Números 12

1 E falaram Miriam e Aarão contra Moisés, por causa da mulher cushita, que tomara: porquanto tinha tomado a mulher cushita.

И стадоше викати Марија и Арон на Мојсија ради жене Мадијанке, којом се ожени, јер се ожени Мадијанком.

2 E disseram: Porventura falou o Senhor somente por Moisés? não falou também por nós? E o Senhor o ouviu.

И рекоше: Зар је само преко Мојсија говорио Господ? Није ли говорио и преко нас? И то чу Господ.

3 E era o homem Moisés mui manso, mais de que todos os homens que havia sobre a terra.

А Мојсије беше човек врло кротак мимо све људе на земљи.

4 E logo o Senhor disse a Moisés, e a Aarão, e a Miriam: Vós três saí à tenda da congregação. E sairam eles três.

И одмах рече Господ Мојсију и Арону и Марији: Дођите вас троје у шатор од састанка. И отидоше њих троје.

5 Então o Senhor desceu na coluna da nuvem, e se pôs à porta da tenda: depois chamou a Aarão e a Miriam, e eles sairam ambos.

Тада сиђе Господ у ступу од облака, стаде на вратима од шатора. И викну Арона и Марију, и дођоше обоје.

6 E disse: Ouvi agora as minhas palavras; se entre vós houver profeta, Eu, o Senhor, em visão a ele me farei conhecer, ou em sonhos falarei com ele.

И рече им: Чујте сада речи моје: пророк кад је међу вама, ја ћу му се Господ јављати у утвари и говорићу с њим у сну.

7 Não é assim com o meu servo Moisés que é fiel em toda a minha casa.

Али није такав мој слуга Мојсије, који је веран у свем дому мом.

8 Boca a boca falo com ele, e de vista, e não por figuras; pois ele vê a semelhança do Senhor: porque pois não tivestes temor de falar contra o meu servo, contra Moisés?

Њему говорим из уста к устима, и он ме гледа доиста, а не у тами нити у каквој прилици Господњој. Како се дакле не побојасте викати на слугу мог, на Мојсија?

9 Assim a ira do Senhor contra eles se acendeu; e foi-se.

И гнев се Господњи распали на њих, и Он отиде.

10 E a nuvem se desviou de sobre a tenda; e eis que Miriam era leprosa como a neve: e olhou Aarão para Miriam, e eis qua era leprosa.

И облак се подиже са шатора; и гле, Марија беше губава, бела као снег. И Арон погледа Марију, а она губава.

11 Pelo que Aarão disse a Moisés: Ah senhor meu, ora não ponhas sobre nós este pecado, que fizemos loucamente, e com que havemos pecado.

Тада рече Арон Мојсију: Господару, молим те, не мећи на нас греха овог, јер лудо учинисмо и згрешисмо.

12 Ora não seja ela como um morto, que saindo do ventre de sua mãe, a metade da sua carne já está consumida.

Немој да ова буде као мртво дете, коме је месо пола труло кад излази из утробе мајке своје.

13 Clamou pois Moisés ao Senhor, dizendo: O' Deus, rogo-te que a cures.

И вапи Мојсије ка Господу говорећи: Боже, молим Ти се, исцели је.

14 E disse o Senhor a Moisés: Se seu pai cuspira em seu rosto, não seria envergonhada sete dias? esteja fechada sete dias fora do arraial, e depois a recolham.

А Господ одговори Мојсију: Да јој је отац њен пљунуо у лице, не би ли се стидела седам дана? Нека буде одлучена седам дана изван логора, а после нека буде опет примљена.

15 Assim Miriam esteve fechada fora do arraial sete dias, e o povo não partiu, até que recolheram a Miriam.

Тако би Марија одлучена изван логора седам дана; и народ не пође оданде докле Марија не би опет примљена.

16 Porém depois o povo partiu de Hazeroth; e assentaram o arraial no deserto de Paran.

А потом пође народ од Асирота, и стадоше у пустињи Фаранској.