Mateus 25
1 Então o reino dos céus será semelhante a dez virgens que, tomando as suas lâmpadas, sairam ao encontro do esposo.
तैखन यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, ज़ैखन मैनेरू मट्ठू यानी अवं वापस एज्जेलो तैस मौके स्वर्गेरू राज़ तैन दश अड्लैई कुइयां केरू ज़ेरू भोलू, ज़ैना अपनि मिसालां बैलतां लाड़े सेइं मिलनेरे लेइ निस्सी।
2 E cinco delas eram prudentes, e cinco loucas.
तैन मां पंच़ बेवकूफ थी, पन पंच़ अक्लमन्द थी।
3 As loucas, tomando as suas lâmpadas, não levaram azeite consigo,
ज़ैना बेवकूफ थी तैनेईं मिसालां त नी, पन होरो तेल साथी न नीयो।
4 Mas as prudentes levaram azeite nos seus vasos, com as suas lâmpadas.
“पन ज़ैना अक्लमन्द थी तैनेईं मिसालां केरे अलावा कुप्पन मां होरो तेल भी साथी नीयो।”
5 E, tardando o esposo, tosquenejaram todas, e adormeceram,
लाड़ो एजने च़िर लग्गू, ते तैना सब बलगते-बलगते डिगरी लेइ देने, ते झ़ुल्ली जेई।
6 Mas à meia noite ouviu-se um clamor: ai vem o esposo, sai-lhe ao encontro.
“अध्धी रात भोइ त शौर मच़ी कि लाड़ो ओरोए, ते तैस सेइं मिलनेरे लेइ एज्जा।
7 Então todas aquelas virgens se levantaram, e prepararam as suas lâmpadas.
तैखन सैरी अड्लैई कुइयां बींझ़ी, ते अपनि-अपनि मिसालां ठीक केरने लेगि।
8 E as loucas disseram às prudentes: dai-nos do vosso azeite, porque as nossas lâmpadas se apagam.
बेवकूफ कुइयेईं अक्लमन्द अड्लैई कुइयन सेइं ज़ोवं, ‘अपने तेले मरां थोड़ो ज़ेरो तेल असन भी देथ, किजोकि इश्शी मिसालां हिश्शने लोरिन।’
9 Mas as prudentes responderam, dizendo: Não seja caso que nos falte a nós e a vós; ide antes aos que o vendem, e comprai-o para vós.
पन अक्लमन्देईं जुवाब दित्तो, ‘असन कां एत्रो तेल नईं, कि इश्शे लेइ ते तुश्शे लेइ पूरो भोए, तुस एरू केरा कि बेच़नेबालन करां आनां।’
10 E, tendo elas ido compra-lo, chegou o esposo, e as que estavam preparadas entraram com ele para as bodas, e fechou-se a porta.
ज़ैखन तैना तेल घिन्ने च़ेलोरि थी त तैत्रे मां लाड़ो पुज़ी जेव, ते ज़ैना तियार थी, तैना लाड़े सेइं साथी अन्तर ड्लाएरे घरे मां च़ेलि जेई, ते दार बंद केरतां छ़डू।
11 E depois chegaram também as outras virgens, dizendo: Senhor, Senhor, abre-nos.
बादे मां तैना होरि अड्लैई कुइयां भी वापस पुज़ी ते लाड़े जो ज़ोने लेगि, ‘प्रभु! प्रभु!’ इश्शे लेइ दार खोल्ल।
12 E ele, respondendo, disse: Em verdade vos digo que vos não conheço.
पन तैनी जुवाब दित्तो, ‘अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, अवं तुसन न ज़ैंनी।’
13 Vigiai pois, porque não sabeis o dia nem a hora em que o Filho do homem há de vir.
एल्हेरेलेइ खबरदार राथ, किजोकि तुस मेरे वापस एजनेरे दिहाड़ेरे बारे मां न ज़ानथ।”
14 Porque, é também como um homem que, partindo para fora da sua terra, chamou os seus servos, e entregou-lhes os seus bens;
ज़ैखन मैनेरू मट्ठू यानी अवं वापस एज्जेलो त स्वर्गेरू राज़ तैस मैनेरो ज़ेरू भोनूए, ज़ै दूर मुलखे जेव, तैनी अपने नौकर कुजाए ते सारी दौलत तैन दित्ती, ते तैन ज़ोवं एस दौलती सेइं होरि भी कमाई केरा।
15 E a um deu cinco talentos, e a outro dois, e a outro um, a cada um segundo a sua capacidade, e ausentou-se logo para longe.
