< Marcos 13 >

1 E, saindo ele do templo, disse-lhe um dos seus discípulos: Mestre, olha que pedras, e que edifícios!
και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτω εις των μαθητων αυτου διδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι οικοδομαι
2 E, respondendo Jesus, disse-lhe: Vês estes grandes edifícios? Não ficará pedra sobre pedra que não seja derribada.
και ο ιησους αποκριθεις ειπεν αυτω βλεπεις ταυτας τας μεγαλας οικοδομας ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου μη καταλυθη
3 E, assentando-se ele no monte das Oliveiras, defronte do templo, Pedro, e Thiago, e João e André lhe perguntaram em particular:
και καθημενου αυτου εις το ορος των ελαιων κατεναντι του ιερου επηρωτων αυτον κατ ιδιαν πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας
4 Dize-nos, quando serão essas coisas, e que sinal haverá quando todas essas coisas se houverem de cumprir.
ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη παντα ταυτα συντελεισθαι
5 E Jesus, respondendo-lhes, começou a dizer: olhai que ninguém vos engane;
ο δε ιησους αποκριθεις ηρξατο λεγειν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση
6 Porque muitos virão em meu nome, dizendo: Eu sou o Cristo: e enganarão a muitos.
πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμι και πολλους πλανησουσιν
7 E, quando ouvirdes de guerras e de rumores de guerras, não vos turbeis; porque assim importa fazer-se; mas ainda não será o fim.
οταν δε ακουσητε πολεμους και ακοας πολεμων μη θροεισθε δει γαρ γενεσθαι αλλ ουπω το τελος
8 Porque se levantará nação contra nação, e reino contra reino, e haverá terremotos em diversos lugares, e haverá fomes e alvoroços. Estas coisas serão o princípio de dores
εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται σεισμοι κατα τοπους και εσονται λιμοι και ταραχαι αρχαι ωδινων ταυτα
9 Mas olhai por vós mesmos, porque vos entregarão aos concílios e às sinagogas; sereis açoitados, e sereis apresentados ante presidentes e reis, por amor de mim, para lhes servir de testemunho.
βλεπετε δε υμεις εαυτους παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδρια και εν ταις συναγωγαις αυτων δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις
10 Mas importa que o evangelho se pregue primeiro entre todas as gentes.
και εις παντα τα εθνη δει πρωτον κηρυχθηναι το ευαγγελιον
11 Quando pois vos conduzirem para vos entregarem, não estejais solicitos de antemão pelo que haveis de dizer; mas, o que vos for dado naquela hora, isso falai; porque não sois vós os que falais, mas o Espírito Santo.
οταν δε αγαγωσιν υμας παραδιδοντες μη προμεριμνατε τι λαλησητε μηδε μελετατε αλλ ο εαν δοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτο λαλειτε ου γαρ υμεις εστε οι λαλουντες αλλα το πνευμα το αγιον
12 E o irmão entregará à morte o irmão, e o pai o filho: e levantar-se-ão os filhos contra os pais, e os matarão.
παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους
13 E sereis aborrecidos por todos por amor do meu nome; mas quem perseverar até ao fim esse será salvo.
και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται
14 Ora, quando vós virdes a abominação do assolamento, que foi predito, estando onde não deve estar (quem lê, entenda), então os que estiverem na Judeia fujam para os montes.
οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν υπο δανιηλ του προφητου εστως οπου ου δει ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη
15 E o que estiver sobre o telhado não desça para casa, nem entre a tomar coisa alguma de sua casa;
ο δε επι του δωματος μη καταβατω εις την οικιαν μηδε εισελθετω αραι τι εκ της οικιας αυτου
16 E o que estiver no campo não volte atráz, para tomar o seu vestido.
και ο εις τον αγρον ων μη επιστρεψατω εις τα οπισω αραι το ιματιον αυτου
17 Mas ai das grávidas, e das que criarem naqueles dias!
ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
18 Orai pois, para que a vossa fugida não suceda no inverno;
προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος
19 Porque naqueles dias haverá uma aflição tal, qual nunca houve desde o princípio da criação, que Deus criou, até agora, nem tão pouco haverá
εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψις οια ου γεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως ης εκτισεν ο θεος εως του νυν και ου μη γενηται
20 E, se o Senhor não abreviasse aqueles dias, nenhuma carne se salvaria; mas, por causa dos escolhidos que escolheu, abreviou aqueles dias.
και ει μη εκολοβωσεν κυριος τας ημερας ουκ αν εσωθη πασα σαρξ αλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατο εκολοβωσεν τας ημερας
21 E então, se alguém vos disser: Eis aqui está o Cristo: ou, ei-lo ali está: não o acrediteis.
και τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος ιδου εκει μη πιστευετε
22 Porque se levantarão falsos Cristos, e falsos profetas, e farão sinais e prodígios, para enganarem, se for possível, até os escolhidos.
εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια και τερατα προς το αποπλαναν ει δυνατον και τους εκλεκτους
23 Mas vós vede; eis que de antemão vos tenho dito tudo.
υμεις δε βλεπετε ιδου προειρηκα υμιν απαντα
24 Ora, naqueles dias, depois daquela aflição, o sol se escurecerá, e a lua não dará o seu resplendor,
αλλ εν εκειναις ταις ημεραις μετα την θλιψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης
25 E as estrelas cairão do céu, e as forças que estão nos céus serão abaladas.
και οι αστερες εσονται εκ του ουρανου πιπτοντες και αι δυναμεις αι εν τοις ουρανοις σαλευθησονται
26 E então verão vir o Filho do homem nas nuvens, com grande poder e glória.
και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης
27 E então enviará os seus anjos, e ajuntará os seus escolhidos, desde os quatro ventos, da extremidade da terra até à extremidade do céu.
και τοτε αποστελει τους αγγελους αυτου και επισυναξει τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρου της γης εως ακρου του ουρανου
28 Aprendei pois a parábola da figueira: Quando já o seu ramo se torna tenro, e brota folhas, bem sabeis que já está próximo o verão.
απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν αυτης ο κλαδος ηδη γενηται απαλος και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν
29 Assim também vós, quando virdes sucederem estas coisas, sabei que já está junto às portas.
ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
30 Na verdade vos digo que não passará esta geração, até que todas estas coisas aconteçam.
αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρι ου παντα ταυτα γενηται
31 Passará o céu e a terra, mas as minhas palavras não passarão.
ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε εμοι λογοι ου μη παρελευσονται
32 Porém daquele dia e hora ninguém sabe, nem os anjos que estão no céu, nem o Filho, senão o pai
περι δε της ημερας εκεινης η της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ
33 Olhai, vigiai e orai; porque não sabeis quando chegará o tempo.
βλεπετε αγρυπνειτε και προσευχεσθε ουκ οιδατε γαρ ποτε ο καιρος εστιν
34 Como o homem, que, partindo para fora da terra, deixou a sua casa, e deu autoridade aos seus servos, e a cada um a sua obra, e mandou ao porteiro que vigiasse;
ως ανθρωπος αποδημος αφεις την οικιαν αυτου και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν και εκαστω το εργον αυτου και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη
35 Vigiai pois, porque não sabeis quando virá o senhor da casa; se à tarde, se à meia noite, se ao cantar do galo, se pela manhã,
γρηγορειτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται οψε η μεσονυκτιου η αλεκτοροφωνιας η πρωι
36 Para que não venha de improviso, e vos ache dormindo.
μη ελθων εξαιφνης ευρη υμας καθευδοντας
37 E as coisas que vos digo digo-as a todos: vigiai.
α δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε

< Marcos 13 >