< Lucas 4 >
1 E Jesus, cheio do Espírito Santo, voltou do Jordão e foi levado pelo espírito ao deserto;
Исусо, пхэрдярдо Свэнтонэ Духоса, авиля лэ Иорданостар и андярдо сас лэ Духоса андэ мал.
2 E quarenta dias foi tentado pelo diabo, e naqueles dias não comeu coisa alguma; e, terminados eles, teve fome.
Котэ Лэс саранда дес зумавэлас Бэнг. Всавори кадья вряма Исусо нисо на халас. И сар прожыле кала деса, Лэсти фартэ закамляпэ тэ хал.
3 E disse-lhe o diabo: Se tu és o Filho de Deus, dize a esta pedra que se transforme em pão.
Бэнг пхэндя Лэсти: — Сар ту Дэвлэско Шаво, пхэн калэ барэсти тэ терэлпэ марнэса.
4 E Jesus lhe respondeu, dizendo: escrito está que nem só de pão viverá o homem, mas de toda a palavra de Deus.
Исусо пхэндя лэсти: — Пистросардо, со на екхэ марнэса авэла тэ жувэл мануш.
5 E o diabo, levando-o a um alto monte, mostrou-lhe num momento de tempo todos os reinos do mundo.
Тунчи Бэнг вазгля Лэс по баро плай и сыго сикадя Лэсти всаворэ тхагарима пхувьятирэ.
6 E disse-lhe o diabo: dar-te-ei a ti todo este poder, e a sua glória; porque a mim me foi entregue, e dou-o a quem quero;
И пхэндя Лэсти: — Мэ пэрэдава Тути всаворо баримос и слава калэ тхагаримастирэ. Када вся отдино манди, и касти закамава, колэсти и дава лэн.
7 Portanto, se tu me adorares, tudo será teu.
Сар Ту тэлёса манди, тунчи када вся авэла тиро.
8 E Jesus, respondendo, disse-lhe: vai-te, Satanás; porque está escrito: Adorarás o Senhor teu Deus, e só a ele servirás.
Исусо пхэндя лэсти: — Запистросардо: «Тэлюв Рае, Дэвлэсти тирэсти, качи Лэсти ав бутярнэса».
9 Levou-o também a Jerusalém, e pô-lo sobre o pináculo do templo, e disse-lhe: Se tu és o Filho de Deus, lança-te daqui abaixo;
Тунчи Бэнг андярда лэ Исусос андо Иерусалимо, тховдя пэ майучё тхан храмоско и пхэндя: — Сар ту Шаво Дэвлэско, хук катар тэлэ.
10 Porque está escrito: Mandará aos seus anjos, acerca de ti, que te guardem,
Важ кода со пистросардо: «Пэстирэ ангелонэнди пала тутэ припхэнэла, кай онэ тэ дикхэн пала Тутэ.
11 E que te sustenham nas mãos, para que nunca tropeces com o teu pé em alguma pedra.
Пэ васт андярэна тут, кай тэ на арэсэспэ тирэ пэрнэса андо бар».
12 E, Jesus, respondendo, disse-lhe: Dito está: Não tentarás ao Senhor teu Deus.
Исусо пхэндя лэсти: — Кадя пхэндо: «На зумав лэ Рае Дэвлэс пэстирэс».
13 E, acabando o diabo toda a tentação, ausentou-se dele por algum tempo.
Тунчи Бэнг пэрэашыля тэ зумавэл Исусос и отжыля Лэстар пэ вряма.
14 Então, pela virtude do espírito, voltou Jesus para a Galiléia, e a sua fama saiu por todas as terras em derredor.
Исусо рисайля андэ Галилея, пхэрдо зораса Духостиряса. Дума пала Лэстэ разжыляпэ пав всавори кодья пхув.
15 E ensinava nas suas sinagogas, e por todos era louvado.
Вов ситярэлас андэ синагоги, и всаворэ лашарэнас Лэс.
16 E, chegando a Nazareth, onde fôra criado, num dia de sábado, segundo o seu costume, entrou na sinagoga, e levantou-se para ler.
Исусо авиля андо Назарето, кай выбариля, и андэ субота, сар Вов всавори вряма терэлас, зажыля андэ синагога и вщиля тэ бинэл.
