Mateus 6
1 Guardai-vos de fazer a vossa esmola diante dos homens, para serdes vistos por eles: aliás não tereis galardão junto de vosso Pai, que está nos céus.
สาวธานา ภวต, มนุชานฺ ทรฺศยิตุํ เตษำ โคจเร ธรฺมฺมกรฺมฺม มา กุรุต, ตถา กฺฤเต ยุษฺมากํ สฺวรฺคสฺถปิตุ: สกาศาตฺ กิญฺจน ผลํ น ปฺราปฺสฺยถฯ
2 Quando pois deres esmola, não faças tocar trombeta adiante de ti, como fazem os hipócritas nas sinagogas e nas ruas, para serem glorificados pelos homens. Em verdade vos digo que já receberam o seu galardão.
ตฺวํ ยทา ททาสิ ตทา กปฏิโน ชนา ยถา มนุเชภฺย: ปฺรศํสำ ปฺราปฺตุํ ภชนภวเน ราชมารฺเค จ ตูรีํ วาทยนฺติ, ตถา มา กุริ, อหํ ตุภฺยํ ยถารฺถํ กถยามิ, เต สฺวกายํ ผลมฺ อลภนฺตฯ
3 Mas, quanto tu deres esmola, não saiba a tua mão esquerda o que faz a tua direita;
กินฺตุ ตฺวํ ยทา ททาสิ, ตทา นิชทกฺษิณกโร ยตฺ กโรติ, ตทฺ วามกรํ มา ชฺญาปยฯ
4 Para que a tua esmola seja dada ocultamente: e teu Pai, que vê em segredo, te recompensará publicamente.
เตน ตว ทานํ คุปฺตํ ภวิษฺยติ ยสฺตุ ตว ปิตา คุปฺตทรฺศี, ส ปฺรกาศฺย ตุภฺยํ ผลํ ทาสฺยติฯ
5 E, quando orares, não sejas como os hipócritas; pois se comprazem em orar em pé nas sinagogas, e às esquinas das ruas, para serem vistos pelos homens. Em verdade vos digo que já receberam o seu galardão.
อปรํ ยทา ปฺรารฺถยเส, ตทา กปฏินอิว มา กุรุ, ยสฺมาตฺ เต ภชนภวเน ราชมารฺคสฺย โกเณ ติษฺฐนฺโต โลกานฺ ทรฺศยนฺต: ปฺรารฺถยิตุํ ปฺรียนฺเต; อหํ ยุษฺมานฺ ตถฺยํ วทามิ, เต สฺวกียผลํ ปฺราปฺนุวนฺฯ
6 Mas tu, quando orares, entra no teu aposento, e, fechando a tua porta, ora a teu Pai que está em oculto; e teu Pai, que vê secretamente, te recompensará.
ตสฺมาตฺ ปฺรารฺถนากาเล อนฺตราคารํ ปฺรวิศฺย ทฺวารํ รุทฺวฺวา คุปฺตํ ปศฺยตสฺตว ปิตุ: สมีเป ปฺรารฺถยสฺว; เตน ตว ย: ปิตา คุปฺตทรฺศี, ส ปฺรกาศฺย ตุภฺยํ ผลํ ทาสฺยติ
7 E, orando, não useis palavras vãs, como os gentios, que pensam que por muito falarem serão ouvidos.
อปรํ ปฺรารฺถนากาเล เทวปูชกาอิว มุธา ปุนรุกฺตึ มา กุรุ, ยสฺมาตฺ เต โพธนฺเต, พหุวารํ กถายำ กถิตายำ เตษำ ปฺรารฺถนา คฺราหิษฺยเตฯ
8 Não vos assemelheis pois a eles; porque vosso Pai sabe o que vos é necessário, antes de vós lho pedirdes.
ยูยํ เตษามิว มา กุรุต, ยสฺมาตฺ ยุษฺมากํ ยทฺ ยตฺ ปฺรโยชนํ ยาจนาต: ปฺราเคว ยุษฺมากํ ปิตา ตตฺ ชานาติฯ
9 Portanto, vós orareis assim: Pai nosso, que estás nos céus, santificado seja o teu nome;
อเตอว ยูยม อีทฺฤกฺ ปฺรารฺถยธฺวํ, เห อสฺมากํ สฺวรฺคสฺถปิต: , ตว นาม ปูชฺยํ ภวตุฯ
10 Venha o teu reino, seja feita a tua vontade, assim na terra como no céu;
ตว ราชตฺวํ ภวตุ; ตเวจฺฉา สฺวรฺเค ยถา ตไถว เมทินฺยามปิ สผลา ภวตุฯ
11 O pão nosso de cada dia nos dá hoje;
อสฺมากํ ปฺรโยชนียมฺ อาหารมฺ อทฺย เทหิฯ
12 E perdoa-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores;
วยํ ยถา นิชาปราธิน: กฺษมามเห, ตไถวาสฺมากมฺ อปราธานฺ กฺษมสฺวฯ
13 E não nos induzas à tentação; mas livra-nos do mal; porque teu é o reino, e o poder, e a glória, para sempre. amém
อสฺมานฺ ปรีกฺษำ มานย, กินฺตุ ปาปาตฺมโน รกฺษ; ราชตฺวํ เคารวํ ปรากฺรม: เอเต สรฺเวฺว สรฺวฺวทา ตว; ตถาสฺตุฯ
14 Porque, se perdoardes aos homens as suas ofensas, também vosso Pai celestial vos perdoará a vós;
ยทิ ยูยมฺ อเนฺยษามฺ อปราธานฺ กฺษมเธฺว ตรฺหิ ยุษฺมากํ สฺวรฺคสฺถปิตาปิ ยุษฺมานฺ กฺษมิษฺยเต;
