Lucas 9
1 E, convocando os seus doze discípulos, deu-lhes virtude e poder sobre todos os demônios, e para curarem enfermidades;
தத: பரம்’ ஸ த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாநாஹூய பூ⁴தாந் த்யாஜயிதும்’ ரோகா³ந் ப்ரதிகர்த்துஞ்ச தேப்⁴ய: ஸ²க்திமாதி⁴பத்யஞ்ச த³தௌ³|
2 E enviou-os a pregar o reino de Deus, e a curar os enfermos.
அபரஞ்ச ஈஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரகாஸ²யிதும் ரோகி³ணாமாரோக்³யம்’ கர்த்துஞ்ச ப்ரேரணகாலே தாந் ஜகா³த³|
3 E disse-lhes: Nada leveis convosco para o caminho, nem bordões, nem alforge, nem pão, nem dinheiro; nem tenhais dois vestidos.
யாத்ரார்த²ம்’ யஷ்டி ர்வஸ்த்ரபுடகம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ முத்³ரா த்³விதீயவஸ்த்ரம், ஏஷாம்’ கிமபி மா க்³ரு’ஹ்லீத|
4 E, em qualquer casa em que entrardes, ficai ali, e de lá saí.
யூயஞ்ச யந்நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ²த² நக³ரத்யாக³பர்ய்யநதம்’ தந்நிவேஸ²நே திஷ்ட²த|
5 E, se quaisquer vos não receberem, saindo vós daquela cidade, sacudi até o pó dos vossos pés, em testemunho contra eles.
தத்ர யதி³ கஸ்யசித் புரஸ்ய லோகா யுஷ்மாகமாதித்²யம்’ ந குர்வ்வந்தி தர்ஹி தஸ்மாந்நக³ராத்³ க³மநகாலே தேஷாம்’ விருத்³த⁴ம்’ ஸாக்ஷ்யார்த²ம்’ யுஷ்மாகம்’ பத³தூ⁴லீ: ஸம்பாதயத|
6 E, saindo eles, percorreram todas as aldeias, anunciando o evangelho, e curando por toda a parte os enfermos.
அத² தே ப்ரஸ்தா²ய ஸர்வ்வத்ர ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ பீடி³தாந் ஸ்வஸ்தா²ந் கர்த்துஞ்ச க்³ராமேஷு ப்⁴ரமிதும்’ ப்ராரேபி⁴ரே|
7 E o tetrarca Herodes ouvia todas as coisas que Jesus fazia, e estava em dúvida, porquanto diziam alguns que João resuscitara dos mortos,
ஏதர்ஹி ஹேரோத்³ ராஜா யீஸோ²: ஸர்வ்வகர்ம்மணாம்’ வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ப்⁴ரு’ஸ²முத்³விவிஜே
8 E outros que Elias tinha aparecido, e outros que um profeta dos antigos havia resuscitado.
யத: கேசிதூ³சுர்யோஹந் ஸ்²மஸா²நாது³த³திஷ்ட²த்| கேசிதூ³சு: , ஏலியோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந்; ஏவமந்யலோகா ஊசு: பூர்வ்வீய: கஸ்²சித்³ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ஸமுத்தி²த: |
9 E disse Herodes: A João mandei eu degolar: quem é pois este de quem ouço dizer tais coisas? E procurava vê-lo.
கிந்து ஹேரோது³வாச யோஹந: ஸி²ரோ(அ)ஹமசி²நத³ம் இதா³நீம்’ யஸ்யேத்³ரு’க்கர்ம்மணாம்’ வார்த்தாம்’ ப்ராப்நோமி ஸ க: ? அத² ஸ தம்’ த்³ரஷ்டும் ஐச்ச²த்|
10 E, regressando os apóstolos, contaram-lhe todas as coisas que tinham feito. E, tomando-os consigo, retirou-se para um lugar deserto de uma cidade chamada Betsaida.
