Provérbios 9
1 A Sabedoria já edificou a sua casa, já lavrou as suas sete colunas.
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
2 Já sacrificou as suas vítimas, misturou o seu vinho: e já preparou a sua mesa.
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
3 Já mandou as suas criadas, já anda convidando desde as alturas da cidade, dizendo:
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
4 Quem é simples, volte-se para aqui. Aos faltos de entendimento diz:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5 Vinde, comei do meu pão, e bebei do vinho que tenho misturado.
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
6 Deixai a parvoice, e vivei; e andai pelo caminho do entendimento.
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
7 O que repreende ao escarnecedor, afronta toma para si; e o que redargue ao ímpio, pega-se-lhe a sua mancha.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
8 Não repreendas ao escarnecedor, para que te não aborreça: repreende ao sábio, e amar-te-á.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Dá ao sábio, e ele se fará mais sábio: ensina ao justo, e se aumentará em doutrina.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
10 O temor do Senhor é o princípio da sabedoria, e a ciência do Santo a prudência.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
11 Porque por mim se multiplicam os teus dias, e anos de vida se te aumentarão.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
12 Se fores sábio, para ti sábio serás; e, se fores escarnecedor, tu só o suportarás.
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13 A mulher louca é alvoroçadora, é simples, e não sabe coisa nenhuma.
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
14 E assenta-se à porta da sua casa sobre uma cadeira, nas alturas da cidade,
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
15 Para chamar aos que passam pelo caminho, e endireitam as suas veredas, dizendo:
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16 Quem é simples, volte-se para aqui. E aos faltos de entendimento diz:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17 As águas roubadas são doces, e o pão tomado às escondidas é suave.
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
