< Marcos 9 >
1 Dizia-lhes também: Em verdade vos digo que, dos que aqui estão, alguns há que não provarão a morte até que vejam vir o reino de Deus com poder.
అథ స తానవాదీత్ యుష్మభ్యమహం యథార్థం కథయామి, ఈశ్వరరాజ్యం పరాక్రమేణోపస్థితం న దృష్ట్వా మృత్యుం నాస్వాదిష్యన్తే, అత్ర దణ్డాయమానానాం మధ్యేపి తాదృశా లోకాః సన్తి|
2 E seis dias depois Jesus tomou consigo a Pedro, a Thiago, e a João, e os levou sós, em particular, a um alto monte; e transfigurou-se diante deles;
అథ షడ్దినేభ్యః పరం యీశుః పితరం యాకూబం యోహనఞ్చ గృహీత్వా గిరేరుచ్చస్య నిర్జనస్థానం గత్వా తేషాం ప్రత్యక్షే మూర్త్యన్తరం దధార|
3 E os seus vestidos tornaram-se resplandecentes, mui brancos como a neve, tais como nenhum lavadeiro sobre a terra os poderia branquear.
తతస్తస్య పరిధేయమ్ ఈదృశమ్ ఉజ్జ్వలహిమపాణడరం జాతం యద్ జగతి కోపి రజకో న తాదృక్ పాణడరం కర్త్తాం శక్నోతి|
4 E apareceu-lhes Elias com Moisés, e falavam com Jesus.
అపరఞ్చ ఏలియో మూసాశ్చ తేభ్యో దర్శనం దత్త్వా యీశునా సహ కథనం కర్త్తుమారేభాతే|
5 E Pedro, tomando a palavra, disse a Jesus: Mestre, bom é que nós estejamos aqui, e façamos três cabanas, uma para ti, uma para Moisés, e uma para Elias.
తదా పితరో యీశుమవాదీత్ హే గురోఽస్మాకమత్ర స్థితిరుత్తమా, తతఏవ వయం త్వత్కృతే ఏకాం మూసాకృతే ఏకామ్ ఏలియకృతే చైకాం, ఏతాస్తిస్రః కుటీ ర్నిర్మ్మామ|
6 Pois não sabia o que dizia, porque estavam assombrados.
కిన్తు స యదుక్తవాన్ తత్ స్వయం న బుబుధే తతః సర్వ్వే బిభయాఞ్చక్రుః|
7 E desceu uma nuvem que os cobriu com a sua sombra, e saiu da nuvem uma voz que dizia: Este é o meu filho amado; a ele ouvi.
ఏతర్హి పయోదస్తాన్ ఛాదయామాస, మమయాం ప్రియః పుత్రః కథాసు తస్య మనాంసి నివేశయతేతి నభోవాణీ తన్మేద్యాన్నిర్యయౌ|
8 E, tendo olhado em roda, ninguém mais viram, senão só Jesus com eles.
అథ హఠాత్తే చతుర్దిశో దృష్ట్వా యీశుం వినా స్వైః సహితం కమపి న దదృశుః|
9 E, descendo eles do monte, ordenou-lhes que a ninguém contassem o que tinham visto, até que o Filho do homem resuscitasse dos mortos.
తతః పరం గిరేరవరోహణకాలే స తాన్ గాఢమ్ దూత్యాదిదేశ యావన్నరసూనోః శ్మశానాదుత్థానం న భవతి, తావత్ దర్శనస్యాస్య వార్త్తా యుష్మాభిః కస్మైచిదపి న వక్తవ్యా|
10 E eles retiveram o caso entre si, perguntando uns aos outros que seria aquilo: resuscitar dos mortos.
తదా శ్మశానాదుత్థానస్య కోభిప్రాయ ఇతి విచార్య్య తే తద్వాక్యం స్వేషు గోపాయాఞ్చక్రిరే|
11 E interrogaram-no, dizendo: Porque dizem os escribas que é necessário que Elias venha primeiro?
అథ తే యీశుం పప్రచ్ఛుః ప్రథమత ఏలియేనాగన్తవ్యమ్ ఇతి వాక్యం కుత ఉపాధ్యాయా ఆహుః?
12 E, respondendo ele, disse-lhes: Em verdade Elias virá primeiro, e todas as coisas restaurará: e, como está escrito do Filho do homem, convém que padeça muito e seja aviltado.