அநந்தரம்’ ப்ரேரிதா: ப்ரத்யாக³த்ய யாநி யாநி கர்ம்மாணி சக்ருஸ்தாநி யீஸ²வே கத²யாமாஸு: தத: ஸ தாந் பை³த்ஸைதா³நாமகநக³ரஸ்ய விஜநம்’ ஸ்தா²நம்’ நீத்வா கு³ப்தம்’ ஜகா³ம|
11 E, sabendo-o a multidão, o seguiu; e ele os recebeu, e falava-lhes do reino de Deus, e sarava os que necessitavam de cura.
பஸ்²சால் லோகாஸ்தத்³ விதி³த்வா தஸ்ய பஸ்²சாத்³ யயு: ; தத: ஸ தாந் நயந் ஈஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய ப்ரஸங்க³முக்தவாந், யேஷாம்’ சிகித்ஸயா ப்ரயோஜநம் ஆஸீத் தாந் ஸ்வஸ்தா²ந் சகார ச|
12 E já o dia começava a declinar, e, chegando-se a ele os doze, disseram-lhe: Despede a multidão, para que, indo aos lugares e aldeias em redor, se agasalhem, e achem que comer; porque aqui estamos em lugar deserto.
அபரஞ்ச தி³வாவஸந்நே ஸதி த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யா யீஸோ²ரந்திகம் ஏத்ய கத²யாமாஸு: , வயமத்ர ப்ராந்தரஸ்தா²நே திஷ்டா²ம: , ததோ நக³ராணி க்³ராமாணி க³த்வா வாஸஸ்தா²நாநி ப்ராப்ய ப⁴க்ஷ்யத்³ரவ்யாணி க்ரேதும்’ ஜநநிவஹம்’ ப⁴வாந் விஸ்ரு’ஜது|
13 Mas ele lhes disse: dai-lhes vós de comer. E eles disseram: Não temos senão cinco pães e dois peixes: salvo se nós formos comprar comida para todo este povo
ததா³ ஸ உவாச, யூயமேவ தாந் பே⁴ஜயத்⁴வம்’; ததஸ்தே ப்ரோசுரஸ்மாகம்’ நிகடே கேவலம்’ பஞ்ச பூபா த்³வௌ மத்ஸ்யௌ ச வித்³யந்தே, அதஏவ ஸ்தா²நாந்தரம் இத்வா நிமித்தமேதேஷாம்’ ப⁴க்ஷ்யத்³ரவ்யேஷு ந க்ரீதேஷு ந ப⁴வதி|
14 Porque estavam ali quase cinco mil homens. Disse então aos seus discípulos: Fazei-os assentar, aos ranchos de cincoênta em cincoênta.
தத்ர ப்ராயேண பஞ்சஸஹஸ்ராணி புருஷா ஆஸந்|
15 E assim o fizeram, fazendo-os assentar a todos.
ததா³ ஸ ஸி²ஷ்யாந் ஜகா³த³ பஞ்சாஸ²த் பஞ்சாஸ²ஜ்ஜநை: பம்’க்தீக்ரு’த்ய தாநுபவேஸ²யத, தஸ்மாத் தே தத³நுஸாரேண ஸர்வ்வலோகாநுபவேஸ²யாபாஸு: |
16 E, tomando os cinco pães e os dois peixes, e olhando para o céu, abençou-os, e partiu-os, e deu-os aos seus discípulos para os porem diante da multidão.
தத: ஸ தாந் பஞ்ச பூபாந் மீநத்³வயஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வர்க³ம்’ விலோக்யேஸ்²வரகு³ணாந் கீர்த்தயாஞ்சக்ரே ப⁴ங்க்தா ச லோகேப்⁴ய: பரிவேஷணார்த²ம்’ ஸி²ஷ்யேஷு ஸமர்பயாம்ப³பூ⁴வ|
17 E comeram todos, e saciaram-se; e levantaram, do que lhes sobejou, doze cestos de pedaços.
தத: ஸர்வ்வே பு⁴க்த்வா த்ரு’ப்திம்’ க³தா அவஸி²ஷ்டாநாஞ்ச த்³வாத³ஸ² ட³ல்லகாந் ஸம்’ஜக்³ரு’ஹு: |
18 E aconteceu que, estando ele só, orando, estavam com ele os discípulos; e perguntou-lhes, dizendo: Quem diz a multidão que eu sou?
