Provérbios 5
1 Filho meu, atende à minha sabedoria: à minha inteligência inclina o teu ouvido;
Фиуле, я аминте ла ынцелепчуня мя ши плякэ урекя ла ынвэцэтура мя,
2 Para que conserves os meus avisos e os teus beiços guardem o conhecimento.
ка сэ фий ку кибзуинцэ ши бузеле тале сэ айбэ куноштинцэ.
3 Porque os lábios da estranha destilam favos de mel, e o seu paladar é mais macio do que o azeite.
Кэч бузеле фемеий стрэине стрекоарэ мьере ши черул гурий ей есте май лунекос декыт унтделемнул,
4 Porém o seu fim é amargoso como o absinto, agudo como a espada de dois fios.
дар ла урмэ есте амарэ ка пелинул, аскуцитэ ка о сабие ку доуэ тэишурь.
Пичоареле ей кобоарэ ла моарте, паший ей дау ын Локуинца морцилор. (Sheol h7585)
6 Para que não ponderes a vereda da vida, são as suas carreiras variáveis, e não saberás delas.
Аша кэ еа ну поате гэси каля веций, рэтэчеште ын кэиле ей ши ну штие унде мерӂе.
7 Agora, pois, filhos, dai-me ouvidos, e não vos desvieis das palavras da minha boca.
Ши акум, фиуле, аскултэ-мэ ши ну те абате де ла кувинтеле гурий меле:
8 Alonga dela o teu caminho, e não chegues à porta da sua casa;
депэртязэ-те де друмул каре дуче ла еа ши ну те апропия де уша касей ей,
9 Para que não dês a outros a tua honra, nem os teus anos a cruéis.
ка ну кумва сэ-ць дай алтора влага та ши унуй ом фэрэ милэ аний тэй,
10 Para que não se fartem os estranhos do teu poder, e todos os teus afadigados trabalhos não entrem na casa do estrangeiro,
ка ну кумва ниште стрэинь сэ се сатуре де аверя та ши ту сэ те трудешть пентру каса алтуя,
11 E gemas no teu fim, consumindo-se a tua carne e o teu corpo.
ка ну кумва сэ ӂемь, ла урмэ, кынд карня ши трупул ци се вор истови
12 E digas: Como aborreci a correção! e desprezou o meu coração a repreensão!
ши сэ зичь: „Кум ам путут еу сэ урэск чертаря ши кум а диспрецуит инима мя мустраря?
13 E não escutei a voz dos meus ensinadores, nem a meus mestres inclinei o meu ouvido!
Кум ам путут сэ н-аскулт гласул ынвэцэторилор мей ши сэ ну яу аминте ла чей че мэ ынвэцау?
14 Quase que em todo o mal me achei no meio da congregação e do ajuntamento.
Кыт пе че сэ мэ ненороческ де тот ын мижлокул попорулуй ши адунэрий!”
15 Bebe água da tua cisterna, e das correntes do teu poço.
Бя апэ дин фынтына та ши дин извоареле пуцулуй тэу!
16 Derramem-se por de fora as tuas fontes, e pelas ruas os ribeiros de águas.
Че, врей сэ ци се версе извоареле афарэ? Ши сэ-ць кургэ рыуриле пе пецеле де обште?
17 Sejam para ti só, e não para os estranhos contigo.
Ласэ-ле сэ фие нумай пентру тине, ши ну пентру стрэиний де лынгэ тине.
18 Seja bendito o teu manancial, e alegra-te da mulher da tua mocidade.
Изворул тэу сэ фие бинекувынтат ши букурэ-те де неваста тинереций тале!
19 Como serva amorosa, e gazela graciosa, os seus peitos te saciarão em todo o tempo: e pelo seu amor sejas atraído perpetuamente.
Чербоайкэ юбитэ, кэприоарэ плэкутэ: фий ымбэтат тот тимпул де дрэгэлэшииле ей, фий ындрэгостит некурмат де драгостя ей!
20 E porque, filho meu, andarias atraído pela estranha, e abraçarias o seio da estrangeira?
Ши пентру че, фиуле, ай фи ындрэгостит де о стрэинэ ши ай ымбрэциша сынул уней некуноскуте?
21 Porque os caminhos do homem estão perante os olhos do Senhor, e ele pesa todas as suas carreiras.
Кэч кэиле омулуй сунт лэмурите ынаинтя окилор Домнулуй ши Ел веде тоате кэрэриле луй.
22 Quanto ao ímpio, as suas iniquidades o prenderão, e com as cordas do seu pecado será detido.
Чел рэу есте принс ын ынсешь нелеӂюириле луй ши есте апукат де легэтуриле пэкатулуй луй.
23 Ele morrerá, porque sem correção andou, e pelo excesso da sua loucura andará errado.
Ел ва мури дин липсэ де ынфрынаре, се ва потикни дин пря мулта луй небуние.