17 E foi-lhe dado o livro do profeta Isaias; e, quando abriu o livro, achou o lugar em que estava escrito:
Лэсти подинэ лил, саво запистросардя пророко Исая. Вов отпхэрнадя лил и аракхля тхан, кай сас запистросардо:
18 O espírito do Senhor está sobre mim, porquanto me ungiu para evangelizar aos pobres, enviou-me a curar os quebrantados do coração,
«Духо лэ Рае Дэвлэско пэр Мандэ, важ кода со Вов помакхля Ман тэ роспхэнав Радосаво Лав чёрорэнди. Вов бишалдя Ман тэ роспхэнав спханглэнди, со онэ авэна роспханглэ, корэнди, со онэ авэна тэ дикхэн, тэ отмэкав колэн, савэ грыжонпэ, пэ воля,
19 A apregoar liberdade aos cativos, e dar vista aos cegos; a pôr em liberdade os oprimidos; a anunciar o ano acceitável do Senhor.
тэ роспхэнав, кай авиля вряма лащи Рае Дэвлэстири».
20 E, cerrando o livro, e tornando-o a dar ao ministro, assentou-se; e os olhos de todos na sinagoga estavam fitos nele.
Исусо запхандадя лил, отдя бутярнэсти и бэшля. Всаворэ андэ синагога дикхэнас пэр Лэстэ.
21 Então começou a dizer-lhes: Hoje se cumpriu esta escritura em vossos ouvidos.
И Вов ля тэ пхэнэл лэнди: — Адес, тердэпэ кола запистросардэ лава, савэ тумэ икхатар ашундэ.
22 E todos lhe davam testemunho, e se maravilhavam das palavras de graça que saiam da sua boca: e diziam: Não é este o filho de José?
Всаворэ лашарэнас Лэс, дивосавэнас Лэстирэ лашэ лавэнди и пушэнас: — Дикхэнтэ, на Иосифоско када шаво?
23 E ele lhes disse: Sem dúvida me direis este provérbio: médico, cura-te a ti mesmo: faze também aqui na tua pátria todas essas coisas que ouvimos terem sido feitas em Cafarnaum.
Вов пхэндя лэнди: — Акэ, тумэ пхэнэна манди дума: «Врачё! Састяр ежэно пэс». И пхэнэна манди: «Амэ ашундэ, со Ту тердян андо Капернаумо. Стер кадя ж и катэ, кай Ту барилян».
24 E disse: Em verdade vos digo que nenhum profeta é bem recebido na sua pátria;
Пхэнав тумэнди чячимаса: нисавэ пророкос на прилэн котэ, кай вов бариля.
25 Em verdade vos digo que muitas viúvas existiam em Israel nos dias de Elias, quando o céu se cerrou por três anos e seis meses, de sorte que em toda a terra houve grande fome;
Чячимаса пхэнав тумэнди: андэ вряма, кала сас о Илия, сар на сас трин бэрш епашэса брышынд пай всавори кодья пхув, и сас баро бокхалимос, андо Израилё сас бут пхивлэ жувля.
26 E a nenhuma delas foi enviado Elias, senão a Sarepta de Sidon, a uma mulher viúva.
Но на екхатэ лэндар на сас бишалдо Илия, а качи кай пхивли андэ Сарепта Сидоноско.
27 E muitos leprosos havia em Israel no tempo do profeta Eliseu, e nenhum deles foi purificado, senão Naaman o syrio.
Бут сас насвалэ проказаса андо Израилё, кала сас пророко Елисеё, и ни екх лэндар на жужардиля, качи Неемано сирийцо.
28 E todos, na sinagoga, ouvindo estas coisas, se encheram de ira.
Всаворэ андэ синагога фартэ холяйле, сар ашундэ када.
29 E, levantando-se, o expulsaram da cidade, e o levaram até ao cume do monte em que a cidade deles estava edificada, para dali o precipitarem.
Онэ линэ и выцырдэ Лэс андав форо, и андярдэ по баро плай, кай сас тердо лэнго форо, кай тэ сшон котар Лэс тэлэ.