அதை²கதா³ நிர்ஜநே ஸி²ஷ்யை: ஸஹ ப்ரார்த²நாகாலே தாந் பப்ரச்ச², லோகா மாம்’ கம்’ வத³ந்தி?
19 E, respondendo eles, disseram: Uns João Batista, outros Elias, e outros que um dos antigos profetas resuscitou.
ததஸ்தே ப்ராசு: , த்வாம்’ யோஹந்மஜ்ஜகம்’ வத³ந்தி; கேசித் த்வாம் ஏலியம்’ வத³ந்தி, பூர்வ்வகாலிக: கஸ்²சித்³ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத³திஷ்ட²த்³ இத்யபி கேசித்³ வத³ந்தி|
20 E disse-lhes: E vós, quem dizeis que eu sou? E, respondendo Pedro, disse: O Cristo de Deus.
ததா³ ஸ உவாச, யூயம்’ மாம்’ கம்’ வத³த²? தத: பிதர உக்தவாந் த்வம் ஈஸ்²வராபி⁴ஷிக்த: புருஷ: |
21 E, admoestando-os, mandou-lhes que a ninguém o dissessem,
ததா³ ஸ தாந் த்³ரு’ட⁴மாதி³தே³ஸ², கதா²மேதாம்’ கஸ்மைசித³பி மா கத²யத|
22 Dizendo: É necessário que o Filho do homem padeça muitas coisas, e seja rejeitado dos anciãos e dos escribas, e seja morto, e resuscite ao terceiro dia.
ஸ புநருவாச, மநுஷ்யபுத்ரேண வஹுயாதநா போ⁴க்தவ்யா: ப்ராசீநலோகை: ப்ரதா⁴நயாஜகைரத்⁴யாபகைஸ்²ச ஸோவஜ்ஞாய ஹந்தவ்ய: கிந்து த்ரு’தீயதி³வஸே ஸ்²மஸா²நாத் தேநோத்தா²தவ்யம்|
23 E dizia a todos: Se alguém quer vir após mim, negue-se a si mesmo, e tome cada dia a sua cruz, e siga-me.
அபரம்’ ஸ ஸர்வ்வாநுவாச, கஸ்²சித்³ யதி³ மம பஸ்²சாத்³ க³ந்தும்’ வாஞ்ச²தி தர்ஹி ஸ ஸ்வம்’ தா³ம்யது, தி³நே தி³நே க்ருஸ²ம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ச மம பஸ்²சாதா³க³ச்ச²து|
24 Porque, qualquer que quizer salvar a sua vida, perde-la-á; porém qualquer que, por amor de mim, perder a sua vida, a salvará.
யதோ ய: கஸ்²சித் ஸ்வப்ராணாந் ரிரக்ஷிஷதி ஸ தாந் ஹாரயிஷ்யதி, ய: கஸ்²சிந் மத³ர்த²ம்’ ப்ராணாந் ஹாரயிஷ்யதி ஸ தாந் ரக்ஷிஷ்யதி|
25 Porque, que aproveita ao homem grangear o mundo todo, perdendo-se ou prejudicando-se a si mesmo?
கஸ்²சித்³ யதி³ ஸர்வ்வம்’ ஜக³த் ப்ராப்நோதி கிந்து ஸ்வப்ராணாந் ஹாரயதி ஸ்வயம்’ விநஸ்²யதி ச தர்ஹி தஸ்ய கோ லாப⁴: ?
26 Porque, qualquer que de mim e das minhas palavras se envergonhar, dele se envergonhará o Filho do homem, quando vier na sua glória, e na do Pai e dos santos anjos.
