Provérbios 19
1 Melhor é o pobre que anda na sua sinceridade, do que o perverso de lábios e tolo:
Сиромах који ходи у безазлености својој бољи је него опаки уснама својим, који је безуман.
2 Assim como ficar a alma sem conhecimento não é bom, e o apressado nos pés peca.
Кад је душа без знања, није добро; и ко је брзих ногу, спотиче се.
3 A estultícia do homem perverterá o seu caminho, e o seu coração se irará contra o Senhor.
Лудост човечија превраћа пут његов, а срце се његово гневи на Господа.
4 As riquezas grangeiam muitos amigos, mas ao pobre o seu próprio amigo o deixa.
Богатство прибавља много пријатеља, а сиромаха оставља пријатељ његов.
5 A falsa testemunha não ficará inocente, e o que respira mentiras não escapará.
Лажан сведок неће остати без кара, и ко говори лаж, неће побећи.
6 Muitos suplicam a face do príncipe, e cada um é amigo daquele que dá dádivas.
Многи угађају кнезу, и свак је пријатељ човеку податљивом.
7 Todos os irmãos do pobre o aborrecem; quanto mais se alongarão deles os seus amigos! corre de após eles com palavras, que não servem de nada.
На сиромаха мрзе сва браћа његова, још више се пријатељи његови удаљују од њега; виче за њима, али их нема.
8 O que adquire entendimento ama a sua alma: o que guarda inteligência achará o bem.
Ко прибавља разум, љуби душу своју; и ко пази на мудрост, наћи ће добро.
9 A falsa testemunha não ficará inocente; e o que respira mentiras perecerá.
Сведок лажан неће остати без кара, и ко говори лаж, погинуће.
10 Ao tolo não está bem o deleite; quanto menos ao servo dominar os príncipes!
Не доликују безумном милине, ни слузи да влада кнезовима.
11 O entendimento do homem retém a sua ira, e a sua glória é passar sobre a transgressão.
Разум задржава човека од гнева, и част му је мимоићи кривицу.
12 Como o bramido do filho do leão, é a indignação do rei; mas como o orvalho sobre a erva é a sua benevolência.
Царева је срдња као рика младог лава, и љубав је његова као роса трави.
13 Grande miséria é para o pai o filho insensato, e um gotejar contínuo as contenções da mulher.
Безуман је син мука оцу свом, и свадљивост женина непрестано прокисивање.
14 A casa e a fazenda são a herança dos pais; porém do Senhor vem a mulher prudente.
Кућа и имање наслеђује се од отаца; а од Господа је разумна жена.
15 A preguiça faz cair em profundo sono, e a alma enganadora padecerá fome.
Леност наводи тврд сан, и немарљива душа гладоваће.
16 O que guardar o mandamento guardará a sua alma; porém o que desprezar os seus caminhos morrerá.
Ко држи заповести, чува душу своју; а ко не мари за путеве своје, погинуће.
17 Ao Senhor empresta o que se compadece do pobre, e ele lhe pagará o seu benefício.
Господу позаима ко поклања сиромаху, и платиће му за добро његово.
18 Castiga a teu filho enquanto há esperança, porém para o matar não alçarás a tua alma
Карај сина свог докле има надања и на погибао његову да не прашта душа твоја.
19 O que é de grande indignação suportará o dano; porque se tu o livrares, ainda terás de tornar a faze-lo.
Велик гнев показуј кад прашташ кар, и кад опростиш, после већма покарај.
20 Ouve o conselho, e recebe a correção, para que sejas sábio nos teus últimos dias.
Слушај савет и примај наставу, да после будеш мудар.
21 Muitos propósitos há no coração do homem, porém o conselho do Senhor permanecerá.
Много има мисли у срцу човечијем, али шта Господ науми оно ће остати.
22 O desejo do homem é a sua beneficência; porém o pobre é melhor do que o mentiroso.
Жеља човеку треба да је да чини милост, а бољи је сиромах него лажа.
23 O temor do Senhor encaminha para a vida; aquele que o tem ficará satisfeito, e não o visitará mal nenhum.
Страх је Господњи на живот; у кога је он, борави сит, нити га походи зло.
24 O preguiçoso esconde a sua mão no seio; enfada-se de torna-la à sua boca.
Лењивац крије руку своју у недра, ни к устима својим не приноси је.
25 Fere o escarnecedor, e o simples tomará aviso; repreende ao entendido, e aprenderá conhecimento.
Удри подсмевача да луди омудра, и разумног накарај да разуме науку.
26 O que aflige a seu pai, ou afugenta a sua mãe, filho é que traz vergonha e desonra.
Син срамотан и прекоран упропашћује оца и одгони матер.
27 Cessa, filho meu, ouvindo a instrução, de te desviares das palavras do conhecimento.
Немој, сине, слушати науке која одводи од речи разумних.
28 A testemunha de Belial escarnece do juízo, e a boca dos ímpios engole a iniquidade.
Неваљао сведок подсмева се правди, и уста безбожника прождиру на неправду.
29 Preparados estão os juízos para os escarnecedores e açoites para as costas dos tolos.
Готови су подсмевачима судови и безумницима бој на леђа.
