Provérbios 29
1 O homem que muitas vezes repreendido endurece a cerviz de repente será quebrantado sem que haja cura.
Човек који по карању остаје тврдоглав, уједанпут ће пропасти, да неће бити лека.
2 Quando os justos se engrandecem, o povo se alegra, mas quando o ímpio domina o povo suspira.
Кад се умножавају праведници, весели се народ; а кад влада безбожник, уздише народ.
3 O homem que ama a sabedoria alegra a seu pai, mas o companheiro de prostitutas desperdiça a fazenda.
Ко љуби мудрост, весели оца свог; а ко се дружи с курвама, расипа своје добро.
4 O rei com juízo sustem a terra, mas o amigo de peitas a transtorna.
Цар правдом подиже земљу; а ко узима мито, сатире је.
5 O homem que lisongeia a seu próximo, arma uma rede aos seus passos.
Ко ласка пријатељу свом, разапиње мрежу ногама његовим.
6 Na transgressão do homem mau há laço, mas o justo jubila e se alegra.
У греху је злог човека замка, а праведник пева и весели се.
7 Informa-se o justo da causa dos pobres, mas o ímpio não compreende o conhecimento.
Праведник разуме парбу невољних, а безбожник не мари да зна.
8 Os homens escarnecedores abrazam a cidade, mas os sábios desviam a ira.
Подсмевачи распаљују град, а мудри утишавају гнев.
9 O homem sábio que pleiteia com o tolo, quer se turbe quer se ria, não terá descanço.
Мудар човек кад се пре с лудим, или се срдио или смејао, нема мира.
10 Os homens sanguinolentos aborrecem ao sincero, mas os retos procuram o seu bem.
Крвопије мрзе на безазленога, а прави се брину за душу његову.
11 Todo o seu espírito profere o tolo, mas o sábio o encobre e reprime.
Сав гнев свој излива безумник, а мудри уставља га натраг.
12 O governador que dá atenção às palavras mentirosas, achará que todos os seus servos são ímpios.
Који кнез слуша лажне речи, све су му слуге безбожне.
13 O pobre e o usurário se encontram, e o Senhor alumia os olhos de ambos.
Сиромах и који даје на добит сретају се; обојици Господ просветљује очи.
14 O rei, que julga os pobres conforme a verdade, firmará o seu trono para sempre.
Који цар право суди сиромасима, његов ће престо стајати довека.
15 A vara e a repreensão dão sabedoria, mas o rapaz entregue a si mesmo envergonha a sua mãe.
Прут и кар дају мудрост, а дете пусто срамоти матер своју.
16 Quando os ímpios se multiplicam, multiplicam-se as transgressões, mas os justos verão a sua queda.
Кад се умножавају безбожници, умножавају се греси, а праведници ће видети пропаст њихову.
17 Castiga a teu filho, e te fará descançar; e dará delícias à tua alma.
Карај сина свог, и смириће те, и учиниће милину души твојој.
18 Não havendo profecia, o povo fica dissoluto; porém o que guarda a lei esse é bem-aventurado:
Кад нема утваре, расипа се народ; а ко држи закон, благо њему!
19 O servo se não emendará com palavras, porque, ainda que te entenda, todavia não responderá.
Речима се не поправља слуга, јер ако и разуме, опет не слуша.
20 Tens visto um homem arremessado nas suas palavras? maior esperança há dum tolo do que dele.
Јеси ли видео човека наглог у беседи својој? Више има надања од безумног него од њега.
21 Quando alguém cria delicadamente o seu servo desde a mocidade, por derradeiro quererá ser seu filho.
Ако ко мази слугу од малена, он ће најпосле бити син.
22 O homem iracundo levanta contendas; e o furioso multiplica as transgressões.
Гневљив човек замеће свађу, и ко је напрасит, много греши.
23 A soberba do homem o abaterá, mas o humilde de espírito reterá a glória.
Охолост понижује човека, а ко је смеран духом, добија славу.
24 O que tem parte com o ladrão aborrece a sua própria alma: ouve maldições, e não o denúncia.
Ко дели с лупежем, мрзи на своју душу, чује проклетство и не проказује.
25 O temor do homem armará laços, mas o que confia no Senhor será posto em alto retiro.
Страшљив човек меће себи замку; а ко се у Господа узда, биће у високом заклону.
26 Muitos buscam a face do príncipe, mas o juízo de cada um vem do Senhor.
Многи траже лице владаочево, али је од Господа суд свакоме.
27 Abominação é para os justos o homem iníquo, mas abominação é para o ímpio o de retos caminhos.
Праведнима је мрзак неправедник, а безбожнику је мрзак ко право ходи.
