Provérbios 20
1 O vinho é escarnecedor, a bebida forte alvoraçadora; e todo aquele que neles errar nunca será sábio.
Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.
2 Como o bramido do leão é o terror do rei, o que o provoca a ira peca contra a sua própria alma.
Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.
3 Honra é do homem desviar-se do pleito, mas todo o tolo se entremete nele.
Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.
4 O preguiçoso não lavrará por causa do inverno, pelo que mendigará na sega, porém nada receberá.
Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.
5 Como as águas profundas é o conselho no coração do homem; mas o homem de inteligência o tirará para fora.
Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.
6 Cada um da multidão dos homens apregoa a sua beneficência; porém o homem fiel, quem é o que o achará?
Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?
7 O justo anda na sua sinceridade; bem-aventurados serão os seus filhos depois dele.
Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.
8 Assentando-se o rei no trono do juízo, com os seus olhos dissipa todo o mal.
Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.
9 Quem pudera dizer: Purifiquei o meu coração, limpo estou de meu pecado!
Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?
10 Duas sortes de peso, e duas sortes de medida, são abominação ao Senhor, tanto uma como outra.
Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.
11 Até a criança se dará a conhecer pelas suas ações, se a sua obra será pura e reta
Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
12 O ouvido que ouve, e o olho que vê, o Senhor os fez a ambos.
Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.
13 Não ames o sono, para que não empobreças; abre os teus olhos, e te fartarás de pão
Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.
14 Nada vale, nada vale, dirá o comprador, mas, indo-se, então se gabará.
Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.
15 Há ouro e abundância de rubins, mas os lábios do conhecimento são jóia preciosa.
Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.
16 Quando alguém fica por fiador do estranho, toma-lhe a sua roupa, e o penhora pela estranha.
Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
17 Suave é ao homem o pão de mentira, mas depois a sua boca se encherá de pedrinhas de areia.
Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.
18 Cada pensamento com conselho se confirma, e com conselhos prudentes faze a guerra.
Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.
19 O que anda murmurando descobre o segredo; pelo que com o que afaga com seus beiços não te entremetas.
Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.
20 O que a seu pai ou a sua mãe amaldiçoar, apagar-se-lhe-á a sua lâmpada em trevas negras.
Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.
21 Adquirindo-se apressadamente a herança no princípio, o seu fim não será bendito.
Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.
22 Não digas: vingar-me-ei do mal: espera pelo Senhor, e ele te livrará.
Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.
23 Duas sortes de peso são abomináveis ao Senhor, e balanças enganosas não são boas.
Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
24 Os passos do homem são dirigidos pelo Senhor: o homem, pois, como entenderá o seu caminho?
Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
25 Laço é para o homem engulir o que é santo; e, feitos os votos, então inquirir.
Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
26 O rei sábio dissipa os ímpios e torna sobre eles a roda.
Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
27 A alma do homem é a lâmpada do Senhor, que esquadrinha todo o mais intimo do ventre.
Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
28 Benignidade e verdade guardam ao rei, e com benignidade sustem ele o seu trono.
Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
29 O ornato dos mancebos é a sua força: e a beleza dos velhos as cãs.
Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
30 Os vergões das feridas são a purificação dos maus, como também as pancadas que penetram até o mais intimo do ventre.
Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.
