Provérbios 20
1 O vinho é escarnecedor, a bebida forte alvoraçadora; e todo aquele que neles errar nunca será sábio.
Вино је подсмевач и силовито пиће немирник, и ко год за њим лута неће бити мудар.
2 Como o bramido do leão é o terror do rei, o que o provoca a ira peca contra a sua própria alma.
Страх је царев као рика младог лава; ко га дражи, греши својој души.
3 Honra é do homem desviar-se do pleito, mas todo o tolo se entremete nele.
Слава је човеку да се окани свађе; а ко је год безуман, уплеће се.
4 O preguiçoso não lavrará por causa do inverno, pelo que mendigará na sega, porém nada receberá.
Ради зиме ленивац не оре; проси о жетви, и ништа не добија.
5 Como as águas profundas é o conselho no coração do homem; mas o homem de inteligência o tirará para fora.
Савет је у срцу човечијем дубока вода, али човек разуман црпе га.
6 Cada um da multidão dos homens apregoa a sua beneficência; porém o homem fiel, quem é o que o achará?
Највише људи хвали се својом добротом; али ко ће наћи човека истинитог?
7 O justo anda na sua sinceridade; bem-aventurados serão os seus filhos depois dele.
Праведник једнако ходи у безазлености својој; благо синовима његовим после њега!
8 Assentando-se o rei no trono do juízo, com os seus olhos dissipa todo o mal.
Цар седећи на престолу судском расипа очима својим свако зло.
9 Quem pudera dizer: Purifiquei o meu coração, limpo estou de meu pecado!
Ко може рећи: Очистио сам срце своје, чист сам од греха свог?
10 Duas sortes de peso, e duas sortes de medida, são abominação ao Senhor, tanto uma como outra.
Двојак потег и двојака мера, обоје је мрско Господу.
11 Até a criança se dará a conhecer pelas suas ações, se a sua obra será pura e reta
По делима својим познаје се и дете хоће ли бити чисто и хоће ли бити право дело његово.
12 O ouvido que ouve, e o olho que vê, o Senhor os fez a ambos.
Ухо које чује, и око које види, обоје је Господ начинио.
13 Não ames o sono, para que não empobreças; abre os teus olhos, e te fartarás de pão
Не љуби сна, да не осиромашиш; отварај очи своје, и бићеш сит хлеба.
14 Nada vale, nada vale, dirá o comprador, mas, indo-se, então se gabará.
Не ваља, не ваља, говори ко купује, а кад отиде онда се хвали.
15 Há ouro e abundância de rubins, mas os lábios do conhecimento são jóia preciosa.
Има злата и много бисера, али су мудре усне најдрагоценији накит.
16 Quando alguém fica por fiador do estranho, toma-lhe a sua roupa, e o penhora pela estranha.
Узми хаљину ономе који се подјемчи за туђина, узми залог од њега за туђинку.
17 Suave é ao homem o pão de mentira, mas depois a sua boca se encherá de pedrinhas de areia.
Сладак је човеку хлеб од преваре, али му се после напуне уста песка.
18 Cada pensamento com conselho se confirma, e com conselhos prudentes faze a guerra.
Мисли се утврђују саветом; зато разумно ратуј.
19 O que anda murmurando descobre o segredo; pelo que com o que afaga com seus beiços não te entremetas.
Ко открива тајну, поступа неверно; зато се не мешај с оним који разваљује уста.
20 O que a seu pai ou a sua mãe amaldiçoar, apagar-se-lhe-á a sua lâmpada em trevas negras.
Ко псује оца свог или матер своју, његов ће се жижак угасити у црном мраку.
21 Adquirindo-se apressadamente a herança no princípio, o seu fim não será bendito.
Наследство које се из почетка брзо добија, не бива на послетку благословено.
22 Não digas: vingar-me-ei do mal: espera pelo Senhor, e ele te livrará.
Не говори: Вратићу зло. Чекај Господа, и сачуваће те.
23 Duas sortes de peso são abomináveis ao Senhor, e balanças enganosas não são boas.
Мрзак је Господу двојак потег, мерила лажна нису добра.
24 Os passos do homem são dirigidos pelo Senhor: o homem, pois, como entenderá o seu caminho?
Од Господа су кораци човечји, а човек како ће разумети пут његов?
25 Laço é para o homem engulir o que é santo; e, feitos os votos, então inquirir.
Замка је човеку да прождре светињу, и после завета опет да тражи.
26 O rei sábio dissipa os ímpios e torna sobre eles a roda.
Мудар цар расипа безбожнике и пушта на њих коло.
27 A alma do homem é a lâmpada do Senhor, que esquadrinha todo o mais intimo do ventre.
Видело је Господње душа човечија, истражује све што је у срцу.
28 Benignidade e verdade guardam ao rei, e com benignidade sustem ele o seu trono.
Милост и истина чувају цара, и милошћу подупире свој престо.
29 O ornato dos mancebos é a sua força: e a beleza dos velhos as cãs.
Слава је младићима сила њихова, а старцима част седа коса.
30 Os vergões das feridas são a purificação dos maus, como também as pancadas que penetram até o mais intimo do ventre.
Модрице од боја и ударци који продиру до срца јесу лек зломе.
