Provérbios 8
1 Não clama porventura a sabedoria, e a inteligência não dá a sua voz?
Czy mądrość nie woła i rozum nie wydaje swego głosu?
2 No cume das alturas, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas se põe.
Stoi na szczycie wysokich miejsc, przy drodze, na rozstajach dróg.
3 Da banda das portas da cidade, à entrada da cidade, e à entrada das portas está gritando.
Przy bramach, przy wjeździe do miasta, przy wejściu, u drzwi woła:
4 A vós, ó homens, clamo; e a minha voz se dirige aos filhos dos homens.
Do was wołam, o mężowie, mój głos [kieruję] do synów ludzkich.
5 Entendei, ó símplices, a prudência: e vós, loucos, entendei do coração.
Prości, uczcie się rozwagi, a wy, głupi, bądźcie rozumnego serca.
6 Ouvi, porque falarei coisas excelentes: os meus lábios se abrirão para a equidade.
Słuchajcie, bo będę mówił o rzeczach wzniosłych, a wargi moje otworzą się, aby [głosić] prawość.
7 Porque a minha boca proferirá a verdade, e os meus lábios abominam a impiedade.
Moje usta bowiem mówią prawdę, a niegodziwością brzydzą się moje wargi.
8 Em justiça estão todas as palavras da minha boca: não há nelas nenhuma coisa tortuosa nem perversa.
Sprawiedliwe są wszystkie słowa moich ust; nie ma w nich nic fałszywego ani przewrotnego.
9 Todas elas são retas para o que bem as entende, e justas para os que acham o conhecimento.
Wszystkie są jasne dla rozumnego i prawe dla tych, którzy znajdują wiedzę.
10 Aceitai a minha correção, e não a prata: e o conhecimento, mais do que o ouro fino escolhido.
Przyjmijcie moje pouczenie zamiast srebra i wiedzę [raczej] niż wyborne złoto.
11 Porque melhor é a sabedoria do que os rubins; e tudo o que mais se deseja não se pode comparar com ela.
Lepsza bowiem jest mądrość niż perły i żadna rzecz, której pragniesz, nie dorówna jej.
12 Eu, a sabedoria, habito com a prudência, e acho a ciência dos conselhos.
Ja, mądrość, mieszkam z rozwagą i odkrywam wiedzę roztropności.
13 O temor do Senhor é aborrecer o mal: a soberba, e a arrogância, e o mau caminho, e a boca perversa, aborreço.
Bojaźń PANA to nienawidzić zła. Ja nienawidzę pychy, wyniosłości, złej drogi i ust przewrotnych.
14 Meu é o conselho e verdadeira sabedoria: eu sou o entendimento, minha é a fortaleza.
Moja [jest] rada i prawdziwa mądrość, ja [jestem] roztropnością i moja jest moc.
15 Por mim reinam os reis e os príncipes ordenam justiça.
Dzięki mnie królowie rządzą i władcy stanowią sprawiedliwość.
16 Por mim dominam os dominadores, e príncipes, todos os juízes da terra.
Dzięki mnie panują władcy i dostojnicy, wszyscy sędziowie ziemi.
17 Eu amo aos que me amam, e os que de madrugada me buscam me acharão.
Miłuję tych, którzy mnie miłują, a ci, którzy szukają mnie pilnie, znajdą mnie.
18 Riquezas e honra estão comigo; como também opulência durável e justiça.
Przy mnie [jest] bogactwo i chwała, trwałe bogactwo i sprawiedliwość.
19 Melhor é o meu fruto do que o fino ouro e do que o ouro refinado, e as minhas novidades do que a prata escolhida.
Mój owoc [jest] lepszy niż złoto, nawet najczystsze złoto, a moje plony [lepsze] niż wyborne srebro.
20 Faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juízo.
Prowadzę ścieżką sprawiedliwości, pośród ścieżek sądu;
21 Para que faça herdar bens permanentes aos que me amam, e eu encha os seus tesouros.
Aby tym, którzy mnie miłują, dać w dziedzictwo majątek wieczny i napełnić ich skarbce.
22 O Senhor me possuiu no princípio de seus caminhos, desde então, e antes de suas obras.
PAN posiadł mnie na początku swej drogi, przed swymi dziełami, przed wszystkimi czasy.
23 Desde a eternidade fui ungida, desde o princípio, antes do começo da terra.
Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia;
24 Quando ainda não havia abismos, fui gerada, quando ainda não havia fontes carregadas de águas.
Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody.
25 Antes que os montes se houvessem assentado, antes dos outeiros, eu era gerada.
Zanim góry zostały założone, nim były pagórki, zostałam zrodzona.
26 Ainda não tinha feito a terra, nem os campos, nem o princípio dos mais miúdos do mundo.
Gdy jeszcze nie stworzył ziemi ani pól, ani początku prochu okręgu ziemskiego;
27 Quando preparava os céus, ai estava eu, quando compassava ao redor a face do abismo,
Kiedy przygotowywał niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi;
28 Quando afirmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abismo,
Gdy w górze utwierdzał obłoki i umacniał źródła głębin;
29 Quando punha ao mar o seu termo, para que as águas não trespassassem o seu mando, quando compunha os fundamentos da terra.
Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu, kiedy ustalał fundamenty ziemi;
30 Então eu estava com ele por aluno: e eu era cada dia as suas delícias, folgando perante ele em todo o tempo;
Byłam wtedy przy nim [jak] wychowanka i byłam [jego] radością każdego dnia, ciesząc się zawsze przed nim;
31 Folgando no seu mundo habitável, e achando as minhas delícias com os filhos dos homens.
Radując się na okręgu jego ziemi, rozkoszując się synami ludzkimi.
32 Agora, pois, filhos, ouvi-me, porque bem-aventurados serão os que guardarem os meus caminhos.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie, bo błogosławieni są ci, którzy strzegą moich dróg.
33 Ouvi a correção, e sede sábios, e não a rejeiteis.
Słuchajcie pouczeń, nabądźcie mądrości i nie odrzucajcie jej.
34 Bem-aventurado o homem que me dá ouvidos, velando às minhas portas cada dia, esperando às hombreiras das minhas entradas.
Błogosławiony człowiek, który mnie słucha, czuwając u moich wrót każdego dnia i strzegąc odrzwi moich bram.
35 Porque o que me achar achará a vida, e alcançará favor do Senhor.
Bo kto mnie znajduje, znajduje życie i otrzyma łaskę od PANA.
36 Mas o que pecar contra mim violentará a sua própria alma: todos os que me aborrecem amam a morte.
Ale kto grzeszy przeciwko mnie, wyrządza krzywdę swojej duszy; wszyscy, którzy mnie nienawidzą, miłują śmierć.
