Mateus 8
1 E descendo ele do monte, seguiu-o uma grande multidão.
Mikill mannfjöldi fylgdi Jesú þegar hann gekk niður fjallshlíðina að ræðunni lokinni.
2 E, eis que veio um leproso, e o adorou, dizendo: Senhor, se tu queres, podes purificar-me.
Og viti menn! Þá kom holdsveikur maður til hans. Hann kraup við fætur hans og sagði: „Herra, ef þú vilt getur þú læknað mig.“
3 E Jesus, estendendo a mão, tocou-o, dizendo: Quero: sê puro. E logo ficou purificado da lepra.
Jesús snerti manninn og sagði: „Ég vil að þú verðir heilbrigður!“Og samstundis hvarf holdsveikin!
4 Disse-lhe então Jesus: Olha não o digas a alguém, mas vai, mostra-te ao sacerdote, e apresenta a oferta que Moisés determinou, para lhes servir de testemunho.
Jesús sagði þá við hann: „Segðu engum frá þessu strax, en farðu rakleitt til prestsins og láttu hann skoða þig. Taktu með þér fórn þá sem lög Móse gera ráð fyrir að holdsveikir beri fram, þegar þeir læknast, sem opinbera staðfestingu þess að þú sért orðinn heilbrigður.“
5 E, entrando Jesus em Cafarnaum, chegou junto dele um centurião, rogando-lhe,
Þegar Jesús kom til Kapernaum mætti hann rómverskum liðsforingja. Liðsforinginn skýrði frá því að þjónn hans lægi lamaður heima og honum liði illa.
6 E dizendo: Senhor, o meu criado jaz em casa paralítico, e violentamente atormentado.
7 E Jesus lhe disse: Eu irei, e lhe darei saúde.
„A ég að koma og lækna hann?“spurði Jesús.
8 E o centurião, respondendo, disse: Senhor, não sou digno de que entres debaixo do meu telhado, mas dize somente uma palavra, e o meu criado sarará;
„Herra, “sagði liðsforinginn, „ég er ekki verður þess að þú komir inn á heimili mitt (og það er reyndar ekki nauðsynlegt). Segðu aðeins núna: „Læknist þú!“og þá mun þjónn minn verða heilbrigður!
9 Pois também eu sou homem sujeito ao poder, e tenho soldados às minhas ordens; e digo a este: vai, e ele vai; e a outro: Vem, e ele vem; e ao meu criado: Faze isto, e ele o faz.
Þetta segi ég vegna þess að ég er settur undir vald æðri liðsforingja, en hef jafnframt sjálfur vald yfir mínum hermönnum. Ég segi við einn þeirra: „Farðu!“og hann fer, og við annan: „Komdu!“og hann kemur. Við þjón minn segi ég: „Gerðu þetta!“og hann hlýðir skilyrðislaust. Þess vegna veit ég að þú hefur vald til að skipa þessum sjúkdómi að fara og hann mun fara!“
10 E maravilhou-se Jesus, ouvindo isto, e disse aos que o seguiam: Em verdade vos digo que nem em Israel encontrei tanta fé.
Jesús varð undrandi! Hann sneri sér að mannfjöldanum og sagði: „Hvergi í Ísrael hef ég fundið svo mikla trú!
11 Mas eu vos digo que muitos virão do oriente e do ocidente, e assentar-se-ão à mesa com Abraão, e Isaac, e Jacob, no reino dos céus;
Og ég skal segja ykkur eitt: Margir útlendingar (eins og þessi rómverski liðsforingi) munu koma hvaðanæva að og sitja með Abraham, Ísak og Jakobi í konungsríki himnanna.
12 E os filhos do reino serão lançados nas trevas exteriores: ali haverá pranto e ranger de dentes.
Mörgum Ísraelsmönnum – já, einmitt þeim sem konungsríkið var ætlað – mun verða kastað út í myrkrið og þar verður grátið og kveinað.“
13 Então disse Jesus ao centurião: vai, e como creste te seja feito. E naquela mesma hora o seu criado sarou.
Síðan sagði Jesús við liðsforingjann: „Farðu heim til þín. Verði þér að trú þinni.“Samstundis varð þjónninn heilbrigður!
14 E Jesus, entrando em casa de Pedro, viu a sogra deste jazendo com febre.
Eftir þetta fór Jesús heim til Péturs. Tengdamóðir Péturs lá þar með mikinn hita.
15 E tocou-lhe na mão, e a febre a deixou; e levantou-se, e serviu-os.
Jesús snerti hönd hennar og við það hvarf hitinn. Hún reis á fætur og gaf þeim að borða.
16 E, chegada a tarde, trouxeram-lhe muitos endemoninhados, e com a palavra expulsou deles os espíritos malignos, e curou todos os que estavam enfermos;
Um kvöldið voru færðir til Jesú menn sem höfðu illa anda. Hann rak illu andana út með einu orði og læknaði þá sem sjúkir voru.