புந ர்ய: கஸ்²சிந் மாம்’ மம வாக்யம்’ வா லஜ்ஜாஸ்பத³ம்’ ஜாநாதி மநுஷ்யபுத்ரோ யதா³ ஸ்வஸ்ய பிதுஸ்²ச பவித்ராணாம்’ தூ³தாநாஞ்ச தேஜோபி⁴: பரிவேஷ்டித ஆக³மிஷ்யதி ததா³ ஸோபி தம்’ லஜ்ஜாஸ்பத³ம்’ ஜ்ஞாஸ்யதி|
27 E em verdade vos digo que, dos que aqui estão, alguns há que não gostarão a morte até que vejam o reino de Deus.
கிந்து யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, ஈஸ்²வரீயராஜத்வம்’ ந த்³ரு’ஷ்டவா ம்ரு’த்யும்’ நாஸ்வாதி³ஷ்யந்தே, ஏதாத்³ரு’ஸா²: கியந்தோ லோகா அத்ர ஸ்த²நே(அ)பி த³ண்டா³யமாநா: ஸந்தி|
28 E aconteceu que, quase oito dias depois destas palavras, tomou consigo a Pedro, a João e a Thiago, e subiu ao monte a orar.
ஏததா³க்²யாநகத²நாத் பரம்’ ப்ராயேணாஷ்டஸு தி³நேஷு க³தேஷு ஸ பிதரம்’ யோஹநம்’ யாகூப³ஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா ப்ரார்த²யிதும்’ பர்வ்வதமேகம்’ ஸமாருரோஹ|
29 E, estando ele orando, transfigurou-se a aparência do seu rosto, e o seu vestido ficou branco e mui resplandecente.
அத² தஸ்ய ப்ரார்த²நகாலே தஸ்ய முகா²க்ரு’திரந்யரூபா ஜாதா, ததீ³யம்’ வஸ்த்ரமுஜ்ஜ்வலஸு²க்லம்’ ஜாதம்’|
30 E eis que estavam falando com ele dois varões, que eram Moisés e Elias,
அபரஞ்ச மூஸா ஏலியஸ்²சோபௌ⁴ தேஜஸ்விநௌ த்³ரு’ஷ்டௌ
31 Os quais apareceram com glória, e falavam da sua morte, a qual havia de cumprir-se em Jerusalém.
தௌ தேந யிரூஸா²லம்புரே யோ ம்ரு’த்யு: ஸாதி⁴ஷ்யதே ததீ³யாம்’ கதா²ம்’ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ கத²யிதும் ஆரேபா⁴தே|
32 E Pedro e os que se achavam com ele estavam carregados de sono, e, quando despertaram, viram a sua glória e aqueles dois varões que estavam com ele.
ததா³ பிதராத³ய: ஸ்வஸ்ய ஸங்கி³நோ நித்³ரயாக்ரு’ஷ்டா ஆஸந் கிந்து ஜாக³ரித்வா தஸ்ய தேஜஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம் உத்திஷ்ட²ந்தௌ ஜநௌ ச த³த்³ரு’ஸு²: |
33 E aconteceu que, apartando-se eles dele, disse Pedro a Jesus: Mestre, bom é que nós estejamos aqui, e façamos três tendas, uma para ti, uma para Moisés, e uma para Elias; não sabendo o que dizia.
அத² தயோருப⁴யோ ர்க³மநகாலே பிதரோ யீஸு²ம்’ ப³பா⁴ஷே, ஹே கு³ரோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸ்தா²நே(அ)ஸ்மிந் ஸ்தி²தி: ஸு²பா⁴, தத ஏகா த்வத³ர்தா², ஏகா மூஸார்தா², ஏகா ஏலியார்தா², இதி திஸ்ர: குட்யோஸ்மாபி⁴ ர்நிர்ம்மீயந்தாம்’, இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ ந விவிச்ய கத²யாமாஸ|
34 E, dizendo ele isto, veio uma nuvem que os cobriu com a sua sombra; e, entrando eles na nuvem, temeram.
அபரஞ்ச தத்³வாக்யவத³நகாலே பயோத³ ஏக ஆக³த்ய தேஷாமுபரி சா²யாம்’ சகார, ததஸ்தந்மத்⁴யே தயோ: ப்ரவேஸா²த் தே ஸ²ஸ²ங்கிரே|
35 E veio da nuvem uma voz que dizia: Este é o meu amado Filho: a ele ouvi.
ததா³ தஸ்மாத் பயோதா³த்³ இயமாகாஸீ²யா வாணீ நிர்ஜகா³ம, மமாயம்’ ப்ரிய: புத்ர ஏதஸ்ய கதா²யாம்’ மநோ நித⁴த்த|
36 E, tendo suado aquela voz, Jesus foi achado só: e eles calaram-se, e por aqueles dias não contaram a ninguém nada do que tinham visto.
