Provérbios 26
1 Como a neve no verão, e como a chuva na sega, assim não convém ao louco a honra.
Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
2 Como ao pássaro o vaguear, como à andorinha o voar, assim a maldição sem causa não virá.
Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
3 O açoite para o cavalo, o freio para o jumento, e a vara para as costas dos tolos.
Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
4 Não respondas ao tolo segundo a sua estultícia; para que também te não faças semelhante a ele.
Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
5 Responde ao tolo segundo a sua estultícia; para que não seja sábio aos seus olhos.
Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
6 Os pés corta, e o dano bebe, quem manda mensagens pela mão dum tolo.
Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
7 Como as pernas do coxo, que pendem frouxas, assim é o provérbio na boca dos tolos.
Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
8 Como o que ata a pedra preciosa na funda, assim é aquele que dá honra ao tolo.
Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
9 Como o espinho que entra na mão do bêbado, assim é o provérbio na boca dos tolos.
Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
10 Os grandes molestam a todos, e alugam os tolos e transgressores.
Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
11 Como o cão que torna ao seu vômito, assim é o tolo que reitera a sua estultícia.
Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
12 Tens visto a um homem que é sábio a seus próprios olhos? maior esperança há do tolo do que dele.
Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
13 Diz o preguiçoso: Um leão está no caminho; um leão está nas ruas
Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
14 Como a porta se revolve nos seus gonzos, assim o preguiçoso na sua cama.
Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
15 O preguiçoso esconde a sua mão no seio: enfada-se de torna-la à sua boca.
Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
16 Mais sábio é o preguiçoso a seus olhos do que sete homens que bem respondem.
Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
17 O que, passando, se entremete em pleito alheio é como aquele que toma um cão pelas orelhas.
Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
18 Como o louco que lança de si faiscas, flechas, e mortandades,
Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
19 Assim é o homem que engana o seu próximo, e diz: Não o fiz eu por brincar?
Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
20 Sem lenha, o fogo se apagará; e, não havendo murmurador, cessará a contenda.
Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
21 Como o carvão é para as brazas, e a lenha para o fogo, assim é o homem contencioso para acender rixas.
Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
22 As palavras do murmurador são como as palavras do espancado, e elas descem ao intimo do ventre.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
23 Como o caco coberto de escórias de prata, assim são os lábios ardentes com o coração maligno.
Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
24 Aquele que aborrece se contrafaz pelos seus beiços, mas no seu interior encobre o engano.
Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
25 Quando te suplicar com a sua voz, não te fies nele, porque sete abominações há no seu coração.
Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
26 Cujo ódio se encobre com engano; a sua malícia se descobrirá na congregação.
Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
27 O que cava uma cova nela cairá; e o que revolve a pedra esta sobre ele tornará.
Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
28 A língua falsa aborrece aos que ela aflige, e a boca lubrica obra a ruína.
Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