15 Se, porém, não perdoardes aos homens as suas ofensas, também vosso Pai vos não perdoará as vossas ofensas.
กินฺตุ ยทิ ยูยมฺ อเนฺยษามฺ อปราธานฺ น กฺษมเธฺว, ตรฺหิ ยุษฺมากํ ชนโกปิ ยุษฺมากมฺ อปราธานฺ น กฺษมิษฺยเตฯ
16 E, quando jejuais, não vos mostreis contristados como os hipócritas; porque desfiguram os seus rostos, para que aos homens pareça que jejuam. Em verdade vos digo que já receberam o seu galardão.
อปรมฺ อุปวาสกาเล กปฏิโน ชนา มานุษานฺ อุปวาสํ ชฺญาปยิตุํ เสฺวษำ วทนานิ มฺลานานิ กุรฺวฺวนฺติ, ยูยํ ตอิว วิษณวทนา มา ภวต; อหํ ยุษฺมานฺ ตถฺยํ วทามิ เต สฺวกียผลมฺ อลภนฺตฯ
17 Porém tu, quando jejuares, unge a tua cabeça, e lava o teu rosto.
ยทา ตฺวมฺ อุปวสสิ, ตทา ยถา โลไกสฺตฺวํ อุปวาสีว น ทฺฤศฺยเส, กินฺตุ ตว โย'โคจร: ปิตา เตไนว ทฺฤศฺยเส, ตตฺกฺฤเต นิชศิรสิ ไตลํ มรฺทฺทย วทนญฺจ ปฺรกฺษาลย;
18 Para não parecer aos homens que jejuas, mas a teu Pai, que está em oculto; e teu Pai, que vê em oculto, te recompensará.
เตน ตว ย: ปิตา คุปฺตทรฺศี ส ปฺรกาศฺย ตุภฺยํ ผลํ ทาสฺยติฯ
19 Não ajunteis tesouros na terra, onde a traça e a ferrugem tudo consomem, e onde os ladrões minam e roubam;
อปรํ ยตฺร สฺถาเน กีฏา: กลงฺกาศฺจ กฺษยํ นยนฺติ, เจาราศฺจ สนฺธึ กรฺตฺตยิตฺวา โจรยิตุํ ศกฺนุวนฺติ, ตาทฺฤศฺยำ เมทินฺยำ สฺวารฺถํ ธนํ มา สํจินุตฯ
20 Mas ajuntai tesouros no céu, onde nem a traça nem a ferrugem corrompe, e onde os ladrões não minam nem roubam.
กินฺตุ ยตฺร สฺถาเน กีฏา: กลงฺกาศฺจ กฺษยํ น นยนฺติ, เจาราศฺจ สนฺธึ กรฺตฺตยิตฺวา โจรยิตุํ น ศกฺนุวนฺติ, ตาทฺฤเศ สฺวรฺเค ธนํ สญฺจินุตฯ
21 Porque onde estiver o vosso tesouro, ai estará também o vosso coração.
ยสฺมาตฺ ยตฺร สฺถาเน ยุษฺมำก ธนํ ตไตฺรว ขาเน ยุษฺมากํ มนำสิฯ
22 A candeia do corpo é o olho; de sorte que, se o teu olho for bom, todo o teu corpo terá luz;
โลจนํ เทหสฺย ปฺรทีปกํ, ตสฺมาตฺ ยทิ ตว โลจนํ ปฺรสนฺนํ ภวติ, ตรฺหิ ตว กฺฤตฺสฺนํ วปุ รฺทีปฺติยุกฺตํ ภวิษฺยติฯ
23 Se, porém, o teu olho for mau, o teu corpo será tenebroso. Se, portanto, a luz que em ti há são trevas, quão grandes serão as trevas!
กินฺตุ โลจเน'ปฺรสนฺเน ตว กฺฤตฺสฺนํ วปุ: ตมิสฺรยุกฺตํ ภวิษฺยติฯ อเตอว ยา ทีปฺติสฺตฺวยิ วิทฺยเต, สา ยทิ ตมิสฺรยุกฺตา ภวติ, ตรฺหิ ตตฺ ตมิสฺรํ กิยนฺ มหตฺฯ
24 Ninguém pode servir a dois senhores; porque ou há de odiar um e amar o outro, ou se dedicará a um e desprezará o outro. Não podeis servir a Deus e a Mamon.