இதி ஸ²ப்³தே³ ஜாதே தே யீஸு²மேகாகிநம்’ த³த்³ரு’ஸு²: கிந்து தே ததா³நீம்’ தஸ்ய த³ர்ஸ²நஸ்ய வாசமேகாமபி நோக்த்வா மந: ஸு ஸ்தா²பயாமாஸு: |
37 E aconteceu, no dia seguinte, que, descendo eles do monte, lhes saiu ao encontro uma grande multidão;
பரே(அ)ஹநி தேஷு தஸ்மாச்சை²லாத்³ அவரூடே⁴ஷு தம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ ப³ஹவோ லோகா ஆஜக்³மு: |
38 E eis que um homem da multidão clamou, dizendo: Mestre, peço-te que olhes para o meu filho, porque é o único que eu tenho,
தேஷாம்’ மத்⁴யாத்³ ஏகோ ஜந உச்சைருவாச, ஹே கு³ரோ அஹம்’ விநயம்’ கரோமி மம புத்ரம்’ ப்ரதி க்ரு’பாத்³ரு’ஷ்டிம்’ கரோது, மம ஸ ஏவைக: புத்ர: |
39 E eis que um espírito o toma, e de repente clama, e o despedaça até escumar; e apenas o larga depois de o ter quebrantado.
பூ⁴தேந த்⁴ரு’த: ஸந் ஸம்’ ப்ரஸப⁴ம்’ சீச்ச²ப்³த³ம்’ கரோதி தந்முகா²த் பே²ணா நிர்க³ச்ச²ந்தி ச, பூ⁴த இத்த²ம்’ விதா³ர்ய்ய க்லிஷ்ட்வா ப்ராயஸ²ஸ்தம்’ ந த்யஜதி|
40 E roguei aos teus discípulos que o expulsassem, e não puderam.
தஸ்மாத் தம்’ பூ⁴தம்’ த்யாஜயிதும்’ தவ ஸி²ஷ்யஸமீபே ந்யவேத³யம்’ கிந்து தே ந ஸே²கு: |
41 E Jesus, respondendo, disse: Ó geração incrédula e perversa! até quando estarei ainda convosco e vos sofrerei? Traze-me cá o teu filho.
ததா³ யீஸு²ரவாதீ³த், ரே ஆவிஸ்²வாஸிந் விபத²கா³மிந் வம்’ஸ² கதிகாலாந் யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ ஸ்தா²ஸ்யாம்யஹம்’ யுஷ்மாகம் ஆசரணாநி ச ஸஹிஷ்யே? தவ புத்ரமிஹாநய|
42 E, quando vinha chegando, o demônio o derribou e o convulsionou; porém Jesus repreendeu o espírito imundo, e curou o menino, e o entregou a seu pai.
ததஸ்தஸ்மிந்நாக³தமாத்ரே பூ⁴தஸ்தம்’ பூ⁴மௌ பாதயித்வா வித³தா³ர; ததா³ யீஸு²ஸ்தமமேத்⁴யம்’ பூ⁴தம்’ தர்ஜயித்வா பா³லகம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய பிதரி ஸமர்பயாமாஸ|
43 E todos pasmavam da magestade de Deus. E, maravilhando-se todos de todas as coisas que Jesus fazia, disse aos seus discípulos:
ஈஸ்²வரஸ்ய மஹாஸ²க்திம் இமாம்’ விலோக்ய ஸர்வ்வே சமச்சக்ரு: ; இத்த²ம்’ யீஸோ²: ஸர்வ்வாபி⁴: க்ரியாபி⁴: ஸர்வ்வைர்லோகைராஸ்²சர்ய்யே மந்யமாநே ஸதி ஸ ஸி²ஷ்யாந் ப³பா⁴ஷே,
44 Ponde vós estas palavras em vossos ouvidos, porque o Filho do homem será entregue nas mãos dos homens.
கதே²யம்’ யுஷ்மாகம்’ கர்ணேஷு ப்ரவிஸ²து, மநுஷ்யபுத்ரோ மநுஷ்யாணாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே|
45 Mas eles não entendiam esta palavra, e era-lhes encoberta, para que a não compreendessem; e temiam interrogá-lo acerca desta palavra.
