Provérbios 5
1 Filho meu, atende à minha sabedoria: à minha inteligência inclina o teu ouvido;
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 Para que conserves os meus avisos e os teus beiços guardem o conhecimento.
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 Porque os lábios da estranha destilam favos de mel, e o seu paladar é mais macio do que o azeite.
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 Porém o seu fim é amargoso como o absinto, agudo como a espada de dois fios.
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 Para que não ponderes a vereda da vida, são as suas carreiras variáveis, e não saberás delas.
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 Agora, pois, filhos, dai-me ouvidos, e não vos desvieis das palavras da minha boca.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Alonga dela o teu caminho, e não chegues à porta da sua casa;
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 Para que não dês a outros a tua honra, nem os teus anos a cruéis.
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 Para que não se fartem os estranhos do teu poder, e todos os teus afadigados trabalhos não entrem na casa do estrangeiro,
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 E gemas no teu fim, consumindo-se a tua carne e o teu corpo.
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 E digas: Como aborreci a correção! e desprezou o meu coração a repreensão!
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 E não escutei a voz dos meus ensinadores, nem a meus mestres inclinei o meu ouvido!
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 Quase que em todo o mal me achei no meio da congregação e do ajuntamento.
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Bebe água da tua cisterna, e das correntes do teu poço.
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Derramem-se por de fora as tuas fontes, e pelas ruas os ribeiros de águas.
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 Sejam para ti só, e não para os estranhos contigo.
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Seja bendito o teu manancial, e alegra-te da mulher da tua mocidade.
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 Como serva amorosa, e gazela graciosa, os seus peitos te saciarão em todo o tempo: e pelo seu amor sejas atraído perpetuamente.
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 E porque, filho meu, andarias atraído pela estranha, e abraçarias o seio da estrangeira?
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 Porque os caminhos do homem estão perante os olhos do Senhor, e ele pesa todas as suas carreiras.
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 Quanto ao ímpio, as suas iniquidades o prenderão, e com as cordas do seu pecado será detido.
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 Ele morrerá, porque sem correção andou, e pelo excesso da sua loucura andará errado.
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
