Provérbios 21
1 Como ribeiros de águas, assim é o coração do rei na mão do Senhor; a tudo quanto quer o inclina.
Инима ымпэратулуй есте ка ун рыу де апэ ын мына Домнулуй, пе каре ыл ындряптэ ынкотро вря.
2 Todo o caminho do homem é reto aos seus olhos, mas o Senhor pondera os corações.
Омул сокотеште кэ тоате кэиле луй сунт фэрэ приханэ, дар Чел че черчетязэ инимиле есте Домнул.
3 Fazer justiça e juízo é mais aceito ao Senhor do que lhe oferecer sacrifício.
А фаче дрептате ши жудекатэ есте май плэкут Домнулуй декыт жертфеле.
4 Altivez dos olhos, e inchação de coração, e a lavoura dos ímpios é pecado.
Привириле труфаше ши инима ынгымфатэ, ачастэ канделэ а челор рэй, ну сунт декыт пэкат.
5 Os pensamentos do diligente tendem só à abundância, porém os de todo o apressado tão somente à pobreza.
Плануриле омулуй харник ну дук декыт ла белшуг, дар чел че лукрязэ ку грабэ н-ажунӂе декыт ла липсэ.
6 Trabalhar por ajuntar tesouro com língua falsa é uma vaidade impelida daqueles que buscam a morte.
Комориле кыштигате ку о лимбэ минчиноасэ сунт о дешертэчуне каре фуӂе, ши еле дук ла моарте.
7 As rapinas dos ímpios os virão a destruir, porquanto recusam fazer a justiça.
Силничия челор рэй ый мэтурэ, пентру кэ ну вор сэ факэ че есте дрепт.
8 O caminho do homem é todo perverso e estranho, porém a obra do puro é reta.
Чел виноват мерӂе пе кэй сучите, дар чел невиноват фаче че есте бине.
9 Melhor é morar num canto do terraço, do que com a mulher contenciosa, e isso em casa em que mais companhia haja.
Май бине сэ локуешть ынтр-ун колц пе акопериш декыт ку о невастэ гылчевитоаре ынтр-о касэ маре.
10 A alma do ímpio deseja o mal: o seu próximo lhe não agrada aos seus olhos.
Суфлетул челуй рэу дореште рэул, семенул луй н-аре ничо тречере ынаинтя луй.
11 Castigado o escarnecedor, o simples se torna sábio; e, ensinado o sábio, recebe o conhecimento.
Кынд есте педепсит батжокориторул, простул се фаче ынцелепт; ши кынд се дэ ынвэцэтурэ челуй ынцелепт, ел капэтэ штиинца.
12 Prudentemente considera o justo a casa do ímpio, quando Deus transtorna os ímpios para o mal.
Чел неприхэнит се уйтэ ла каса челуй рэу ши веде че репеде сунт арункаць чей рэй ын ненорочире.
13 O que tapa o seu ouvido ao clamor do pobre ele também clamará e não será ouvido.
Чине ышь аступэ урекя ла стригэтул сэракулуй, нич ел ну ва кэпэта рэспунс кынд ва стрига.
14 O presente que se dá em segredo abate a ira, e a dádiva no seio a grande indignação.
Ун дар фэкут ын тайнэ потолеште мыния ши о митэ датэ пе аскунс потолеште чя май путерникэ мыние.
15 O fazer justiça é alegria para o justo, mas espanto para os que obram a iniquidade.
Есте о букурие пентру чел неприхэнит сэ факэ че есте бине, дар пентру чей че фак рэул есте о гроазэ.
16 O homem, que anda errado do caminho do entendimento, na congregação dos mortos repousará.
Омул каре се абате де ла каля ынцелепчуний се ва одихни ын адунаря челор морць.
17 Necessidade padecerá o que ama a galhofa: o que ama o vinho e o azeite nunca enriquecerá.
Чине юбеште петречериле ва дуче липсэ ши чине юбеште винул ши унтделемнул дресурилор ну се ымбогэцеште.
18 O resgate do justo é o ímpio; o do reto o iníquo.
Чел рэу служеште ка прец де рэскумпэраре пентру чел неприхэнит, ши чел стрикат, пентру оамений фэрэ приханэ.
19 Melhor é morar numa terra deserta do que com a mulher contenciosa e iracunda.
Май бине сэ локуешть ынтр-ун пэмынт пустиу декыт ку о невастэ гылчевитоаре ши супэрэчоасэ.
20 Tesouro desejável e azeite há na casa do sábio, mas o homem insensato o devora.
Коморь де прец ши унтделемн сунт ын локуинца челуй ынцелепт, дар омул фэрэ минте ле рисипеште.
21 O que segue a justiça e a beneficência achará a vida, a justiça e a honra.
Чине урмэреште неприхэниря ши бунэтатя гэсеште вяцэ, неприхэнире ши славэ.
22 Á cidade dos fortes sobe o sábio, e derruba a força da sua confiança.
Ынцелептул кучереште четатя витежилор ши добоарэ путеря ын каре се ынкредяу.
23 O que guarda a sua boca e a sua língua, guarda das angústias a sua alma.
Чине ышь пэзеште гура ши лимба ышь скутеште суфлетул де мулте неказурь.
24 O soberbo e presumido, zombador é seu nome: trata com indignação e soberba.
Чел мындру ши труфаш се кямэ батжокоритор: ел лукрязэ ку априндеря ынгымфэрий.
25 O desejo do preguiçoso o mata, porque as suas mãos recusam trabalhar.
Пофтеле ленешулуй ыл омоарэ, пентру кэ ну вря сэ лукрезе ку мыниле.
26 Todo o dia deseja coisas de cobiçar, mas o justo dá, e nada retém.
Тоатэ зиуа о дуче нумай ын пофте, дар чел неприхэнит дэ фэрэ згырчение.
27 O sacrifício dos ímpios é abominação: quanto mais oferecendo-o com intenção maligna?
Жертфа челор рэй есте о скырбэ ынаинтя Домнулуй, ку кыт май мулт кынд о адук ку гындурь нелеӂюите.
28 A testemunha mentirosa perecerá, porém o homem que ouve com constância falará.
Марторул минчинос ва пери, дар омул каре аскултэ бине ва ворби тотдяуна ку избындэ.
29 O homem ímpio endurece o seu rosto, mas o reto considera o seu caminho.
Чел рэу я о ынфэцишаре нерушинатэ, дар омул фэрэ приханэ ышь ымбунэтэцеште каля.
30 Não há sabedoria, nem inteligência, nem conselho contra o Senhor.
Нич ынцелепчуня, нич причеперя, нич сфатул н-ажутэ ымпотрива Домнулуй.
31 O cavalo prepara-se para o dia da batalha, porém do Senhor vem a vitória.
Калул есте прегэтит пентру зиуа бэтэлией, дар бируинца есте а Домнулуй.