తదా స ప్రత్యువాచ, ఏలియః ప్రథమమేత్య సర్వ్వకార్య్యాణి సాధయిష్యతి; నరపుత్రే చ లిపి ర్యథాస్తే తథైవ సోపి బహుదుఃఖం ప్రాప్యావజ్ఞాస్యతే|
13 Digo-vos, porém, que Elias já veio, e fizeram-lhe tudo o que quizeram, como dele está escrito.
కిన్త్వహం యుష్మాన్ వదామి, ఏలియార్థే లిపి ర్యథాస్తే తథైవ స ఏత్య యయౌ, లోకా: స్వేచ్ఛానురూపం తమభివ్యవహరన్తి స్మ|
14 E, quando se aproximou dos discípulos, viu ao redor deles grande multidão, e alguns escribas que disputavam com eles.
అనన్తరం స శిష్యసమీపమేత్య తేషాం చతుఃపార్శ్వే తైః సహ బహుజనాన్ వివదమానాన్ అధ్యాపకాంశ్చ దృష్టవాన్;
15 E logo toda a multidão, vendo-o, ficou espantada, e, correndo para ele, o saudaram.
కిన్తు సర్వ్వలోకాస్తం దృష్ట్వైవ చమత్కృత్య తదాసన్నం ధావన్తస్తం ప్రణేముః|
16 E perguntou aos escribas: Que questionaes com eles?
తదా యీశురధ్యాపకానప్రాక్షీద్ ఏతైః సహ యూయం కిం వివదధ్వే?
17 E um da multidão, respondendo, disse: Mestre, trouxe-te o meu filho, que tem um espírito mudo;
తతో లోకానాం కశ్చిదేకః ప్రత్యవాదీత్ హే గురో మమ సూనుం మూకం భూతధృతఞ్చ భవదాసన్నమ్ ఆనయం|
18 E, onde quer que o apanha, despedaça-o, e ele escuma, e range os dentes, e vai-se secando; e eu disse aos teus discípulos que o expulsassem, e não puderam.
యదాసౌ భూతస్తమాక్రమతే తదైవ పాతసతి తథా స ఫేణాయతే, దన్తైర్దన్తాన్ ఘర్షతి క్షీణో భవతి చ; తతో హేతోస్తం భూతం త్యాజయితుం భవచ్ఛిష్యాన్ నివేదితవాన్ కిన్తు తే న శేకుః|
19 E ele, respondendo-lhes, disse: Ó geração incrédula! até quando estarei convosco? até quando vos sofrerei ainda? trazei-mo.
తదా స తమవాదీత్, రే అవిశ్వాసినః సన్తానా యుష్మాభిః సహ కతి కాలానహం స్థాస్యామి? అపరాన్ కతి కాలాన్ వా వ ఆచారాన్ సహిష్యే? తం మదాసన్నమానయత|
20 E trouxeram-lho; e, quando o viu, logo o espírito o agitou com violência, e, caindo por terra, revolvia-se, escumando.
తతస్తత్సన్నిధిం స ఆనీయత కిన్తు తం దృష్ట్వైవ భూతో బాలకం ధృతవాన్; స చ భూమౌ పతిత్వా ఫేణాయమానో లులోఠ|
21 E perguntou ao pai dele: Quanto tempo há que lhe sucede isto? E ele disse-lhe: Desde a infância;
తదా స తత్పితరం పప్రచ్ఛ, అస్యేదృశీ దశా కతి దినాని భూతా? తతః సోవాదీత్ బాల్యకాలాత్|
22 E muitas vezes o tem lançado no fogo, e na água, para o destruir; mas, se tu podes fazer alguma coisa, tem compaixão de nós, e ajuda-nos.
భూతోయం తం నాశయితుం బహువారాన్ వహ్నౌ జలే చ న్యక్షిపత్ కిన్తు యది భవాన కిమపి కర్త్తాం శక్నోతి తర్హి దయాం కృత్వాస్మాన్ ఉపకరోతు|
23 E Jesus disse-lhe: Se tu podes crer; tudo é possível ao que crê.
తదా యీశుస్తమవదత్ యది ప్రత్యేతుం శక్నోషి తర్హి ప్రత్యయినే జనాయ సర్వ్వం సాధ్యమ్|
24 E logo o pai do menino, clamando com lágrimas, disse: Eu creio, Senhor! ajuda a minha incredulidade.
తతస్తత్క్షణం తద్బాలకస్య పితా ప్రోచ్చై రూవన్ సాశ్రునేత్రః ప్రోవాచ, ప్రభో ప్రత్యేమి మమాప్రత్యయం ప్రతికురు|
25 E Jesus, vendo que a multidão concorria, repreendeu o espírito imundo, dizendo-lhe: espírito mudo e surdo, eu te ordeno: sai dele, e não entres mais nele.
