Provérbios 17
1 Melhor é um bocado seco, e com ele a tranquilidade, do que a casa cheia de vítimas, com contenda.
Бољи је залогај сувог хлеба с миром него кућа пуна поклане стоке са свађом.
2 O servo prudente dominará sobre o filho que faz envergonhar; e entre os irmãos repartirá a herança.
Разуман слуга биће господар над сином срамотним и с браћом ће делити наследство.
3 O crisol é para a prata, e o forno para o ouro; mas o Senhor prova os corações.
Топионица је за сребро и пећ за злато, а срца искушава Господ.
4 O malfazejo atenta para o lábio iníquo: o mentiroso inclina os ouvidos à língua maligna.
Зао човек пази на усне зле, а лажљивац слуша језик пакостан.
5 O que escarnece do pobre insulta ao que o criou: o que se alegra da calamidade não ficará inocente.
Ко се руга сиромаху, срамоти Створитеља његовог; ко се радује несрећи, неће остати без кара.
6 Coroa dos velhos são os filhos dos filhos; e a glória dos filhos são seus pais.
Венац су старцима унуци, а слава синовима оци њихови.
7 Não convém ao tolo o lábio excelente: quanto menos ao príncipe o lábio mentiroso.
Не приличи безумном висока беседа, а камоли кнезу лажљива беседа.
8 Pedra preciosa é o presente aos olhos dos que o recebem; para onde quer que se volver, servirá de proveito.
Поклон је драги камен ономе који га прима, куда се год окрене напредује.
9 O que encobre a transgressão busca a amizade, mas o que renova a coisa, separa os maiores amigos.
Ко покрива преступ, тражи љубав; а ко понавља ствар, раставља главне пријатеље.
10 Mais profundamente entra a repreensão no prudente, do que cem açoites no tolo.
Укор тишти разумног већма него лудог сто удараца.
11 Na verdade o rebelde não busca senão o mal, mas mensageiro cruel se enviará contra ele.
Зао човек тражи само одмет, али ће се љут гласник послати на њ.
12 Encontre-se com o homem a ursa roubada dos filhos; mas não o louco na sua estultícia.
Боље је да човека срете медведица којој су отети медведићи, него безумник у свом безумљу.
13 Quanto àquele que torna mal por bem, não se apartará o mal da sua casa.
Ко враћа зло за добро, неће се зло одмаћи од куће његове.
14 Como o que solta as águas, é o princípio da contenda, pelo que, antes que sejas envolto, deixa a porfia.
Ко почне свађу, отвори уставу води; зато пре него се заметне, прођи се распре.
15 O que justifica ao ímpio, e condena ao justo, ambos são abomináveis ao Senhor, tanto um como o outro.
Ко оправда кривога и ко осуди правога, обојица су гад Господу.
16 De que serviria o preço na mão do tolo para comprar a sabedoria, visto que não tem entendimento?
На шта је благо безумном у руци кад нема разума да прибави мудрост?
17 Em todo o tempo ama o amigo; e para a angústia nasce o irmão.
У свако доба љуби пријатељ, и брат постаје у невољи.
18 O homem falto de entendimento dá a mão, ficando por fiador diante do seu companheiro.
Човек безуман даје руку и јамчи се за пријатеља свог.
19 O que ama a contenda ama a transgressão; o que alça a sua porta busca a ruína.
Ко милује свађу, милује грех; ко подиже увис врата своја, тражи погибао.
20 O perverso de coração nunca achará o bem; e o que tem a língua dobre virá a cair no mal
Ко је опаког срца, неће наћи добра; и ко дволичи језиком, пашће у зло.
21 O que gera a um tolo para a sua tristeza o faz; e o pai do insensato não se alegrará.
Ко роди безумна, на жалост му је, нити ће се радовати отац лудога.
22 O coração alegre serve de bom remédio, mas o espírito abatido virá a secar os ossos.
Срце весело помаже као лек, а дух жалостан суши кости.
23 O ímpio tomará o presente do seio, para perverter as veredas da justiça.
Безбожник прима поклон из недара да преврати путеве правди.
24 No rosto do entendido se vê a sabedoria, porém os olhos do louco estão nas extremidades da terra.
Разумном је на лицу мудрост, а очи безумнику врљају накрај земље.
25 O filho insensato é tristeza para seu pai, e amargura para a que o pariu.
Жалост је оцу свом син безуман, и јад родитељци својој.
26 Não é bom também pôr pena ao justo, nem que firam os príncipes ao que obra justamente.
Није добро глобити праведника, ни да кнезови бију кога што је радио право.
27 Retém as suas palavras o que possui o conhecimento, e o homem de entendimento é de precioso espírito.
Устеже речи своје човек који зна, и тиха је духа човек разуман.
28 Até o tolo, quando se cala, será reputado por sábio; e o que cerrar os seus lábios por entendido.
И безуман кад ћути, мисли се да је мудар, и разуман, кад стискује усне своје.
