< Provérbios 9 >

1 A Sabedoria já edificou a sua casa, já lavrou as suas sete colunas.
Amamihe ewuola ụlọ ukwu ya nʼelu ogidi asaa.
2 Já sacrificou as suas vítimas, misturou o seu vinho: e já preparou a sua mesa.
O doziela oriri ya nʼusoro, o gbuola anụ ya, gwaakwa mmanya.
3 Já mandou as suas criadas, já anda convidando desde as alturas da cidade, dizendo:
O zipụkwala ndị ozi ya ka ha gaa kpọọ mmadụ niile, site nʼebe dị elu nke obodo ka ha nọ na-akpọ oku na-asị,
4 Quem é simples, volte-se para aqui. Aos faltos de entendimento diz:
“Bịanụ nʼụlọ m, unu ndị niile na-enweghị uche” Ma nye ndị amamihe kọrọ, ọ na-asị,
5 Vinde, comei do meu pão, e bebei do vinho que tenho misturado.
“Bịanụ, rie nri m, ṅụọkwa mmanya m gwakọtara.
6 Deixai a parvoice, e vivei; e andai pelo caminho do entendimento.
Hapụnụ ụzọ enweghị uche unu, ka unu were dị ndụ; gbasokwanụ ụzọ mmụọ ịghọta ihe.”
7 O que repreende ao escarnecedor, afronta toma para si; e o que redargue ao ímpio, pega-se-lhe a sua mancha.
Onye ọbụla na-adọ onye na-akwa emo aka na ntị na-ewetara onwe ya nlelị; onye na-abara mmadụ ọjọọ mba na-enweta nkọcha.
8 Não repreendas ao escarnecedor, para que te não aborreça: repreende ao sábio, e amar-te-á.
Abarala ndị na-akwa emo mba, ma ọ bụghị ya, ha ga-akpọ gị asị; baara ndị maara ihe mba, ha ga-ahụ gị nʼanya.
9 Dá ao sábio, e ele se fará mais sábio: ensina ao justo, e se aumentará em doutrina.
Kuziere onye maara ihe ihe o kwesiri ịmụta, ọ ga-ama ihe karịa, kuziere onye ziri ezi ihe ọ ga-atụkwasị ihe ọ mụtara nʼamamihe ya.
10 O temor do Senhor é o princípio da sabedoria, e a ciência do Santo a prudência.
Nʼihi na ịtụ egwu Onyenwe anyị bụ mmalite amamihe, inwe ihe ọmụma banyere onye Nsọ ahụ bụkwa nghọta.
11 Porque por mim se multiplicam os teus dias, e anos de vida se te aumentarão.
Nʼihi na ọ bụ site na amamihe, ka ụbọchị gị ga-adị ogologo. A ga-etinyekwara gị ọtụtụ afọ na ndụ gị.
12 Se fores sábio, para ti sábio serás; e, se fores escarnecedor, tu só o suportarás.
Ị bụrụ onye nwere amamihe, amamihe gị ga-abara gị uru, ma ị bụrụ onye na-akwa emo, naanị gị ga-ata ahụhụ ya.
13 A mulher louca é alvoroçadora, é simples, e não sabe coisa nenhuma.
Nwanyị dị nzuzu na-eme mkpọtụ, o nweghị uche; ihere adịghịkwa eme ya.
14 E assenta-se à porta da sua casa sobre uma cadeira, nas alturas da cidade,
Ọ na-anọ ọdụ nʼọnụ ụzọ ụlọ ya, nʼelu oche nʼebe dịkarịsịrị elu nʼobodo,
15 Para chamar aos que passam pelo caminho, e endireitam as suas veredas, dizendo:
na-akpọ ndị na-aga nʼụzọ oku, bụ ndị na-aga mkpa ha,
16 Quem é simples, volte-se para aqui. E aos faltos de entendimento diz:
“Ka ndị niile amamihe kọrọ bịa nʼụlọ m.” Ọ na-asịkwa ndị na-enweghị uche,
17 As águas roubadas são doces, e o pão tomado às escondidas é suave.
“Mmiri e zutere nʼohi na-atọ ụtọ, nri e riri na nzuzo na-atọkarịkwa nʼụtọ.”
18 Porém não sabes que ali estão os mortos: os seus convidados estão nas profundezas do inferno. (Sheol h7585)
Ma ha adịghị aghọta na ndị nʼadịghị ndụ nọ nʼebe ahụ, na ndị ọ kpọrọ oku nri aghọọlarị ndị nọ nʼala mmụọ. (Sheol h7585)

< Provérbios 9 >