అథ యీశు ర్లోకసఙ్ఘం ధావిత్వాయాన్తం దృష్ట్వా తమపూతభూతం తర్జయిత్వా జగాద, రే బధిర మూక భూత త్వమేతస్మాద్ బహిర్భవ పునః కదాపి మాశ్రయైనం త్వామహమ్ ఇత్యాదిశామి|
26 E ele, clamando, e agitando-o com violência, saiu; e ficou o menino como morto, de tal maneira que muitos diziam que estava morto.
తదా స భూతశ్చీత్శబ్దం కృత్వా తమాపీడ్య బహిర్జజామ, తతో బాలకో మృతకల్పో బభూవ తస్మాదయం మృతఇత్యనేకే కథయామాసుః|
27 Mas Jesus, tomando-o pela mão, o ergueu, e ele se levantou.
కిన్తు కరం ధృత్వా యీశునోత్థాపితః స ఉత్తస్థౌ|
28 E, quando entrou em casa, os seus discípulos lhe perguntaram à parte: Porque o não podemos nós expulsar?
అథ యీశౌ గృహం ప్రవిష్టే శిష్యా గుప్తం తం పప్రచ్ఛుః, వయమేనం భూతం త్యాజయితుం కుతో న శక్తాః?
29 E disse-lhes: Esta casta não pode sair por coisa alguma, senão pela oração e jejum.
స ఉవాచ, ప్రార్థనోపవాసౌ వినా కేనాప్యన్యేన కర్మ్మణా భూతమీదృశం త్యాజయితుం న శక్యం|
30 E, tendo partido dali, caminharam pela Galiléia, e não queria que alguém o soubesse;
అనన్తరం స తత్స్థానాదిత్వా గాలీల్మధ్యేన యయౌ, కిన్తు తత్ కోపి జానీయాదితి స నైచ్ఛత్|
31 Porque ensinava os seus discípulos, e lhes dizia: O Filho do homem será entregue nas mãos dos homens, e matá-lo-ão; e, morto ele, resuscitará ao terceiro dia
అపరఞ్చ స శిష్యానుపదిశన్ బభాషే, నరపుత్రో నరహస్తేషు సమర్పయిష్యతే తే చ తం హనిష్యన్తి తైస్తస్మిన్ హతే తృతీయదినే స ఉత్థాస్యతీతి|
32 Mas eles não entendiam esta palavra, e temiam interrogá-lo.
కిన్తు తత్కథాం తే నాబుధ్యన్త ప్రష్టుఞ్చ బిభ్యః|
33 E chegou a Cafarnaum, e, entrando em casa, perguntou-lhes: Que arrazoaveis entre vós pelo caminho?
అథ యీశుః కఫర్నాహూమ్పురమాగత్య మధ్యేగృహఞ్చేత్య తానపృచ్ఛద్ వర్త్మమధ్యే యూయమన్యోన్యం కిం వివదధ్వే స్మ?
34 Mas eles calaram-se; porque pelo caminho tinham disputado entre si qual deles havia de ser o maior.
కిన్తు తే నిరుత్తరాస్తస్థు ర్యస్మాత్తేషాం కో ముఖ్య ఇతి వర్త్మాని తేఽన్యోన్యం వ్యవదన్త|
35 E ele, assentando-se, chamou os doze, e disse-lhes: Se alguém quizer ser o primeiro, será o derradeiro de todos e o servo de todos.
తతః స ఉపవిశ్య ద్వాదశశిష్యాన్ ఆహూయ బభాషే యః కశ్చిత్ ముఖ్యో భవితుమిచ్ఛతి స సర్వ్వేభ్యో గౌణః సర్వ్వేషాం సేవకశ్చ భవతు|
36 E, lançando mão de um menino, pô-lo no meio deles, e, tomando-o nos seus braços, disse-lhes:
తదా స బాలకమేకం గృహీత్వా మధ్యే సముపావేశయత్ తతస్తం క్రోడే కృత్వా తానవాదాత్
37 Qualquer que receber um destes meninos em meu nome a mim me recebe; e qualquer que a mim me receber recebe, não a mim, mas ao que me enviou.
యః కశ్చిదీదృశస్య కస్యాపి బాలస్యాతిథ్యం కరోతి స మమాతిథ్యం కరోతి; యః కశ్చిన్మమాతిథ్యం కరోతి స కేవలమ్ మమాతిథ్యం కరోతి తన్న మత్ప్రేరకస్యాప్యాతిథ్యం కరోతి|
38 E João lhe respondeu, dizendo: Mestre, vimos um que em teu nome expulsava demônios, o qual não nos segue; e nós lho proibimos, porque não nos segue.
