< Provérbios 21 >
1 Como ribeiros de águas, assim é o coração do rei na mão do Senhor; a tudo quanto quer o inclina.
Срце је царево у руци Господу као потоци водени; куда год хоће, савија га.
2 Todo o caminho do homem é reto aos seus olhos, mas o Senhor pondera os corações.
Сваки се пут човеку чини прав, али Господ испитује срца.
3 Fazer justiça e juízo é mais aceito ao Senhor do que lhe oferecer sacrifício.
Да се чини правда и суд, милије је Господу него жртва.
4 Altivez dos olhos, e inchação de coração, e a lavoura dos ímpios é pecado.
Поносите очи и надуто срце и орање безбожничко грех је.
5 Os pensamentos do diligente tendem só à abundância, porém os de todo o apressado tão somente à pobreza.
Мисли вредног човека доносе обиље, а сваког нагла сиромаштво.
6 Trabalhar por ajuntar tesouro com língua falsa é uma vaidade impelida daqueles que buscam a morte.
Благо сабрано језиком лажљивим таштина је која пролази међу оне који траже смрт.
7 As rapinas dos ímpios os virão a destruir, porquanto recusam fazer a justiça.
Грабеж безбожних однеће их, јер не хтеше чинити што је право.
8 O caminho do homem é todo perverso e estranho, porém a obra do puro é reta.
Чији је пут крив, он је туђ; а ко је чист, његово је дело право.
9 Melhor é morar num canto do terraço, do que com a mulher contenciosa, e isso em casa em que mais companhia haja.
Боље је седети у углу од крова него са женом свадљивом у кући заједничкој.
10 A alma do ímpio deseja o mal: o seu próximo lhe não agrada aos seus olhos.
Душа безбожникова жели зло, ни пријатељ његов не налази милости у њега.
11 Castigado o escarnecedor, o simples se torna sábio; e, ensinado o sábio, recebe o conhecimento.
Кад подсмевач бива каран, луди мудра; и кад се мудри поучава, прима знање.
12 Prudentemente considera o justo a casa do ímpio, quando Deus transtorna os ímpios para o mal.
Учи се праведник од куће безбожникове, кад се безбожници обарају у зло.
13 O que tapa o seu ouvido ao clamor do pobre ele também clamará e não será ouvido.
Ко затискује ухо своје од вике убогог, викаће и сам, али неће бити услишен.
14 O presente que se dá em segredo abate a ira, e a dádiva no seio a grande indignação.
Дар у тајности утишава гнев и поклон у недрима жестоку срдњу.
15 O fazer justiça é alegria para o justo, mas espanto para os que obram a iniquidade.
Радост је праведнику чинити што је право, а страх онима који чине безакоње.
16 O homem, que anda errado do caminho do entendimento, na congregação dos mortos repousará.
Човек који зађе с пута мудрости починуће у збору мртвих.
17 Necessidade padecerá o que ama a galhofa: o que ama o vinho e o azeite nunca enriquecerá.
Ко љуби весеље, биће сиромах; ко љуби вино и уље, неће се обогатити.
18 O resgate do justo é o ímpio; o do reto o iníquo.
Откуп за праведнике биће безбожник и за добре безаконик.
19 Melhor é morar numa terra deserta do que com a mulher contenciosa e iracunda.
Боље је живети у земљи пустој него са женом свадљивом и гневљивом.
20 Tesouro desejável e azeite há na casa do sábio, mas o homem insensato o devora.
Драгоцено је благо и уље у стану мудрога, а човек безуман прождире га.
21 O que segue a justiça e a beneficência achará a vida, a justiça e a honra.
Ко иде за правдом и милошћу, наћи ће живот, правду и славу.
22 Á cidade dos fortes sobe o sábio, e derruba a força da sua confiança.
У град јаких улази мудри, и обара силу у коју се уздају.
23 O que guarda a sua boca e a sua língua, guarda das angústias a sua alma.
Ко чува уста своја и језик свој, чува душу своју од невоља.
24 O soberbo e presumido, zombador é seu nome: trata com indignação e soberba.
Поноситом и обесном име је подсмевач, који све ради бесно и охоло.
25 O desejo do preguiçoso o mata, porque as suas mãos recusam trabalhar.
Лењивца убија жеља, јер руке његове неће да раде;
26 Todo o dia deseja coisas de cobiçar, mas o justo dá, e nada retém.
Сваки дан жели; а праведник даје и не штеди.
27 O sacrifício dos ímpios é abominação: quanto mais oferecendo-o com intenção maligna?
Жртва је безбожничка гад, а камоли кад је приносе у греху?
28 A testemunha mentirosa perecerá, porém o homem que ouve com constância falará.
Лажни сведок погинуће, а човек који слуша говориће свагда.
29 O homem ímpio endurece o seu rosto, mas o reto considera o seu caminho.
Безбожник је безобразан, а праведник удешава своје путе.
30 Não há sabedoria, nem inteligência, nem conselho contra o Senhor.
Нема мудрости ни разума ни савета насупрот Богу.
31 O cavalo prepara-se para o dia da batalha, porém do Senhor vem a vitória.
Коњ се опрема за дан боја, али је у Господа спасење.