17 Para que se cumprisse o que fôra dito pelo profeta Isaias, que diz: ele tomou sobre si as nossas enfermidades, e levou as nossas doenças.
Þarna rættist spádómur Jesaja: „Sjúkdóma okkar og þjáningar tók hann á sig.“
18 E Jesus, vendo em torno de si uma grande multidão, ordenou que passassem para a banda de além;
Þegar Jesús sá að fólk dreif stöðugt að, sagði hann lærisveinunum að þeir skyldu búa sig undir að sigla yfir vatnið.
19 E, aproximando-se dele um escriba, disse-lhe: Mestre, aonde quer que fores, eu te seguirei.
Í sama mund sagði einn af fræðimönnum Gyðinga við hann: „Meistari, ég vil fylgja þér hvert sem þú ferð!“
20 E disse Jesus: As raposas tem seus covis, e as aves do céu tem seus ninhos, mas o Filho do homem não tem onde reclinar a cabeça.
Jesús svaraði: „Refir eiga greni og fuglarnir hreiður, en ég, Kristur, á ekkert heimili – engan stað til að hvílast.“
21 E outro de seus discípulos lhe disse: Senhor, permite-me que primeiro vá sepultar meu pai.
Þá sagði annar úr hópi lærisveinanna: „Herra, þegar faðir minn er dáinn, skal ég fylgja þér.“
22 Jesus, porém, disse-lhe: Segue-me, e deixa aos mortos sepultar os seus mortos.
„Fylgdu mér núna!“sagði Jesús. „Láttu hina andlega dauðu annast sína dauðu.“
23 E, entrando ele no barco, seus discípulos o seguiram;
Síðan steig Jesús út í bátinn og hélt yfir vatnið ásamt lærisveinum sínum.
24 E eis que no mar se levantou uma tempestade tão grande que o barco era coberto pelas ondas; ele, porém, estava dormindo.
Þá hvessti skyndilega svo að öldurnar gengu yfir bátinn, en Jesús svaf.
25 E os seus discípulos, aproximando-se, o despertaram, dizendo: Senhor, salva-nos, que perecemos.
Lærisveinarnir vöktu hann og hrópuðu: „Drottinn! Bjargaðu okkur Við erum að farast!“
26 E ele disse-lhes: Porque temeis, homens de pouca fé? Então, levantando-se, repreendeu os ventos e o mar, e seguiu-se uma grande bonança.
„Lítil er trú ykkar, “svaraði Jesús. „Hvers vegna eruð þið hræddir?“Síðan reis hann á fætur og hastaði á vindinn og öldurnar. Þá lægði vindinn og allt varð kyrrt!
27 E aqueles homens se maravilharam, dizendo: Quem é este, que até os ventos e o mar lhe obedecem?
Lærisveinarnir voru orðlausir af undrun og ótta. „Hver er hann eiginlega?“spurðu þeir hver annan, „vindurinn og vatnið hlýða honum!“
28 E, tendo chegado à outra banda, à província dos gergesenos, sairam-lhe ao encontro dois endemoninhados, vindos dos sepulcros, tão ferozes que ninguém podia passar por aquele caminho.
Þegar þeir komu að landi í byggðum Gadarena, komu á móti þeim tveir menn haldnir illum öndum. Menn þessir höfðu búið um sig í gröfunum og voru svo óðir að enginn þorði að fara þar um.
29 E eis que clamaram, dizendo: Que temos nós contigo, Jesus Filho de Deus? Vieste aqui a atormentar-nos antes de tempo?
Þeir hrópuðu nú til Jesú og sögðu: „Hvað vilt þú okkur, sonur Guðs? Þú hefur ekki enn leyfi til að tortíma okkur!“
30 E andava pastando distante deles uma manada de muitos porcos.
Skammt þar frá var svínahjörð á beit.
31 E os demônios rogaram-lhe, dizendo: Se nos expulsas, permite-nos que entremos naquela manada de porcos.
Illu andarnir báðu hann og sögðu: „Sendu okkur í svínin, ef þú ætlar að reka okkur út.“
32 E ele lhes disse: Ide. E, saindo eles, se introduziram na manada dos porcos; e eis que toda aquela manada de porcos se precipitou no mar por um despenhadeiro, e morreram nas águas.
„Já, farið þangað, “svaraði Jesús. Þá fóru þeir úr mönnunum, í svínin og öll hjörðin æddi fram af hengiflugi og drukknaði í vatninu.
33 E os porqueiros fugiram, e, chegando à cidade, divulgaram todas aquelas coisas, e o que acontecera aos endemoninhados.
Þegar svínahirðarnir sáu þetta, flúðu þeir til næsta bæjar og sögðu frá því sem gerst hafði.
34 E eis que toda aquela cidade saiu ao encontro de Jesus, e, vendo-o, rogaram-lhe que se retirasse dos seus termos.
Allir, sem þar bjuggu, flýttu sér út til að sjá Jesú, en eftir það báðu þeir hann að fara og láta sig í friði.
