Marcos 13
1 E, saindo ele do templo, disse-lhe um dos seus discípulos: Mestre, olha que pedras, e que edifícios!
อนนฺตรํ มนฺทิราทฺ พหิรฺคมนกาเล ตสฺย ศิษฺยาณาเมกสฺตํ วฺยาหฺฤตวานฺ เห คุโร ปศฺยตุ กีทฺฤศา: ปาษาณา: กีทฺฤกฺ จ นิจยนํฯ
2 E, respondendo Jesus, disse-lhe: Vês estes grandes edifícios? Não ficará pedra sobre pedra que não seja derribada.
ตทา ยีศุสฺตมฺ อวทตฺ ตฺวํ กิเมตทฺ พฺฤหนฺนิจยนํ ปศฺยสิ? อไสฺยกปาษาโณปิ ทฺวิตียปาษาโณปริ น สฺถาสฺยติ สรฺเวฺว 'ธ: กฺเษปฺสฺยนฺเตฯ
3 E, assentando-se ele no monte das Oliveiras, defronte do templo, Pedro, e Thiago, e João e André lhe perguntaram em particular:
อถ ยสฺมินฺ กาเล ไชตุนฺคิเรา มนฺทิรสฺย สมฺมุเข ส สมุปวิษฺฏสฺตสฺมินฺ กาเล ปิตโร ยากูพฺ โยหนฺ อานฺทฺริยศฺไจเต ตํ รหสิ ปปฺรจฺฉุ: ,
4 Dize-nos, quando serão essas coisas, e que sinal haverá quando todas essas coisas se houverem de cumprir.
เอตา ฆฏนา: กทา ภวิษฺยนฺติ? ตไถตตฺสรฺวฺวาสำ สิทฺธฺยุปกฺรมสฺย วา กึ จิหฺนํ? ตทสฺมภฺยํ กถยตุ ภวานฺฯ
5 E Jesus, respondendo-lhes, começou a dizer: olhai que ninguém vos engane;
ตโต ยาศุสฺตานฺ วกฺตุมาเรเภ, โกปิ ยถา ยุษฺมานฺ น ภฺรามยติ ตถาตฺร ยูยํ สาวธานา ภวตฯ
6 Porque muitos virão em meu nome, dizendo: Eu sou o Cristo: e enganarão a muitos.
ยต: ขฺรีษฺโฏหมิติ กถยิตฺวา มม นามฺนาเนเก สมาคตฺย โลกานำ ภฺรมํ ชนยิษฺยนฺติ;
7 E, quando ouvirdes de guerras e de rumores de guerras, não vos turbeis; porque assim importa fazer-se; mas ainda não será o fim.
กินฺตุ ยูยํ รณสฺย วารฺตฺตำ รณาฑมฺพรญฺจ ศฺรุตฺวา มา วฺยากุลา ภวต, ฆฏนา เอตา อวศฺยมฺมาวินฺย: ; กินฺตฺวาปาตโต น ยุคานฺโต ภวิษฺยติฯ
8 Porque se levantará nação contra nação, e reino contra reino, e haverá terremotos em diversos lugares, e haverá fomes e alvoroços. Estas coisas serão o princípio de dores
เทศสฺย วิปกฺษตยา เทโศ ราชฺยสฺย วิปกฺษตยา จ ราชฺยมุตฺถาสฺยติ, ตถา สฺถาเน สฺถาเน ภูมิกมฺโป ทุรฺภิกฺษํ มหาเกฺลศาศฺจ สมุปสฺถาสฺยนฺติ, สรฺวฺว เอเต ทุ: ขสฺยารมฺภา: ฯ
9 Mas olhai por vós mesmos, porque vos entregarão aos concílios e às sinagogas; sereis açoitados, e sereis apresentados ante presidentes e reis, por amor de mim, para lhes servir de testemunho.
