Mateus 22
1 Então Jesus, tomando a palavra, tornou a falar-lhes em parábolas, dizendo:
| و عیسی توجه نموده، باز به مثلها ایشان را خطاب کرده، گفت: | ۱ |
2 O reino dos céus é semelhante a um certo rei que celebrou as bodas de seu filho;
| «ملکوت آسمان پادشاهی را ماند که برای پسر خویش عروسی کرد. | ۲ |
3 E enviou os seus servos a chamar os convidados para as bodas; e não quizeram vir.
| و غلامان خود را فرستاد تا دعوت‌شدگان را به عروسی بخوانند و نخواستند بیایند. | ۳ |
4 Depois enviou outros servos, dizendo: Dizei aos convidados: eis que tenho o meu jantar preparado, os meus bois e cevados já mortos, e tudo já pronto: vinde às bodas.
| باز غلامان دیگر روانه نموده، فرمود: “دعوت‌شدگان را بگویید که اینک خوان خود را حاضر ساخته‌ام و گاوان و پرواریهای من کشته شده و همه‌چیز آماده است، به عروسی بیایید.” | ۴ |
5 Porém eles, não fazendo caso, foram, um para o seu campo, outro para o seu tráfico:
| ولی ایشان بی‌اعتنایی نموده، راه خود را گرفتند، یکی به مزرعه خود و دیگری به تجارت خویش رفت. | ۵ |
6 E os outros, apoderando-se dos servos, os ultrajaram e mataram.
| و دیگران غلامان او را گرفته، دشنام داده، کشتند. | ۶ |
7 E o rei, tendo notícia disto, encolerizou-se: e, enviando os seus exércitos, destruiu aqueles homicidas, e incendiou a sua cidade.
| پادشاه چون شنید، غضب نموده، لشکریان خود را فرستاده، آن قاتلان را به قتل رسانید و شهر ایشان را بسوخت. | ۷ |
8 Então diz aos servos: As bodas, na verdade, estão preparadas, mas os convidados não eram dignos.
| آنگاه غلامان خود را فرمود: “عروسی حاضر است؛ لیکن دعوت‌شدگان لیاقت نداشتند. | ۸ |
9 Ide pois às saídas dos caminhos, e convidai para as bodas a todos os que encontrardes.
| الان به شوارع عامه بروید و هرکه را بیابید به عروسی بطلبید.” | ۹ |
10 E os servos, saindo pelos caminhos, ajuntaram todos quantos encontraram, tanto maus como bons; e as bodas encheram-se de convidados.
| پس آن غلامان به‌سر راهها رفته، نیک و بد هرکه را یافتند جمع کردند، چنانکه خانه عروسی ازمجلسیان مملو گشت. | ۱۰ |
11 E o rei, entrando para ver os convidados, viu ali um homem que não estava trajado com vestido de bodas,
| آنگاه پادشاه بجهت دیدن اهل مجلس داخل شده، شخصی را درآنجا دید که جامه عروسی در بر ندارد. | ۱۱ |
12 E disse-lhe: Amigo, como entraste aqui, não tendo vestido de bodas? E ele emudeceu.
| بدوگفت: “ای عزیز چطور در اینجا آمدی و حال آنکه جامه عروسی در بر نداری؟” او خاموش شد. | ۱۲ |
13 Disse então o rei aos servos: amarrai-o de pés e mãos, levai-o, e lançai-o nas trevas exteriores: ali haverá pranto e ranger de dentes.
| آنگاه پادشاه خادمان خود را فرمود: “این شخص را دست و پا بسته بردارید و در ظلمت خارجی اندازید، جایی که گریه و فشار دندان باشد.” | ۱۳ |
14 Porque muitos são chamados, mas poucos escolhidos.
| زیرا طلبیدگان بسیارند و برگزیدگان کم.» | ۱۴ |
15 Então, retirando-se os fariseus, consultaram entre si como o surpreenderiam em alguma palavra;
| پس فریسیان رفته، شورا نمودند که چطوراو را در گفتگو گرفتار سازند. | ۱۵ |
16 E enviaram-lhe os seus discípulos, com os herodianos, dizendo: Mestre, bem sabemos que és verdadeiro, e ensinas o caminho de Deus, segundo a verdade, e de ninguém se te dá, porque não olhas à aparência dos homens;
| و شاگردان خودرا با هیرودیان نزد وی فرستاده، گفتند: «استادامی دانیم که صادق هستی و طریق خدا را به راستی تعلیم می‌نمایی و از کسی باک نداری زیراکه به ظاهر خلق نمی نگری. | ۱۶ |
17 Dize-nos, pois, que te parece? É lícito pagar o tributo a Cesar, ou não?
| پس به ما بگو رای تو چیست. آیا جزیه دادن به قیصر رواست یا نه؟» | ۱۷ |
18 Jesus, porém, conhecendo a sua malícia, disse: Porque me experimentais, hipócritas?
| عیسی شرارت ایشان را درک کرده، گفت: «ای ریاکاران، چرا مرا تجربه می‌کنید؟ | ۱۸ |
19 Mostrai-me a moeda do tributo. E eles lhe apresentaram um dinheiro.
| سکه جزیه را به من بنمایید.» ایشان دیناری نزد وی آوردند. | ۱۹ |
20 E ele diz-lhes: De quem é esta efigie e esta inscrição?
| بدیشان گفت: «این صورت و رقم از آن کیست؟» | ۲۰ |
21 Dizem-lhe eles: De Cesar. Então ele lhes diz: dai pois a Cesar o que é de Cesar, e a Deus o que é de Deus.
| بدو گفتند: «از آن قیصر.» بدیشان گفت: «مال قیصر را به قیصر ادا کنید و مال خدا رابه خدا!» | ۲۱ |