అథ యోహన్ తమబ్రవీత్ హే గురో, అస్మాకమననుగామినమ్ ఏకం త్వాన్నామ్నా భూతాన్ త్యాజయన్తం వయం దృష్టవన్తః, అస్మాకమపశ్చాద్గామిత్వాచ్చ తం న్యషేధామ|
39 Jesus, porém, disse: Não lho proibais; porque ninguém há que faça milagre em meu nome e possa logo falar mal de mim.
కిన్తు యీశురవదత్ తం మా నిషేధత్, యతో యః కశ్చిన్ మన్నామ్నా చిత్రం కర్మ్మ కరోతి స సహసా మాం నిన్దితుం న శక్నోతి|
40 Porque quem não é contra nós é por nós
తథా యః కశ్చిద్ యుష్మాకం విపక్షతాం న కరోతి స యుష్మాకమేవ సపక్షః|
41 Porque qualquer que vos der a beber um copo d'água em meu nome, porque sois discípulos de Cristo, em verdade vos digo que não perderá o seu galardão.
యః కశ్చిద్ యుష్మాన్ ఖ్రీష్టశిష్యాన్ జ్ఞాత్వా మన్నామ్నా కంసైకేన పానీయం పాతుం దదాతి, యుష్మానహం యథార్థం వచ్మి, స ఫలేన వఞ్చితో న భవిష్యతి|
42 E qualquer que escandalizar um destes pequeninos que crêem em mim melhor lhe fôra que lhe pusessem ao pescoço uma mó de atafona, e que fosse lançado no mar.
కిన్తు యది కశ్చిన్ మయి విశ్వాసినామేషాం క్షుద్రప్రాణినామ్ ఏకస్యాపి విఘ్నం జనయతి, తర్హి తస్యైతత్కర్మ్మ కరణాత్ కణ్ఠబద్ధపేషణీకస్య తస్య సాగరాగాధజల మజ్జనం భద్రం|
43 E, se a tua mão te escandalizar, corta-a: melhor te é entrar na vida aleijado do que, tendo duas mãos, ir para o inferno, para o fogo que nunca se apaga; (Geenna )
అతః స్వకరో యది త్వాం బాధతే తర్హి తం ఛిన్ధి;
44 Onde o seu bicho não morre, e o fogo nunca se apaga.
యస్మాత్ యత్ర కీటా న మ్రియన్తే వహ్నిశ్చ న నిర్వ్వాతి, తస్మిన్ అనిర్వ్వాణానలనరకే కరద్వయవస్తవ గమనాత్ కరహీనస్య స్వర్గప్రవేశస్తవ క్షేమం| (Geenna )
45 E, se o teu pé te escandalizar, corta-o; melhor te é entrar coxo na vida do que, tendo dois pés, ser lançado no inferno, no fogo que nunca se apaga; (Geenna )
యది తవ పాదో విఘ్నం జనయతి తర్హి తం ఛిన్ధి,
46 Onde o seu bicho não morre, e o fogo nunca se apaga.
యతో యత్ర కీటా న మ్రియన్తే వహ్నిశ్చ న నిర్వ్వాతి, తస్మిన్ ఽనిర్వ్వాణవహ్నౌ నరకే ద్విపాదవతస్తవ నిక్షేపాత్ పాదహీనస్య స్వర్గప్రవేశస్తవ క్షేమం| (Geenna )
47 E, se o teu olho te escandalizar, lança-o fora; melhor te é entrar no reino de Deus com um olho do que, tendo dois olhos, ser lançado no fogo do inferno; (Geenna )
స్వనేత్రం యది త్వాం బాధతే తర్హి తదప్యుత్పాటయ, యతో యత్ర కీటా న మ్రియన్తే వహ్నిశ్చ న నిర్వ్వాతి,
48 Onde o seu bicho não morre, e o fogo nunca se apaga.
తస్మిన ఽనిర్వ్వాణవహ్నౌ నరకే ద్వినేత్రస్య తవ నిక్షేపాద్ ఏకనేత్రవత ఈశ్వరరాజ్యే ప్రవేశస్తవ క్షేమం| (Geenna )
49 Porque cada um será salgado com fogo, e cada sacrifício será salgado com sal.
యథా సర్వ్వో బలి ర్లవణాక్తః క్రియతే తథా సర్వ్వో జనో వహ్నిరూపేణ లవణాక్తః కారిష్యతే|
50 Bom é o sal; mas, se o sal se tornar insulso, com que o adubareis? tende sal em vós mesmos, e paz uns com os outros.
లవణం భద్రం కిన్తు యది లవణే స్వాదుతా న తిష్ఠతి, తర్హి కథమ్ ఆస్వాద్యుక్తం కరిష్యథ? యూయం లవణయుక్తా భవత పరస్పరం ప్రేమ కురుత|