< Provérbios 7 >

1 Filho meu, guarda as minhas palavras, e esconde dentro de ti os meus mandamentos.
Oğlum, sözlərimə bağlı qal, Əmrlərimi özündə saxla.
2 Guarda os meus mandamentos, e vive; e a minha lei, como as meninas dos teus olhos.
Əmrlərimə bağlı qalsan, yaşayacaqsan, Təlimimi göz bəbəyin kimi qoru.
3 Ata-os aos teus dedos, escreve-os na táboa do teu coração.
Onları üzük kimi barmağına keçir, Ürəyinin lövhəsinə köçür.
4 Dize à sabedoria, Tu és minha irmã; e à prudência chama parenta.
Hikmətə de: «Bacımsan», İdraka söylə: «Yaxın dostumsan».
5 Para te guardarem da mulher alheia, da estrangeira, que lisongeia com as suas palavras.
Onlar səni əxlaqsız qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
6 Porque da janela da minha casa, por minhas grades olhando eu,
Evimin pəncərəsinin şəbəkəsindən Mən bayıra baxırdım.
7 Vi entre os símplices, descobri entre os moços, um mancebo falto de juízo,
Bir dəstə cahil gənc arasında Qanmaz bir cavanı gördüm.
8 Que passava pela rua junto à sua esquina, e seguia o caminho da sua casa;
Bu qadının evinin tininə yaxın küçədən keçirdi, Onun evi olan yolla gedirdi.
9 No crepúsculo, à tarde do dia, na tenebrosa noite e na escuridão;
Alaqaranlıqda, gün batanda, Gecə düşəndə, hava qaralanda.
10 E eis que uma mulher lhe saiu ao encontro, com enfeites de prostituta, e astuta de coração:
Fahişə libaslı, qəlbi fitnə dolu bu qadın Dərhal onu qarşıladı.
11 Esta era alvoroçadora, e contenciosa; não paravam em sua casa os seus pés;
O hay-küyçüdür, o bihəyadır, Öz evində oturmayandır.
12 Agora por fora, depois pelas ruas, e espreitando por todos os cantos:
Gah küçəyə, gah meydanlara çıxar, Hər tin başı bir pusqu qurar.
13 E pegou dele, e o beijou; esforçou o seu rosto, e disse-lhe:
O, oğlanı tutub öpdü, Həyasızcasına belə dedi:
14 Sacrifícios pacíficos tenho comigo; hoje paguei os meus votos.
«Ünsiyyət qurbanı kəsməyə borclu idim, Əhdimə bu gün əməl etmişəm.
15 Por isto saí ao encontro a buscar diligentemente a tua face, e te achei.
Ona görə səni görmək üçün qarşına çıxdım, Səni çox axtardım, axır ki tapdım.
16 Já cobri a minha cama com cobertas de tapeçaria, com obras lavradas com linho fino do Egito.
Yatağıma Misir kətanından toxunan Əlvan üz çəkmişəm.
17 Já perfumei o meu leito com mirra, aloes, e canela.
Yorğan-döşəyimə Mirra, əzvay, darçın səpmişəm.
18 Vem, saciemo-nos de amores até pela manhã: alegremo-nos com amores.
Gəl sübhə qədər doyunca sevişək, Eşqdən məst olaq.
19 Porque já o marido não está em sua casa: foi fazer uma jornada ao longe:
Ərim evdə yoxdur, Uzaq bir səfərə gedib.
20 Um saquitel de dinheiro levou na sua mão: ao dia apontado virá a sua casa.
Pul kisəsini götürüb, Evə ay bədirlənəndə qayıdacaq».
21 Seduziu-o com a multidão das suas palavras, com as lisonjas dos seus lábios o persuadiu.
Fəndlər işlədib onu tovladı, Şirin dilə tutub yoldan çıxartdı.
22 Segue-a logo, como boi que vai ao matadouro, e como o louco ao castigo das prisões;
Kəsilməyə aparılan bir öküz kimi, Kəməndə salınan bir maral kimi Bu oğlan o qadının ardınca düşdü.
23 Até que a flecha lhe atravesse o fígado, como a ave que se apressa para o laço, e não sabe que está armado contra a sua vida.
Axırda ciyərinə bir ox saplanacaq. Uçub tez tora düşən quş kimi Bu oğlan da canının alınacağını bilmirdi.
24 Agora pois, filhos, dai-me ouvidos, e estai atentos às palavras da minha boca.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərə laqeyd olmayın.
25 Não se desvie para os seus caminhos o teu coração, e não andes perdido nas suas veredas.
Qoyma qəlbin o qadının yollarına meyl etsin, Onun yoluna dönmə.
26 Porque a muitos feridos derribou; e são muitíssimos os que por ela foram mortos.
Çünki o qadın nə qədər insanı qurban edib, Nə qədər adamı öldürüb.
27 Caminhos da sepultura são a sua casa, que descem às câmaras da morte. (Sheol h7585)
Onun evinin yolu ölülər diyarına aparır, Ölüm mənzilinə gedib çatır. (Sheol h7585)

< Provérbios 7 >