กินฺตุ ยูยมฺ อาตฺมารฺเถ สาวธานาสฺติษฺฐต, ยโต โลกา ราชสภายำ ยุษฺมานฺ สมรฺปยิษฺยนฺติ, ตถา ภชนคฺฤเห ปฺรหริษฺยนฺติ; ยูยํ มทรฺเถ เทศาธิปานฺ ภูปำศฺจ ปฺรติ สากฺษฺยทานาย เตษำ สมฺมุเข อุปสฺถาปยิษฺยเธฺวฯ
10 Mas importa que o evangelho se pregue primeiro entre todas as gentes.
เศษีภวนาตฺ ปูรฺวฺวํ สรฺวฺวานฺ เทศียานฺ ปฺรติ สุสํวาท: ปฺรจารยิษฺยเตฯ
11 Quando pois vos conduzirem para vos entregarem, não estejais solicitos de antemão pelo que haveis de dizer; mas, o que vos for dado naquela hora, isso falai; porque não sois vós os que falais, mas o Espírito Santo.
กินฺตุ ยทา เต ยุษฺมานฺ ธฺฤตฺวา สมรฺปยิษฺยนฺติ ตทา ยูยํ ยทฺยทฺ อุตฺตรํ ทาสฺยถ, ตทคฺร ตสฺย วิเวจนํ มา กุรุต ตทรฺถํ กิญฺจิทปิ มา จินฺตยต จ, ตทานีํ ยุษฺมากํ มน: สุ ยทฺยทฺ วากฺยมฺ อุปสฺถาปยิษฺยเต ตเทว วทิษฺยถ, ยโต ยูยํ น ตทฺวกฺตาร: กินฺตุ ปวิตฺร อาตฺมา ตสฺย วกฺตาฯ
12 E o irmão entregará à morte o irmão, e o pai o filho: e levantar-se-ão os filhos contra os pais, e os matarão.
ตทา ภฺราตา ภฺราตรํ ปิตา ปุตฺรํ ฆาตนารฺถํ ปรหเสฺตษุ สมรฺปยิษฺยเต, ตถา ปตฺยานิ มาตาปิโตฺร รฺวิปกฺษตยา เตา ฆาตยิษฺยนฺติฯ
13 E sereis aborrecidos por todos por amor do meu nome; mas quem perseverar até ao fim esse será salvo.
มม นามเหโต: สรฺเวฺวษำ สวิเธ ยูยํ ชุคุปฺสิตา ภวิษฺยถ, กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ เศษปรฺยฺยนฺตํ ไธรฺยฺยมฺ อาลมฺพิษฺยเต เสอว ปริตฺราสฺยเตฯ
14 Ora, quando vós virdes a abominação do assolamento, que foi predito, estando onde não deve estar (quem lê, entenda), então os que estiverem na Judeia fujam para os montes.
ทานิเยลฺภวิษฺยทฺวาทินา โปฺรกฺตํ สรฺวฺวนาศิ ชุคุปฺสิตญฺจ วสฺตุ ยทา ตฺวโยคฺยสฺถาเน วิทฺยมานํ ทฺรกฺษถ (โย ชน: ปฐติ ส พุธฺยตำ) ตทา เย ยิหูทียเทเศ ติษฺฐนฺติ เต มหีธฺรํ ปฺรติ ปลายนฺตำ;
15 E o que estiver sobre o telhado não desça para casa, nem entre a tomar coisa alguma de sua casa;
ตถา โย นโร คฺฤโหปริ ติษฺฐติ ส คฺฤหมธฺยํ นาวโรหตุ, ตถา กิมปิ วสฺตุ คฺรหีตุํ มเธฺยคฺฤหํ น ปฺรวิศตุ;
