Provérbios 5
1 Filho meu, atende à minha sabedoria: à minha inteligência inclina o teu ouvido;
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 Para que conserves os meus avisos e os teus beiços guardem o conhecimento.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 Porque os lábios da estranha destilam favos de mel, e o seu paladar é mais macio do que o azeite.
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 Porém o seu fim é amargoso como o absinto, agudo como a espada de dois fios.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 Para que não ponderes a vereda da vida, são as suas carreiras variáveis, e não saberás delas.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Agora, pois, filhos, dai-me ouvidos, e não vos desvieis das palavras da minha boca.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Alonga dela o teu caminho, e não chegues à porta da sua casa;
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 Para que não dês a outros a tua honra, nem os teus anos a cruéis.
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 Para que não se fartem os estranhos do teu poder, e todos os teus afadigados trabalhos não entrem na casa do estrangeiro,
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 E gemas no teu fim, consumindo-se a tua carne e o teu corpo.
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 E digas: Como aborreci a correção! e desprezou o meu coração a repreensão!
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 E não escutei a voz dos meus ensinadores, nem a meus mestres inclinei o meu ouvido!
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 Quase que em todo o mal me achei no meio da congregação e do ajuntamento.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Bebe água da tua cisterna, e das correntes do teu poço.
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Derramem-se por de fora as tuas fontes, e pelas ruas os ribeiros de águas.
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Sejam para ti só, e não para os estranhos contigo.
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Seja bendito o teu manancial, e alegra-te da mulher da tua mocidade.
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 Como serva amorosa, e gazela graciosa, os seus peitos te saciarão em todo o tempo: e pelo seu amor sejas atraído perpetuamente.
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 E porque, filho meu, andarias atraído pela estranha, e abraçarias o seio da estrangeira?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 Porque os caminhos do homem estão perante os olhos do Senhor, e ele pesa todas as suas carreiras.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 Quanto ao ímpio, as suas iniquidades o prenderão, e com as cordas do seu pecado será detido.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Ele morrerá, porque sem correção andou, e pelo excesso da sua loucura andará errado.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
