Marcos 6
1 E partiu dali, e chegou à sua pátria, e os seus discípulos o seguiram.
И изыде оттуду и прииде во отечествие Свое: и по Нем идоша ученицы Его.
2 E, chegando o sábado, começou a ensinar na sinagoga; e muitos, ouvindo-o, se admiravam, dizendo: de onde veem a este estas coisas? e que sabedoria é esta que lhe foi dada? e tais maravilhas, que por suas mãos se fazem?
И бывшей субботе, начат на сонмищи учити. И мнози слышащии дивляхуся, глаголюще: откуду Сему сия? И что премудрость данная Ему, и силы таковы рукама Его бывают?
3 Não é este o carpinteiro, filho de Maria, e irmão de Thiago, e de José, e de Judas e de Simão? e não estão aqui conosco suas irmãs? E escandalizavam-se nele.
Не Сей ли есть тектон, сын Мариин, брат же Иакову и Иосии и Иуде и Симону? И не сестры ли Его зде (суть) в нас? И блажняхуся о Нем.
4 E Jesus lhes dizia: Não há profeta sem honra senão na sua pátria, entre os seus parentes, e na sua casa.
Глаголаше же им Иисус, яко несть пророк без чести, токмо во отечествии своем, и в сродстве и в дому своем.
5 E não podia fazer maravilha alguma; somente curou alguns poucos enfermos, impondo-lhes as mãos.
И не можаше ту ни единыя силы сотворити, токмо мало недужных, возложь руце, изцели.
6 E estava maravilhado da incredulidade deles. E percorreu as aldeias vizinhas, ensinando.
И дивляшеся за неверствие их: и обхождаше веси окрест учя.
7 Chamou a si os doze, e começou a envia-los a dois e dois, e deu-lhes poder sobre os espíritos imundos;
И призва обанадесяте, и начат их посылати два два, и даяше им власть над духи нечистыми.
8 E ordenou-lhes que nada tomassem para o caminho, senão somente um bordão; nem alforge, nem pão, nem dinheiro no cinto;
И заповеда им, да ничесоже возмут на путь, токмо жезл един: ни пиры, ни хлеба, ни при поясе меди:
9 Mas que calçassem alparcas, e que não vestissem duas túnicas.
но обувени в сандалия: и не облачитися в две ризе.
10 E dizia-lhes: Aonde quer que entrardes em alguma casa, ficai nela até sairdes de ali.
И глаголаше им: идеже аще внидете в дом, ту пребывайте, дондеже изыдете оттуду:
11 E, quando alguns vos não receberem, nem vos ouvirem, saindo dali, sacudi o pó que estiver debaixo dos vossos pés, em testemunho para com eles. Em verdade vos digo que haverá mais tolerância no dia de juízo para Sodoma e Gomorra do que para os daquela cidade.
и елицы аще не приимут вы, ниже послушают вас, исходяще оттуду, оттрясите прах, иже под ногами вашими, во свидетелство им: аминь глаголю вам, отраднее будет Содомом и Гоморром в день судный, неже граду тому.
12 E, saindo eles, pregavam que se arrependessem.
И изшедше проповедаху, да покаются:
13 E expulsavam muitos demônios, e ungiam muitos enfermos com azeite, e os curavam.
и бесы многи изгоняху: и мазаху маслом многи недужныя, и изцелеваху.
14 E ouviu isto o rei Herodes (porque o seu nome se tornara notorio), e disse: João, o que batizava, resuscitou dos mortos, e por isso estas maravilhas operam nele.
И услыша царь Ирод: яве бо бысть имя Его: и глаголаше, яко Иоанн Креститель от мертвых воста, и сего ради силы деются о нем.
15 Outros diziam: É Elias. E diziam outros: É um profeta, ou como um dos profetas.
Инии глаголаху, яко Илиа есть: инии же глаголаху, яко пророк есть, или яко един от пророк.
16 Herodes, porém, ouvindo isto, disse: Este é João, que mandei degolar, resuscitou dos mortos.
Слышав же Ирод рече, яко, егоже аз усекнух Иоанна, той есть: той воста от мертвых.
17 Porque o mesmo Herodes mandara prender a João, e encerra-lo manietado no cárcere, por causa de Herodias, mulher de Felipe, seu irmão, porquanto tinha casado com ela.
Той бо Ирод послав, ят Иоанна и связа его в темнице, Иродиады ради жены Филиппа брата своего, яко оженися ею.