16 E o que estiver no campo não volte atráz, para tomar o seu vestido.
ตถา จ โย นร: เกฺษเตฺร ติษฺฐติ โสปิ สฺววสฺตฺรํ คฺรหีตุํ ปราวฺฤตฺย น วฺรชตุฯ
17 Mas ai das grávidas, e das que criarem naqueles dias!
ตทานีํ ครฺพฺภวตีนำ สฺตนฺยทาตฺรีณาญฺจ โยษิตำ ทุรฺคติ รฺภวิษฺยติฯ
18 Orai pois, para que a vossa fugida não suceda no inverno;
ยุษฺมากํ ปลายนํ ศีตกาเล ยถา น ภวติ ตทรฺถํ ปฺรารฺถยธฺวํฯ
19 Porque naqueles dias haverá uma aflição tal, qual nunca houve desde o princípio da criação, que Deus criou, até agora, nem tão pouco haverá
ยตสฺตทา ยาทฺฤศี ทุรฺฆฏนา ฆฏิษฺยเต ตาทฺฤศี ทุรฺฆฏนา อีศฺวรสฺฤษฺเฏ: ปฺรถมมารภฺยาทฺย ยาวตฺ กทาปิ น ชาตา น ชนิษฺยเต จฯ
20 E, se o Senhor não abreviasse aqueles dias, nenhuma carne se salvaria; mas, por causa dos escolhidos que escolheu, abreviou aqueles dias.
อปรญฺจ ปรเมศฺวโร ยทิ ตสฺย สมยสฺย สํกฺเษปํ น กโรติ ตรฺหิ กสฺยาปิ ปฺราณภฺฤโต รกฺษา ภวิตุํ น ศกฺษฺยติ, กินฺตุ ยานฺ ชนานฺ มโนนีตานฺ อกโรตฺ เตษำ สฺวมโนนีตานำ เหโต: ส ตทเนหสํ สํกฺเษปฺสฺยติฯ
21 E então, se alguém vos disser: Eis aqui está o Cristo: ou, ei-lo ali está: não o acrediteis.
อนฺยจฺจ ปศฺยต ขฺรีษฺโฏตฺร สฺถาเน วา ตตฺร สฺถาเน วิทฺยเต, ตสฺมินฺกาเล ยทิ กศฺจิทฺ ยุษฺมานฺ เอตาทฺฤศํ วากฺยํ วฺยาหรติ, ตรฺหิ ตสฺมินฺ วาเกฺย ไภว วิศฺวสิตฯ
22 Porque se levantarão falsos Cristos, e falsos profetas, e farão sinais e prodígios, para enganarem, se for possível, até os escolhidos.
ยโตเนเก มิถฺยาขฺรีษฺฏา มิถฺยาภวิษฺยทฺวาทินศฺจ สมุปสฺถาย พหูนิ จิหฺนานฺยทฺภุตานิ กรฺมฺมาณิ จ ทรฺศยิษฺยนฺติ; ตถา ยทิ สมฺภวติ ตรฺหิ มโนนีตโลกานามปิ มิถฺยามตึ ชนยิษฺยนฺติฯ
23 Mas vós vede; eis que de antemão vos tenho dito tudo.
ปศฺยต ฆฏนาต: ปูรฺวฺวํ สรฺวฺวการฺยฺยสฺย วารฺตฺตำ ยุษฺมภฺยมทามฺ, ยูยํ สาวธานาสฺติษฺฐตฯ
24 Ora, naqueles dias, depois daquela aflição, o sol se escurecerá, e a lua não dará o seu resplendor,
อปรญฺจ ตสฺย เกฺลศกาลสฺยาวฺยวหิเต ปรกาเล ภาสฺกร: สานฺธกาโร ภวิษฺยติ ตไถว จนฺทฺรศฺจนฺทฺริกำ น ทาสฺยติฯ
25 E as estrelas cairão do céu, e as forças que estão nos céus serão abaladas.
นภ: สฺถานิ นกฺษตฺราณิ ปติษฺยนฺติ, โวฺยมมณฺฑลสฺถา คฺรหาศฺจ วิจลิษฺยนฺติฯ
26 E então verão vir o Filho do homem nas nuvens, com grande poder e glória.
ตทานีํ มหาปรากฺรเมณ มไหศฺวรฺเยฺยณ จ เมฆมารุหฺย สมายานฺตํ มานวสุตํ มานวา: สมีกฺษิษฺยนฺเตฯ
27 E então enviará os seus anjos, e ajuntará os seus escolhidos, desde os quatro ventos, da extremidade da terra até à extremidade do céu.