22 E eles, ouvindo isto, maravilharam-se, e, deixando-o, se retiraram.
| چون ایشان شنیدند، متعجب شدندو او را واگذارده، برفتند. | ۲۲ |
23 No mesmo dia chegaram junto dele os saduceus, que dizem não haver ressurreição, e o interrogaram,
| و در همان روز، صدوقیان که منکر قیامت هستند نزد او آمده، سوال نموده، | ۲۳ |
24 Dizendo: Mestre, Moisés disse: Se morrer alguém, não tendo filhos, casará o seu irmão com a mulher dele, e suscitará descendência a seu irmão:
| گفتند: «ای استاد، موسی گفت اگر کسی بی‌اولاد بمیرد، می‌باید برادرش زن او را نکاح کند تا نسلی برای برادر خود پیدا نماید. | ۲۴ |
25 Ora houve entre nós sete irmãos; e o primeiro, tendo casado, morreu, e, não tendo descendência, deixou sua mulher a seu irmão.
| باری در میان ما هفت برادر بودند که اول زنی گرفته، بمرد و چون اولادی نداشت زن را به برادر خود ترک کرد. | ۲۵ |
26 Da mesma sorte o segundo, e o terceiro, até ao sétimo;
| وهمچنین دومین و سومین تا هفتمین. | ۲۶ |
27 Por fim, depois de todos, morreu também a mulher.
| و آخر ازهمه آن زن نیز مرد. | ۲۷ |
28 Portanto, na ressurreição, de qual dos sete será a mulher, visto que todos a possuiram?
| پس او در قیامت، زن کدام‌یک از آن هفت خواهد بود زیرا که همه او راداشتند؟» | ۲۸ |
29 Jesus, porém, respondendo, disse-lhes: errais, não conhecendo as escrituras, nem o poder de Deus;
| عیسی در جواب ایشان گفت: «گمراه هستید از این‌رو که کتاب و قوت خدا رادر نیافته‌اید، | ۲۹ |
30 Porque na ressurreição nem casam nem se dão em casamento; mas serão como os anjos de Deus no céu
| زیرا که در قیامت، نه نکاح می‌کنند و نه نکاح کرده می‌شوند بلکه مثل ملائکه خدا در آسمان می‌باشند. | ۳۰ |
31 E, acerca da ressurreição dos mortos, não tendes lido o que Deus vos declarou, dizendo:
| اما درباره قیامت مردگان، آیا نخوانده‌اید کلامی را که خدا به شما گفته است، | ۳۱ |
32 Eu sou o Deus de Abraão, o Deus de Isaac, e o Deus de Jacob? Deus não é Deus dos mortos, mas dos vivos.
| من هستم خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب؟ خدا، خدای مردگان نیست بلکه خدای زندگان است.» | ۳۲ |
33 E, as turbas, ouvindo isto, ficaram maravilhadas da sua doutrina.
| و آن گروه چون شنیدند، از تعلیم وی متحیر شدند. | ۳۳ |
34 E os fariseus, ouvindo que fizera emudecer os saduceus, reuniram-se no mesmo lugar;
| اما چون فریسیان شنیدند که صدوقیان را مجاب نموده است، با هم جمع شدند. | ۳۴ |
35 E um deles, doutor da lei, interrogou-o para o experimentar, dizendo:
| و یکی از ایشان که فقیه بود، از وی به طریق امتحان سوال کرده، گفت: | ۳۵ |
36 Mestre, qual é o grande mandamento na lei?
| «ای استاد، کدام حکم در شریعت بزرگتر است؟» | ۳۶ |
37 E Jesus disse-lhe: Amarás o Senhor teu Deus de todo o teu coração, e de toda a tua alma, e de todo o teu pensamento.
| عیسی وی را گفت: «اینکه خداوند خدای خود را به همه دل و تمامی نفس و تمامی فکر خود محبت نما. | ۳۷ |
38 Este é o primeiro e grande mandamento.
| این است حکم اول و اعظم. | ۳۸ |
39 E o segundo, semelhante a este, é: Amarás o teu próximo como a ti mesmo.
| و دوم مثل آن است یعنی همسایه خود را مثل خود محبت نما. | ۳۹ |
40 Destes dois mandamentos depende toda a lei e os profetas.
| بدین دو حکم، تمام تورات و صحف انبیامتعلق است.» | ۴۰ |
41 E, estando reunidos os fariseus, interrogou-os Jesus,
| و چون فریسیان جمع بودند، عیسی ازایشان پرسیده، | ۴۱ |
42 Dizendo: Que pensais vós do Cristo? De quem é filho? eles disseram-lhe: De David.
| گفت: «درباره مسیح چه گمان می‌برید؟ او پسر کیست؟» بدو گفتند: «پسر داود.» | ۴۲ |
43 Disse-lhes ele: Como é então que David, em espírito, lhe chama Senhor, dizendo:
| ایشان را گفت: «پس چطور داود در روح، او راخداوند می‌خواند؟ چنانکه می‌گوید: | ۴۳ |
44 Disse o Senhor ao meu Senhor: Assenta-te à minha direita, até que eu ponha os teus inimigos por escabelo de teus pés.
| “خداوندبه خداوند من گفت، به‌دست راست من بنشین تادشمانان تو را پای انداز تو سازم.” | ۴۴ |
45 Se David pois lhe chama Senhor, como é seu filho?
| پس هرگاه داود او را خداوند می‌خواند، چگونه پسرش می‌باشد؟» | ۴۵ |
46 E ninguém podia responder-lhe uma palavra: nem desde aquele dia ousou mais alguém interrogá-lo.
| و هیچ‌کس قدرت جواب وی هرگز نداشت و نه کسی از آن روز دیگرجرات سوال کردن از او نمود. | ۴۶ |