“तैनी एक्की पंच़ तोड़े दित्ते होरि दूई तोड़े दित्ते, ते एक्की अक्के तोड़ो दित्तो, हर एक्की तैसेरे काबलीतरे मुताबिक दित्ते, ते एप्पू होरि मुलखे जो च़लो जेव।”
16 E, tendo ele partido, o que recebera cinco talentos negociou com eles, e grangeou outros cinco talentos.
ज़ैस नौकरे पंच़ तोड़े मैलोरे थिये, तैनी गेइतां कारोबार केरतां पंच़ तोड़े होरे कमाए।
17 Da mesma sorte, o que recebera dois, grangeou também outros dois;
एन्च़रे ज़ैस नौकरे दूई तोड़े मैल्लोरे, तैनी दूई होरे कमाए।
18 Mas o que recebera um foi enterra-lo no chão, e escondeu o dinheiro do seu senhor.
पन ज़ैस नौकरे अक तोड़ो मैल्लेरो थियो, तैनी मित्ती घेड़तां मालिकेरी रकम छ़पेइतां छ़डी।
19 E muito tempo depois veio o senhor daqueles servos, e fez contas com eles.
बड़े च़िरेरां पत्ती तैसेरो मालिक वापस अव, ते नौकरन सेइं हिसाब केरने लगो कि तैनेईं तैन तोड़ां केरू कुन कियूं।
20 Então aproximou-se o que recebera cinco talentos, e trouxe-lhe outros cinco talentos, dizendo: Senhor, entregaste-me cinco talentos; eis aqui outros cinco talentos que grangeei com eles.
“ज़ैस नौकरे पंच़ तोड़े मैल्लोरे थिये, तैनी गेइतां पंच़ होरे तोड़े हाज़र कमाए ते ज़ोने लगो, ‘हे मालिक तीं पंच़ तोड़े दित्तोरे, ते हेर मीं पंच़ तोड़े होरे कमाए।’
21 E o seu senhor lhe disse: Bem está, servo bom e fiel. Sobre o pouco foste fiel, sobre muito te colocarei; entra no gozo do teu senhor.
मालिके तैस सेइं ज़ोवं, ‘शाबाश ईमानदार नौकरा तीं थोड़ी ज़ेरि रकमी पुड़ इमानदेरी सेइं कम कमाव, अवं तीं बेड़ि चीज़ां केरो मुख्तियार बनालो, ते अपने मालिकेरी खुशी मां शामिल भो।’”
22 E, chegando também o que tinha recebido dois talentos, disse: Senhor, entregaste-me dois talentos; eis que com eles grangeei outros dois talentos.
ते ज़ैस दूई तोड़े मैल्लोरे थिये, तै भी अव ते ज़ोने लगो, “हे मालिक तीं मीं दूई तोड़े दित्तोरे थिये, ते हेर मीं दूई तोड़े होरे कमाए।”
23 Disse-lhe o seu senhor: Bem está, bom e fiel servo. Sobre o pouco foste fiel, sobre muito te colocarei; entra no gozo do teu senhor.