โกปิ มนุโช เทฺวา ปฺรภู เสวิตุํ น ศกฺโนติ, ยสฺมาทฺ เอกํ สํมนฺย ตทนฺยํ น สมฺมนฺยเต, ยทฺวา เอกตฺร มโน นิธาย ตทนฺยมฺ อวมนฺยเต; ตถา ยูยมปีศฺวรํ ลกฺษฺมีญฺเจตฺยุเภ เสวิตุํ น ศกฺนุถฯ
25 Por isso vos digo: Não andeis cuidadosos enquanto à vossa vida, pelo que haveis de comer ou pelo que haveis de beber; nem, enquanto ao vosso corpo, pelo que haveis de vestir. Não é a vida mais do que o mantimento, e o corpo mais do que o vestido?
อปรมฺ อหํ ยุษฺมภฺยํ ตถฺยํ กถยามิ, กึ ภกฺษิษฺยาม: ? กึ ปาสฺยาม: ? อิติ ปฺราณธารณาย มา จินฺตยต; กึ ปริธาสฺยาม: ? อิติ กายรกฺษณาย น จินฺตยต; ภกฺษฺยาตฺ ปฺราณา วสนาญฺจ วปูํษิ กึ เศฺรษฺฐาณิ น หิ?
26 Olhai para as aves do céu, que nem semeiam, nem segam, nem ajuntam em celeiros; e vosso Pai celestial as alimenta. Não tendes vós muito mais valor do que elas?
วิหายโส วิหงฺคมานฺ วิโลกยต; ไต โรฺนปฺยเต น กฺฤตฺยเต ภาณฺฑาคาเร น สญฺจียเต'ปิ; ตถาปิ ยุษฺมากํ สฺวรฺคสฺถ: ปิตา เตภฺย อาหารํ วิตรติฯ
27 E qual de vós poderá, com todos os seus cuidados, acrescentar um côvado à sua estatura?
ยูยํ เตภฺย: กึ เศฺรษฺฐา น ภวถ? ยุษฺมากํ กศฺจิตฺ มนุช: จินฺตยนฺ นิชายุษ: กฺษณมปิ วรฺทฺธยิตุํ ศกฺโนติ?
28 E, enquanto ao vestido, porque andais solicitos? olhai para os lírios do campo, como eles crescem: não trabalham nem fiam;
อปรํ วสนาย กุตศฺจินฺตยต? เกฺษโตฺรตฺปนฺนานิ ปุษฺปาณิ กถํ วรฺทฺธนฺเต ตทาโลจยตฯ ตานิ ตนฺตูนฺ โนตฺปาทยนฺติ กิมปิ การฺยฺยํ น กุรฺวฺวนฺติ;
29 E eu vos digo que nem mesmo Salomão, em toda a sua glória, se vestiu como qualquer deles.
ตถาปฺยหํ ยุษฺมานฺ วทามิ, สุเลมานฺ ตาทฺฤคฺ ไอศฺวรฺยฺยวานปิ ตตฺปุษฺปมิว วิภูษิโต นาสีตฺฯ
30 Pois, se Deus assim enfeita a erva do campo, que hoje existe e amanhã é lançada no forno, não vos vestirá muito mais a vós, homens de pouca fé?
ตสฺมาตฺ กฺษทฺย วิทฺยมานํ ศฺจ: จุลฺลฺยำ นิกฺเษปฺสฺยเต ตาทฺฤศํ ยตฺ เกฺษตฺรสฺถิตํ กุสุมํ ตตฺ ยทีศฺจร อิตฺถํ พิภูษยติ, ตรฺหิ เห โสฺตกปฺรตฺยยิโน ยุษฺมานฺ กึ น ปริธาปยิษฺยติ?
31 Não andeis pois inquietos, dizendo: Que comeremos, ou que beberemos, ou com que nos vestiremos?
ตสฺมาตฺ อสฺมาภิ: กิมตฺสฺยเต? กิญฺจ ปายิษฺยเต? กึ วา ปริธายิษฺยเต, อิติ น จินฺตยตฯ
32 (Porque todas estas coisas os gentios procuram) Pois vosso Pai celestial bem sabe que necessitais de todas estas coisas;
ยสฺมาตฺ เทวารฺจฺจกา อปีติ เจษฺฏนฺเต; เอเตษุ ทฺรเวฺยษุ ปฺรโยชนมสฺตีติ ยุษฺมากํ สฺวรฺคสฺถ: ปิตา ชานาติฯ
33 Mas buscai primeiro o reino de Deus, e a sua justiça, e todas estas coisas vos serão acrescentadas.
อเตอว ปฺรถมต อีศฺวรียราชฺยํ ธรฺมฺมญฺจ เจษฺฏธฺวํ, ตต เอตานิ วสฺตูนิ ยุษฺมภฺยํ ปฺรทายิษฺยนฺเตฯ
34 Não vos inquieteis pois pelo dia de amanhã, porque o dia de amanhã cuidará de si mesmo. Basta a cada dia o seu mal.
ศฺว: กฺฤเต มา จินฺตยต, ศฺเวอว สฺวยํ สฺวมุทฺทิศฺย จินฺตยิษฺยติ; อทฺยตนี ยา จินฺตา สาทฺยกฺฤเต ปฺรจุรตราฯ
