Provérbios 5
1 Filho meu, atende à minha sabedoria: à minha inteligência inclina o teu ouvido;
Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;
2 Para que conserves os meus avisos e os teus beiços guardem o conhecimento.
Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.
3 Porque os lábios da estranha destilam favos de mel, e o seu paladar é mais macio do que o azeite.
Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.
4 Porém o seu fim é amargoso como o absinto, agudo como a espada de dois fios.
Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.
Haar voeten dalen naar den dood, haar treden houden de hel vast. (Sheol h7585)
6 Para que não ponderes a vereda da vida, são as suas carreiras variáveis, e não saberás delas.
Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.
7 Agora, pois, filhos, dai-me ouvidos, e não vos desvieis das palavras da minha boca.
Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.
8 Alonga dela o teu caminho, e não chegues à porta da sua casa;
Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;
9 Para que não dês a outros a tua honra, nem os teus anos a cruéis.
Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;
10 Para que não se fartem os estranhos do teu poder, e todos os teus afadigados trabalhos não entrem na casa do estrangeiro,
Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;
11 E gemas no teu fim, consumindo-se a tua carne e o teu corpo.
En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;
12 E digas: Como aborreci a correção! e desprezou o meu coração a repreensão!
En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!
13 E não escutei a voz dos meus ensinadores, nem a meus mestres inclinei o meu ouvido!
En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!
14 Quase que em todo o mal me achei no meio da congregação e do ajuntamento.
Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!
15 Bebe água da tua cisterna, e das correntes do teu poço.
Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;
16 Derramem-se por de fora as tuas fontes, e pelas ruas os ribeiros de águas.
Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;
17 Sejam para ti só, e não para os estranhos contigo.
Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.
18 Seja bendito o teu manancial, e alegra-te da mulher da tua mocidade.
Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
19 Como serva amorosa, e gazela graciosa, os seus peitos te saciarão em todo o tempo: e pelo seu amor sejas atraído perpetuamente.
Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.
20 E porque, filho meu, andarias atraído pela estranha, e abraçarias o seio da estrangeira?
En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?
21 Porque os caminhos do homem estão perante os olhos do Senhor, e ele pesa todas as suas carreiras.
Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.
22 Quanto ao ímpio, as suas iniquidades o prenderão, e com as cordas do seu pecado será detido.
Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.
23 Ele morrerá, porque sem correção andou, e pelo excesso da sua loucura andará errado.
Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.
