< Provérbios 11 >
1 Balança enganosa é abominação ao Senhor, mas o peso justo o seu prazer.
He mea whakarihariha ki a Ihowa te pauna he; engari te taimaha tika tana i pai ai.
2 Vinda a soberba, virá também a afronta; mas com os humildes está a sabedoria.
Ka tae te whakapehapeha, ka tae ano te whakama; kei te hunga whakaiti ia te whakaaro nui.
3 A sinceridade dos sinceros os encaminhará, mas a perversidade dos aleives os destruirá.
Ko to ratou ngakau tapatahi hei arahi i te hunga tika; ka ai ano ko te whanoke ia o te hunga poka ke hei whakangaro mo ratou.
4 Não aproveitam as riquezas no dia da indignação, mas a justiça livra da morte.
E kore te taonga e whai mana i te ra o te riri: kei te tika ia he oranga ake i te mate.
5 A justiça do sincero endireitará o seu caminho, mas o ímpio pela sua impiedade cairá.
Ma te tika o te ngakau tapatahi ka tika ai tona ara; ka hinga ia te tangata kino i runga i tona kino.
6 A justiça dos virtuosos os livrará, mas na sua perversidade serão apanhados os iníquos.
Ma te tika o te hunga tika ka mawhiti ai ratou; ka mau ia nga poka ke i runga i to ratou kino.
7 Morrendo o homem ímpio perece a sua expectação, e a esperança dos injustos se perde.
I te matenga o te tangata kino, kore iho ana mea i tumanako atu ai: kahore noa iho he tumanakohanga ma te hunga he.
8 O justo é livre da angústia, e o ímpio vem em seu lugar.
Ka mawhiti te tangata tika i roto i te raru, a ka riro te tangata kino hei whakakapi mo tona turanga.
9 O hipócrita com a boca destrói ao seu companheiro, mas os justos são livres pelo conhecimento.
Hei huna mo tona hoa te mangai o te tangata whakaponokore; na ma te mohio te hunga tika ka mawhiti ai.
10 No bem dos justos exulta a cidade; e, perecendo os ímpios, há júbilo.
Ka pai te hunga tika, ka hari te pa: ka whakangaromia te hunga kino, ka tangi te umere.
11 Pela benção dos sinceros se exalta a cidade, mas pela boca dos ímpios se derriba.
Ma te manaaki o te hunga tika ka kake ai te pa; ka pakaru ia i te mangai o te hunga kino.
12 O que carece de entendimento despreza a seu companheiro, mas o homem bem entendido cala-se.
Ko te tangata e whakahawea ana ki tona hoa he maharakore: tena ko te tangata matau, whakarongo puku ana.
13 O que anda praguejando descobre o segredo, mas o fiel de espírito encobre o negócio.
Ko te tangata haere, ka kawekawe korero e whaki ana i nga mea ngaro: ko te tangata i te wairua pono, e hipoki ana i te korero.
14 Não havendo sábios conselhos, o povo cai, mas na multidão de conselheiros há segurança.
Ki te kahore he mohio hei arahi, ka hinga te iwi: he ora ia kei nga kaiwhakatakoto whakaaro tokomaha.
15 Decerto sofrerá severamente aquele que fica por fiador do estranho, mas o que aborrece aos que dão as mãos estará seguro.
Ko te tangata ko tana nei hei whakakapi mo ta te tangata ke, ka mamae; kei te ora ia te tangata e kino ana ki te tikanga whakakapi turanga.
16 A mulher aprazível guarda a honra, como os violentos guardam as riquezas.
Ka mau te kororia i te wahine tikanga pai; ka mau hoki te taonga i nga tangata taikaha.
17 O homem benigno faz bem à sua própria alma, mas o cruel perturba a sua própria carne.
He atawhai i tona wairua ta te tangata atawhai; a he whakararu i ona kikokiko ta te tangata nanakia.
18 O ímpio faz obra falsa, mas para o que semeia justiça haverá galardão fiel.
Ko te mahi a te tangata kino e utua ana ki te teka: ko te utu ia mo te kaiwhakatakoto i te tika, u rawa.
19 Como a justiça encaminha para a vida, assim o que segue o mal vai para a sua morte.
Ko te tangata u ki te tika, ka whiwhi ki te ora: a, ko te tangata e whai ana i te kino e mea ana i te mate mona.
20 Abominação são ao Senhor os perversos de coração, mas os sinceros de caminho são o seu deleite.
Ko ta Ihowa e whakarihariha ai he ngakau whanoke; ko tana e ahuareka ai ko te hunga e tika ana to ratou ara.
21 Ainda que o mau junte mão à mão, não será inculpável, mas a semente dos justos escapará.
Ahakoa awhi nga ringa ki a raua, e kore te tangata kino e waiho kia kore e whiua; ka mawhiti ia te uri o te hunga tika.
22 Como jóia de ouro na tromba da porca, assim é a mulher formosa, que se aparta da razão.
Rite tonu ki te whakakai koura i te ihu o te poaka te wahine ataahua kahore nei ona ngarahu pai.
23 O desejo dos justos tão somente é o bem, mas a esperança dos ímpios é a indignação.
Ko ta te hunga tika e minamina ai, ko te pai anake; ko te tumanako ia a te hunga kino, ko te riri.
24 Alguns há que espalham, e ainda se lhes acrescenta mais, e outros que reteem mais do que é justo, mas é para a sua perda.
Tera tetahi kei te rui, a tapiritia mai ana ano; tera tetahi kei te kaiponu i te mea e tika ana, heoi rawakore noa iho.
25 A alma abençoante engordará, e o que regar, ele também será regado.
Ko te wairua ohaoha ka momona: ko te tangata e whakamakuku ana, ka whakamakukuria ano ia.
26 Ao que retém o trigo o povo amaldiçoa, mas benção haverá sobre a cabeça do vendedor:
Ko te tangata e kaiponu ana i te witi, ka kanga tera e te nuinga; ka tau ia te manaaki ki runga ki te mahunga o te tangata e hoko atu ana.
27 O que busca cedo o bem busca favor, porém o que procura o mal a esse lhe sobrevirá.
Ko te tangata e ata rapu ana i te pai, e rapu ana i te whakapai: ko te tangata ia e rapu ana i te he, ka tae tera ki a ia.
28 Aquele que confia nas suas riquezas cairá, mas os justos reverdecerão como a rama.
Ko te tangata e whakawhirinaki ana ki ona taonga, ka taka: na, ko te hunga tika ka rite to ratou tupu ki to te rau matomato.
29 O que perturba a sua casa herdará o vento, e o tolo será servo do entendido de coração.
Ko te tangata e whakararu ana i tona whare, he hau te taonga e whakarerea iho mona: hei pononga ano te kuware ma te ngakau whakaaro nui.
30 O fruto do justo é árvore de vida, e o que ganha almas sábio é.
Ko nga hua o te tangata tika he rakau no te ora; ka hopu wairua ano te tangata whakaaro tika.
31 Eis que o justo é recompensado na terra; quanto mais o será o ímpio e o pecador.
Nana, he utu ano to te tangata tika i runga i te whenua: nui atu ia to te tangata kino raua ko te tangata hara.