Guð! Safnaðu okkur saman frá þjóðunum svo að við getum sameiginlega þakkað þér og lofað nafn þitt.
48 Bendito seja o Senhor, Deus de Israel, de eternidade em eternidade, e todo o povo diga: amém. louvai ao Senhor.
Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Og allt fólkið segi: „Amen!“Hallelúja.