18 Porque dizia João a Herodes: Não te é lícito possuir a mulher de teu irmão.
Глаголаше бо Иоанн Иродови: не достоит тебе имети жену (Филиппа) брата твоего.
19 E Herodias o espiava, e queria mata-lo, mas não podia,
Иродиа же гневашеся на него и хотяше его убити: и не можаше.
20 Porque Herodes temia a João, sabendo que era varão justo e santo; e estimava-o, e fazia muitas coisas, atendendo-o, e de boamente o ouvia.
Ирод бо бояшеся Иоанна, ведый его мужа праведна и свята, и соблюдаше его: и послушав его, многа творяше, и в сладость его послушаше.
21 E, chegando um dia oportuno em que Herodes, no dia dos seus anos dava uma ceia aos grandes, e tribunos, e príncipes da Galiléia,
И приключшуся дню потребну, егда Ирод рождеству своему вечерю творяше князем своим и тысящником и старейшинам Галилейским:
22 E, tendo entrado a filha da mesma Herodias, e dançando, e agradando a Herodes e aos que estavam com ele à mesa, o rei disse à menina: Pede-me o que quizeres, e eu to darei.
и вшедши дщерь тоя Иродиады, и плясавши, и угождши Иродови и возлежащым с ним, рече царь девице: проси у мене егоже аще хощеши, и дам ти.
23 E jurou-lhe, dizendo: Tudo o que me pedires te darei, até metade do meu reino.
И клятся ей: яко егоже аще попросиши у мене, дам ти, и до пол царствия моего.
24 E, saindo ela, disse a sua mãe: Que pedirei? E ela disse: A cabeça de João Batista.
Она же изшедши рече матери своей: чесо прошу? Она же рече: главы Иоанна Крестителя.
25 E, entrando logo apressadamente, pediu ao rei, dizendo: Quero que imediatamente me dês num prato a cabeça de João Batista.
И вшедши абие со тщанием к царю, просяше, глаголющи: хощу, да ми даси от него на блюде главу Иоанна Крестителя.
26 E o rei entristeceu-se muito; todavia, por causa do juramento e dos que estavam com ele à mesa, não lha quis negar.
И прискорбен быв царь, клятвы (же) ради и за возлежащих с ним не восхоте отрещи ей.
27 E, enviando logo o rei o executor, mandou que lhe trouxessem ali a cabeça de João. E ele foi, e degolou-o na prisão;
И абие послав царь спекулатора, повеле принести главу его.
28 E trouxe a cabeça num prato, e deu-a à menina, e a menina a deu a sua mãe.
Он же шед усекну его в темнице, и принесе главу его на блюде, и даде ю девице: и девица даде ю матери своей.
29 E os seus discípulos, tendo ouvido isto, foram, tomaram o seu corpo, e o puseram num sepulcro.
И слышавше ученицы его, приидоша и взяша труп его, и положиша его во гробе.
30 E os apóstolos ajuntaram-se a Jesus, e contaram-lhe tudo, tanto o que tinham feito como o que tinham ensinado.
И собрашася Апостоли ко Иисусу и возвестиша Ему вся, и елика сотвориша, и елика научиша.
31 E ele disse-lhes: Vinde vós, aqui àparte, a um lugar deserto, e repousai um pouco. Porque havia muitos que iam e vinham, e não tinham tempo para comer.
И рече им: приидите вы сами в пусто место едини и почийте мало. Бяху бо приходящии и отходящии мнози, и ни ясти им бе когда.
32 E foram num barco para um lugar deserto, em particular.
И идоша в пусто место кораблем едини.
33 E a multidão viu-os partir, e muitos o conheceram; e concorreram lá a pé de todas as cidades, e ali chegaram primeiro do que eles, e aproximavam-se dele.
И видеша их идущих народи, и познаша их мнози: и пеши от всех градов стицахуся тамо, и предвариша их, и снидошася к Нему.
34 E Jesus, saindo, viu uma grande multidão, e teve compaixão deles, porque eram como ovelhas que não tem pastor; e começou a ensinar-lhes muitas coisas.
И изшед виде Иисус народ мног и милосердова о них, зане бяху яко овцы не имущыя пастыря: и начат их учити много.
35 E, como o dia fosse já muito adiantado, os seus discípulos se aproximaram dele, e lhe disseram: O lugar é deserto, e o dia está já muito adiantado;
И уже часу многу бывшу, приступльше к Нему ученицы Его, глаголаша, яко пусто есть место, и уже час мног:
36 Despede-os, para que vão aos lugares e aldeias circunvizinhas, e comprem pão para si; porque não tem que comer.
отпусти их, да шедше во окрестных селех и весех купят себе хлебы: не имут бо чесо ясти.