मालिके तैस सेइं ज़ोवं, “शाबाश ईमानदार नौकरा तीं थोड़ी ज़ेरि रकमी पुड़ इमानदेरी सेइं कम कमाव, अवं तीं बेड़ि चीज़ां केरो मुख्तियार बनालो, ते अपने मालिकेरी खुशी मां शामिल भो।”
24 Mas, chegando também o que recebera um talento, disse: Senhor, eu conhecia-te, que és um homem duro, que ceifas onde não semeaste e ajuntas onde não espalhaste;
ते ज़ैस अक तोड़ो मैल्लेरो थियो, त तै भी हाज़र भोव ते ज़ोने लगो, “हे मालिक अवं ज़ानतो थियो तू बड़ो सखत मैन्हु आस, तू तैस मैनेरो ज़ेरोस ज़ैनी ऊडारे मां फसल नईं बेवरी ते तै तैट्ठां फसल कटते।”
25 E, atemorizado, escondi na terra o teu talento; aqui tens o que é teu.
एल्हेरेलेइ अवं डरो कि अगर अवं तेरी दौलत हिरेइलो त तू मीं सज़ा देलो, तांए तेरी दौलत मीं ज़मीनी मां देबतां छ़डी, हेर, “तेरी दौलत ई आए।”
26 Respondendo, porém, o seu senhor, disse-lhe: Mau e negligente servo; sabes que ceifo onde não semeei e ajunto onde não espalhei;
तैसेरे मालिके जुवाब दित्तो, हे दुष्ट ते निकम्मे नौकरा अगर तीं पतो थियो, कि अवं तैस मैनेरो ज़ेरोईं ज़ैनी ज़ैस ऊडारे मां नईं बेवरू त तैट्ठां कटते।
27 Por isso te cumpria dar o meu dinheiro aos banqueiros, e, quando eu viesse, receberia o meu com os juros.
त तीं एन लोड़तू थियूं कियोरू, कि मेरी दौलत शौकारां केरे हवाले केरस, तैखन अवं वापस एइतां अपनि दौलत सूते समेत उसुल केरेथो।
28 Tirai-lhe pois o talento, e dai-o ao que tem os dez talentos.
हुनी एन केरा कि एस करां तै तोड़ो नेइतां तैस देथ ज़ैस कां दश तोड़ेन।
29 Porque a qualquer que tiver será dado, e terá em abundância; mas ao que não tiver até o que tem será tirado.
एल्हेरेलेइ ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी इच्छा आए, तैस परमेशर जादे समझ़ देलो। पन ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी इच्छा नईं, तैस केरां, थोड़ी ज़ेरि समझ़ ज़ै तैस कां आए, तै भी नी गाली।
30 Lançai pois o servo inútil nas trevas exteriores: ali haverá pranto e ranger de dentes.
ते एस निकम्मे नौकरे आंधरे मां छ़ड्डा, ज़ैड़ी ए लेरां देंतो ते दंत च़ापतो राए।
31 E quando o Filho do homem vier em sua glória, e todos os santos anjos com ele, então se assentará no trono da sua glória;
ज़ैखन मैनेरू मट्ठू यानी अवं, अपने महिमा मां अपने स्वर्गदूतन सेइं साथी एज्जेलो त अपने महिमारे तखते पुड़ बिश्तां लोकन पुड़ राज़ केरेलो।
32 E todas as nações serão reunidas diante dele, e apartará uns dos outros, como o pastor aparta dos bodes as ovelhas,
सैरी कौमां मीं कां अकोट्ठी भोली, ते धर्मी लोक बुरे लोकन करां अलग किये गानेन, ज़ेन्च़रे पुहाल भैड्डन, छ़ेल्लन मरां अलग केरते।
33 E porá as ovelhas à sua direita, mas os bodes à esquerda.
ते अवं धर्मी लोकन सेइं ज़ैना मेरे देइने पासे भोले, ते बुरे लोकन ज़ैना मेरे बांए पासे भोले।
34 Então dirá o Rei aos que estiverem à sua direita: Vinde, benditos de meu Pai, possui por herança o reino que vos está preparado desde a fundação do mundo;
तैखन राज़ो यानी अवं अपने देइने पासेरे लोकन सेइं ज़ोलो, “एज्जा मेरे बाजेरे धन लोकव इन राज़, ज़ैन दुनियारे शुरू मां तुश्शे लेइ तियार कियोरूए।
35 Porque tive fome, e destes-me de comer; tive sede, e destes-me de beber; era estrangeiro, e hospedastes-me;
किजोकि अवं नियन्नो थियो, ते तुसेईं मीं रोट्टी खुवाई, अवं ट्लिशोरो थियो, ते तुसेईं मीं पानी पियांव अवं परदेशी थियो, ते तुसेईं अवं अपने घरे मां कुजाव।
