Salmos 105
1 Louvai ao Senhor, e invocai o seu nome; fazei conhecidas as suas obras entre os povos.
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
2 Cantai-lhe, cantai-lhe salmos: falai de todas as suas maravilhas.
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
3 Glóriai-vos no seu santo nome: alegre-se o coração daqueles que buscam ao Senhor.
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
4 Buscai ao Senhor e a sua força: buscai a sua face continuamente.
Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
5 Lembrai-vos das maravilhas que fez, dos seus prodígios e dos juízos da sua boca;
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
6 Vós, semente de Abraão, seu servo, vós, filhos de Jacob, seus escolhidos.
И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
7 Ele é o Senhor, nosso Deus; os seus juízos estão em toda a terra.
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
8 Lembrou-se do seu concerto para sempre, da palavra que mandou a milhares de gerações.
Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
9 O qual concerto fez com Abraão, e o seu juramento a Isaac.
Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
10 E confirmou o mesmo a Jacob por estatuto, e a Israel por concerto eterno,
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
11 Dizendo: A ti darei a terra de Canaan, a sorte da vossa herança.
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
12 Quando eram poucos homens em número, sim, mui poucos e estrangeiros nela.
— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
13 Quando andavam de nação em nação e dum reino para outro povo.
Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
14 Não permitiu a ninguém que os oprimisse, e por amor deles repreendeu a reis, dizendo:
У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
15 Não toqueis os meus ungidos, e não maltrateis os meus profetas.
Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
16 Chamou a fome sobre a terra, quebrantou todo o sustento do pão.
У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
17 Mandou perante eles um varão, José, que foi vendido por escravo:
У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
18 Cujos pés apertaram com grilhões: foi metido em ferros:
Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
19 Até ao tempo em que chegou a sua palavra; a palavra do Senhor o provou.
Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
20 Mandou o rei, e o fez soltar; o governador dos povos, e o soltou.
Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
21 Fê-lo senhor da sua casa, e governador de toda a sua fazenda;
Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
22 Para sujeitar os seus príncipes a seu gosto, e instruir os seus anciãos.
Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
23 Então Israel entrou no Egito, e Jacob peregrinou na terra de Cão.
Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
24 E aumentou o seu povo em grande maneira, e o fez mais poderoso do que os seus inimigos.
[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
25 Virou o coração deles para que aborrecessem o seu povo, para que tratassem astutamente aos seus servos.
У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
26 Enviou Moisés, seu servo, e Aarão, a quem escolhera.
У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
27 Mostraram entre eles os seus sinais e prodígios, na terra de Cão.
Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
28 Mandou trevas, e a fez escurecer; e não foram rebeldes à sua palavra.
Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
29 Converteu as suas águas em sangue, e matou os seus peixes.
У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
30 A sua terra produziu rãs em abundância, até nas câmaras dos seus reis.
Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
31 Falou ele, e vieram enxames de moscas e piolhos em todo o seu termo.
У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
32 Converteu as suas chuvas em saraiva, e fogo abrazador na sua terra.
У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
33 Feriu as suas vinhas e os seus figueirais, e quebrou as árvores dos seus termos.
У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
34 Falou ele, e vieram gafanhotos e pulgão sem número.
У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
35 E comeram toda a erva da sua terra, e devoraram o fruto dos seus campos.
Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
36 Feriu também a todos os primogênitos da sua terra, as primícias de todas as suas forças.
[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
37 E tirou-os para fora com prata e ouro, e entre as suas tribos não houve um só fraco.
Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
38 O Egito se alegrou quando eles sairam, porque o seu temor caira sobre eles.
Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
39 Estendeu uma nuvem por coberta, e um fogo para alumiar de noite.
У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
40 Oraram, e ele fez vir codornizes, e os fartou de pão do céu.
Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
41 Abriu a penha, e dela correram águas; correram pelos lugares secos como um rio.
У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
42 Porque se lembrou da sua santa palavra, e de Abraão, seu servo.
Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
43 E tirou dali o seu povo com alegria, e os seus escolhidos com regozijo.
У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
44 E deu-lhes as terras das nações; e herdaram o trabalho dos povos;
У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
45 Para que guardassem os seus preceitos, e observassem as suas leis. louvai ao Senhor.
Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