37 Ele, porém, respondendo, lhes disse: dai-lhes vós de comer. E eles disseram-lhe: Iremos nós, e compraremos duzentos dinheiros de pão para lhes darmos de comer?
Он же отвещав рече им: дадите им вы ясти. И глаголаша Ему: да шедше купим двема стома пенязь хлебы и дамы им ясти?
38 E ele disse-lhes: Quantos pães tendes? Ide vêr. E, sabendo-o eles, disseram: Cinco e dois peixes.
Он же рече им: колико хлебы имате? Идите и видите. И уведевше глаголаша: пять (хлеб), и две рыбе.
39 E ordenou-lhes que fizessem assentar a todos, em ranchos, sobre a erva verde.
И повеле им посадити вся на споды на споды на траве зелене.
40 E assentaram-se repartidos de cem em cem, e de cincoênta em cincoênta.
И возлегоша на лехи на лехи по сту и по пятидесят.
41 E, tomando ele os cinco pães e os dois peixes, levantou os olhos ao céu, abençoou e partiu os pães, e deu-os aos seus discípulos para que os pusessem adiante deles. E repartiu os dois peixes por todos;
И приемь пять хлеб и две рыбе, воззрев на небо, благослови и преломи хлебы, и даяше учеником Своим, да предлагают пред ними: и обе рыбе раздели всем.
42 E todos comeram, e ficaram fartos;
И ядоша вси и насытишася:
43 E levantaram doze cestos cheios de pedaços de pão e de peixes.
и взяша укрухи, дванадесяте кошя исполнь, и от рыбу.
44 E os que comeram os pães eram quase cinco mil homens.
Бяше же ядших хлебы яко пять тысящ мужей.
45 E logo obrigou os seus discípulos a subir para o barco, e ir adiante, para a outra banda, defronte de Betsaida, entretanto que ele despedia a multidão.
И абие понуди ученики Своя внити в корабль и варити Его на он пол к Вифсаиде, дондеже Сам отпустит народы.
46 E, tendo-os despedido, foi ao monte a orar.
И отрекся им, иде в гору помолитися.
47 E, sobrevindo a tarde, estava o barco no meio do mar, e ele sozinho em terra.
И вечеру бывшу, бе корабль посреде моря, и Сам един на земли.
48 E viu que se fatigavam remando muito, porque o vento lhes era contrário, e perto da quarta vigília da noite aproximou-se deles, andando sobre o mar, e queria passar adiante deles.
И виде их страждущих в плавании: бе бо ветр противен им: и о четвертей стражи нощней прииде к ним, по морю ходяй, и хотяше минути их.
49 Mas, quando o viram andar sobre o mar, cuidaram que era um fantasma, e deram grandes gritos.
Они же видевше Его ходяща по морю, мняху призрак быти и возопиша.
50 Porque todos o viam, e turbaram-se; mas logo falou com eles, e disse-lhes: Tende bom ânimo; sou eu, não temais.
Вси бо Его видеша и смутишася. И абие глагола с ними и рече им: дерзайте: Аз есмь, не бойтеся.
51 E subiu para o barco para estar com eles, e o vento se aquietou; e entre si ficaram muito assombrados e maravilhados;
И вниде к ним в корабль: и улеже ветр. И зело излиха в себе ужасахуся и дивляхуся.
52 Pois ainda não tinham compreendido o milagre dos pães; porque o seu coração estava endurecido.
Не разумеша бо о хлебех: бе бо сердце их окаменено.
53 E, quando já estavam na outra banda, dirigiram-se à terra de Gennezareth, e ali tomaram porto.
И прешедше приидоша в землю Геннисаретску и присташа.
54 E, saindo eles do barco, logo o conheceram;
И изшедшым им из корабля, абие познаша Его,
55 E, correndo toda a terra em redor, começaram a trazer-lhe em leitos, aonde quer que sabiam que estava, os que se achavam enfermos.
обтекше всю страну ту, начаша на одрех приносити болящыя, идеже слышаху, яко ту есть.
56 E, aonde quer que entrava, em cidade, ou aldeias, ou lugares, apresentavam os enfermos nas praças, e rogavam-lhe que ao menos tocassem a orla do seu vestido; e todos os que lhe tocavam saravam.
И аможе аще вхождаше в веси, или во грады, или села, на распутиих полагаху недужныя и моляху Его, да поне воскрилию ризы Его прикоснутся: и елицы аще прикасахуся Ему, спасахуся.