อนฺยจฺจ ส นิชทูตานฺ ปฺรหิตฺย นโภภูโมฺย: สีมำ ยาวทฺ ชคตศฺจตุรฺทิคฺภฺย: สฺวมโนนีตโลกานฺ สํคฺรหีษฺยติฯ
28 Aprendei pois a parábola da figueira: Quando já o seu ramo se torna tenro, e brota folhas, bem sabeis que já está próximo o verão.
อุฑุมฺพรตโร รฺทฺฤษฺฏานฺตํ ศิกฺษธฺวํ ยโทฑุมฺพรสฺย ตโร รฺนวีนา: ศาขา ชายนฺเต ปลฺลวาทีนิ จ รฺนิคจฺฉนฺติ, ตทา นิทาฆกาล: สวิโธ ภวตีติ ยูยํ ชฺญาตุํ ศกฺนุถฯ
29 Assim também vós, quando virdes sucederem estas coisas, sabei que já está junto às portas.
ตทฺวทฺ เอตา ฆฏนา ทฺฤษฺฏฺวา ส กาโล ทฺวารฺยฺยุปสฺถิต อิติ ชานีตฯ
30 Na verdade vos digo que não passará esta geração, até que todas estas coisas aconteçam.
ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วทามิ, อาธุนิกโลกานำ คมนาตฺ ปูรฺวฺวํ ตานิ สรฺวฺวาณิ ฆฏิษฺยนฺเตฯ
31 Passará o céu e a terra, mas as minhas palavras não passarão.
ทฺยาวาปฺฤถิโวฺย รฺวิจลิตโย: สโตฺย รฺมทียา วาณี น วิจลิษฺยติฯ
32 Porém daquele dia e hora ninguém sabe, nem os anjos que estão no céu, nem o Filho, senão o pai
อปรญฺจ สฺวรฺคสฺถทูตคโณ วา ปุโตฺร วา ตาตาทนฺย: โกปิ ตํ ทิวสํ ตํ ทณฺฑํ วา น ชฺญาปยติฯ
33 Olhai, vigiai e orai; porque não sabeis quando chegará o tempo.
อต: ส สมย: กทา ภวิษฺยติ, เอตชฺชฺญานาภาวาทฺ ยูยํ สาวธานาสฺติษฺฐต, สตรฺกาศฺจ ภูตฺวา ปฺรารฺถยธฺวํ;
34 Como o homem, que, partindo para fora da terra, deixou a sua casa, e deu autoridade aos seus servos, e a cada um a sua obra, e mandou ao porteiro que vigiasse;
ยทฺวตฺ กศฺจิตฺ ปุมานฺ สฺวนิเวศนาทฺ ทูรเทศํ ปฺรติ ยาตฺรากรณกาเล ทาเสษุ สฺวการฺยฺยสฺย ภารมรฺปยิตฺวา สรฺวฺวานฺ เสฺว เสฺว กรฺมฺมณิ นิโยชยติ; อปรํ เทาวาริกํ ชาคริตุํ สมาทิศฺย ยาติ, ตทฺวนฺ นรปุตฺร: ฯ
35 Vigiai pois, porque não sabeis quando virá o senhor da casa; se à tarde, se à meia noite, se ao cantar do galo, se pela manhã,
คฺฤหปติ: สายํกาเล นิศีเถ วา ตฺฤตียยาเม วา ปฺราต: กาเล วา กทาคมิษฺยติ ตทฺ ยูยํ น ชานีถ;
36 Para que não venha de improviso, e vos ache dormindo.
ส หฐาทาคตฺย ยถา ยุษฺมานฺ นิทฺริตานฺ น ปศฺยติ, ตทรฺถํ ชาคริตาสฺติษฺฐตฯ
37 E as coisas que vos digo digo-as a todos: vigiai.
ยุษฺมานหํ ยทฺ วทามิ ตเทว สรฺวฺวานฺ วทามิ, ชาคริตาสฺติษฺฐเตติฯ