36 Estava nú, e vestistes-me; adoeci, e visitastes-me; estive na prisão, e fostes ver-me.
अवं नग्गो थियो, ते तुसेईं मीं लिगड़ां दित्तां, ते अवं बिमार थियो, ते तुसेईं मेरी हेरगेश की अवं कैद थियो, ते तुस मीं मिलने आए।”
37 Então os justos lhe responderão, dizendo: Senhor, quando te vimos com fome, e te demos de comer? ou com sede, e te demos de beber?
तैखन तैना धर्मी मैनन् ज़ोलो, “हे प्रभु असेईं कैखन तू नियन्नो लाव, ते असेईं तीं रोट्टी खुवाई या तू ट्लिशोरो थियो, ते असेईं तीं पानी पियांव।”
38 E quando te vimos estrangeiro, e te hospedamos? ou nú, e te vestimos?
असेईं कैखन परदेशी सेमझ़तां तू अपने घरे मां रख्खो, या तू नग्गो थियो, ते असेईं तीं लिगड़ां दित्तां?
39 E quando te vimos enfermo, ou na prisão, e fomos ver-te?
ते अस कताली तीं बिमार या कैद लेइतां तीं सेइं मिलने आए?
40 E, respondendo o Rei, lhes dirá: Em verdade vos digo que, quando o fizestes a um destes meus pequeninos irmãos, a mim o fizestes.
तैखन राज़ो यानी अवं जुवाब देलो, “कि अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि ज़ैखन तुसेईं इन लोकन सेइं ज़ैनेईं मीं पुड़ विश्वास कियो एक्की सेइं भी एरो बर्ताव कियो त एन बुझ़ा कि एन तुसेईं मीं सेइं कियूं।”
41 Então dirá também aos que estiverem à sua esquerda: apartai-vos de mim, malditos, para o fogo eterno, preparado para o diabo e seus anjos; (aiōnios g166)
तैखन तै बांए पासे बालन सेइं ज़ोलो, “हे लानती लोकव मेरे तुत्तरे अगरां तैस हमेशारी बैलती अग्गी मांजो गाथ, ज़ै परमेशरे, शैतान त कने शैतानेरे दूतां केरे लेइ तियार कियोरीए। (aiōnios g166)
42 Porque tive fome, e não me destes de comer: tive sede, e não me destes de beber;
एल्हेरेलेइ ज़ैखन अवं नियन्नो थियो, ते तुसेईं मीं रोट्टी न खुवाई अवं ट्लिशोरो थियो, ते तुसेईं मीं पानी न पियांव।
43 Sendo estrangeiro, não me recolhestes; estando nú, não me vestistes; enfermo, e na prisão, não me visitastes.
अवं परदेशी थियो, ते तुसेईं अवं अपने घरे मां न रख्खो, अवं नग्गो थियो, ते तुसेईं मीं लिगड़ां न दित्तां, ते अवं बिमार ते कैद थियो, ते तुस मीं सेइं मिलने न आए।”
44 Então eles também lhe responderão, dizendo: Senhor, quando te vimos com fome, ou com sede, ou estrangeiro, ou nú, ou enfermo, ou na prisão, e te não servimos?
तैखन तैना लोक भी ज़ोले, “हे प्रभु असेईं कताली तू नियन्नो या ते ट्लिशोरो या परदेशी ते नग्गो या बिमार या कैद लाव ते असेईं तेरी सेवा न की?”
45 Então lhes responderá, dizendo: Em verdade vos digo que, quando a um destes pequeninos o não fizestes, não o fizestes a mim
तैखन अवं अपने बाएं पासेरे लोकन जुवाब देलो, “अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि ज़ैखन तुसेईं मेरे इन निकड़े करां निकड़े लोकन पुड़ ज़ैना मीं पुड़ विश्वास केरतन एक्की सेइं भी एरो ज़ेरो बर्ताव कियो त एन बुझ़ा कि एन मीएं सेइं कियूं।