கிந்து தே தாம்’ கதா²ம்’ ந பு³பு³தி⁴ரே, ஸ்பஷ்டத்வாபா⁴வாத் தஸ்யா அபி⁴ப்ராயஸ்தேஷாம்’ போ³த⁴க³ம்யோ ந ப³பூ⁴வ; தஸ்யா ஆஸ²ய: க இத்யபி தே ப⁴யாத் ப்ரஷ்டும்’ ந ஸே²கு: |
46 E suscitou-se entre eles uma questão, a saber, qual deles seria o maior.
தத³நந்தரம்’ தேஷாம்’ மத்⁴யே க: ஸ்²ரேஷ்ட²: கதா²மேதாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா தே மிதோ² விவாத³ம்’ சக்ரு: |
47 Mas, vendo Jesus o pensamento de seus corações, tomou um menino, pô-lo junto a si
ததோ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ மநோபி⁴ப்ராயம்’ விதி³த்வா பா³லகமேகம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வஸ்ய நிகடே ஸ்தா²பயித்வா தாந் ஜகா³த³,
48 E disse-lhes: Qualquer que receber este menino em meu nome, recebe-me a mim; e qualquer que me recebe a mim, recebe o que me enviou; porque aquele que entre vós todos for o menor, esse será grande.
யோ ஜநோ மம நாம்நாஸ்ய பா³லாஸ்யாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி ஸ மமாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி, யஸ்²ச மமாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி ஸ மம ப்ரேரகஸ்யாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி, யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யேய: ஸ்வம்’ ஸர்வ்வஸ்மாத் க்ஷுத்³ரம்’ ஜாநீதே ஸ ஏவ ஸ்²ரேஷ்டோ² ப⁴விஷ்யதி|
49 E, respondendo João, disse: Mestre, vimos um que em teu nome expulsava os demônios, e lho proibimos, porque não te segue conosco.
அபரஞ்ச யோஹந் வ்யாஜஹார ஹே ப்ரபே⁴ தவ நாம்நா பூ⁴தாந் த்யாஜயந்தம்’ மாநுஷம் ஏகம்’ த்³ரு’ஷ்டவந்தோ வயம்’, கிந்த்வஸ்மாகம் அபஸ்²சாத்³ கா³மித்வாத் தம்’ ந்யஷேதா⁴ம்| ததா³நீம்’ யீஸு²ருவாச,
50 E Jesus lhes disse: Não lho proibais, porque quem não é contra nós é por nós.
தம்’ மா நிஷேத⁴த, யதோ யோ ஜநோஸ்மாகம்’ ந விபக்ஷ: ஸ ஏவாஸ்மாகம்’ ஸபக்ஷோ ப⁴வதி|
51 E aconteceu que, completando-se os dias para a sua assunção, voltou o seu rosto para ir a Jerusalém.
அநந்தரம்’ தஸ்யாரோஹணஸமய உபஸ்தி²தே ஸ ஸ்தி²ரசேதா யிரூஸா²லமம்’ ப்ரதி யாத்ராம்’ கர்த்தும்’ நிஸ்²சித்யாக்³ரே தூ³தாந் ப்ரேஷயாமாஸ|
52 E mandou mensageiros adiante da sua face; e, indo eles, entraram numa aldeia de samaritanos, para lhe prepararem pousada,
தஸ்மாத் தே க³த்வா தஸ்ய ப்ரயோஜநீயத்³ரவ்யாணி ஸம்’க்³ரஹீதும்’ ஸோ²மிரோணீயாநாம்’ க்³ராமம்’ ப்ரவிவிஸு²: |
53 Mas não o receberam, porque o seu aspecto era como de quem ia a Jerusalém.
கிந்து ஸ யிரூஸா²லமம்’ நக³ரம்’ யாதி ததோ ஹேதோ ர்லோகாஸ்தஸ்யாதித்²யம்’ ந சக்ரு: |
54 E os seus discípulos, Thiago e João, vendo isto, disseram: Senhor, queres que digamos que desça fogo do céu o os consuma, como Elias também fez?
அதஏவ யாகூப்³யோஹநௌ தஸ்ய ஸி²ஷ்யௌ தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஜக³த³து: , ஹே ப்ரபோ⁴ ஏலியோ யதா² சகார ததா² வயமபி கிம்’ க³க³ணாத்³ ஆக³ந்தும் ஏதாந் ப⁴ஸ்மீகர்த்துஞ்ச வஹ்நிமாஜ்ஞாபயாம: ? ப⁴வாந் கிமிச்ச²தி?
55 Voltando-se, porém, ele, repreendeu-os, e disse: Vós não sabeis de que espírito sois.
கிந்து ஸ முக²ம்’ பராவர்த்ய தாந் தர்ஜயித்வா க³தி³தவாந் யுஷ்மாகம்’ மநோபா⁴வ: க: , இதி யூயம்’ ந ஜாநீத²|
56 Porque o Filho do homem não veio para destruir as almas dos homens, mas para salva-las. E foram para outra aldeia.
மநுஜஸுதோ மநுஜாநாம்’ ப்ராணாந் நாஸ²யிதும்’ நாக³ச்ச²த், கிந்து ரக்ஷிதும் ஆக³ச்ச²த்| பஸ்²சாத்³ இதரக்³ராமம்’ தே யயு: |
57 E aconteceu que, indo eles pelo caminho, lhe disse um: Senhor, seguir-te-ei para onde quer que fores.
தத³நந்தரம்’ பதி² க³மநகாலே ஜந ஏகஸ்தம்’ ப³பா⁴ஷே, ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் யத்ர யாதி ப⁴வதா ஸஹாஹமபி தத்ர யாஸ்யாமி|
58 E disse-lhe Jesus: As raposas tem covis, e as aves do céu ninhos, mas o Filho do homem não tem onde reclinar a cabeça.
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தமுவாச, கோ³மாயூநாம்’ க³ர்த்தா ஆஸதே, விஹாயஸீயவிஹகா³நாம்’ நீடா³நி ச ஸந்தி, கிந்து மாநவதநயஸ்ய ஸி²ர: ஸ்தா²பயிதும்’ ஸ்தா²நம்’ நாஸ்தி|
59 E disse a outro: Segue-me. Porém ele disse: Senhor, deixa que primeiro eu vá, e enterre a meu pai.
தத: பரம்’ ஸ இதரஜநம்’ ஜகா³த³, த்வம்’ மம பஸ்²சாத்³ ஏஹி; தத: ஸ உவாச, ஹே ப்ரபோ⁴ பூர்வ்வம்’ பிதரம்’ ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பயிதும்’ மாமாதி³ஸ²து|
60 Mas Jesus lhe disse: Deixa aos mortos enterrar os seus mortos: porém tu vai e anuncia o reino de Deus.
ததா³ யீஸு²ருவாச, ம்ரு’தா ம்ரு’தாந் ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பயந்து கிந்து த்வம்’ க³த்வேஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய கதா²ம்’ ப்ரசாரய|
61 Disse também outro: Senhor, eu te seguirei, mas deixa-me despedir primeiro dos que estão em minha casa.
ததோந்ய: கத²யாமாஸ, ஹே ப்ரபோ⁴ மயாபி ப⁴வத: பஸ்²சாத்³ க³ம்’ஸ்யதே, கிந்து பூர்வ்வம்’ மம நிவேஸ²நஸ்ய பரிஜநாநாம் அநுமதிம்’ க்³ரஹீதும் அஹமாதி³ஸ்²யை ப⁴வதா|
62 E Jesus lhe disse: ninguém, que lança mão do arado e olha para traz, é apto para o reino de Deus.
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தம்’ ப்ரோக்தவாந், யோ ஜநோ லாங்க³லே கரமர்பயித்வா பஸ்²சாத் பஸ்²யதி ஸ ஈஸ்²வரீயராஜ்யம்’ நார்ஹதி|