30 Ele, porém, passando pelo meio deles, retirou-se.
Но Вов прожыля машкар лэндэ тай ужыля.
31 E desceu a Cafarnaum, cidade da Galiléia, e ali os ensinava nos sábados.
Исусо жыля андо галилейско форо Капернаумо и сытярэлас андэ суботни деса.
32 E admiravam a sua doutrina, porque a sua palavra era com autoridade.
И дивосавэнас Лэстирэ сытяримасти, колэсти со андо лав Лэско сас бари зор.
33 E estava na sinagoga um homem que tinha um espírito de um demônio imundo, e exclamou em alta voz,
Сас андэ синагога мануш, андэ лэстэ сас духо найжужэ бэнгэско, и вов зацыписайля фартэ:
34 Dizendo: Ah! que temos nós contigo, Jesus Nazareno? vieste a destruir-nos? Bem sei quem és: o Santo de Deus.
— Эй, со тути амэндар трэбуй, Исусо андав Назарето? Ту авилян тэ умарэс амэн? Мэ жанав, ко Ту! Ту Свэнто Дэвлэско!
35 E Jesus o repreendeu, dizendo: Cala-te, e sai dele. E o demônio, lançando-o por terra no meio do povo, saiu dele sem lhe fazer mal algum.
— Ашмулком! — припхэндя лэсти Исусо. — Выжа андар лэстэ! Бэнг шута манушэс машкар синагога и выжыля андар лэстэ. И на тердя лэсти ни сави бида.
36 E veio espanto sobre todos, e falavam entre si uns e outros, dizendo: Que palavra é esta, que até aos espíritos imundos manda com autoridade e poder, e eles saem?
Всаворэ дарайле и дэнас дума машкар пэстэ: — Со када кацаво? Вов баримаса и зораса припхэнэл найжужэ духонэнди, и онэ выжан!
37 E a sua fama divulgava-se por todos os lugares, em redor daquela comarca.
Дума пала Лэстэ розжыляпэ пав всавори кодья пхув.
38 Ora, levantando-se Jesus da sinagoga, entrou em casa de Simão; e a sogra de Simão estava enferma com muita febre, e rogaram-lhe por ela.
Исусо выжыля андай синагога и зажыля андо чер Симоноско. Кай ромни Симоностири сас насвали дэй, всавори пхаболас, и мангэнас Лэс кай Вов варисо тэ терэл.
39 E, inclinando-se para ela, repreendeu a febre, e esta a deixou. E, levantando-se logo, servia-os.
Вов поджыля латэ, запхэндя насвалимасти, и насвалимос ужыля. Вой андэ кодья вряма вщиля и ля тэ подэл пэ мэсали.
40 E, ao pôr do sol, todos os que tinham enfermos de várias doenças lhos traziam; e, pondo as mãos sobre cada um deles, os curava.
Кала бэшэлас кхам, всаворэ, кастэ сас насвалэ, линэ тэ андярэн лэн кав Иисусо. Вов тховэлас пэ кажно васт и састярэлас лэн.
41 E também de muitos saiam demônios, clamando e dizendo: Tu és o Cristo, o Filho de Deus. E ele, repreendendo-os, não os deixava falar, porque sabiam que ele era o Cristo.
Бэнга выжанас манушэндар и цыпинас: — Ту — Шаво Дэвлэско! А Вов запхэнэлас лэнди тэ пхэнэн, колэстар со онэ жанэнас, со Вов — Христосо.
42 E, sendo já dia, saiu, e foi para um lugar deserto; e a multidão o buscava, e chegou junto dele; e o detinham, para que não se ausentasse deles.
Сар авиля дес, Вов выжыля андав форо и жыля андэ мал. Мануша линэ тэ родэн Лэс, и кала аракхле, мангэнас Лэс, соб Вов тэ ашэлпэ лэнца.
43 Porém ele lhes disse: também é necessário que eu anuncie a outras cidades o evangelho do reino de Deus; porque para isso sou enviado.
Но Вов пхэндя лэнди: — Манди трэбуй тэ роспхэнав Радосаво Лав палав Тхагаримос Дэвлэско и андэ авэр фороря. Пэ када Мэ бишалдо.
44 E pregava nas sinagogas da Galilea.
И Вов пхэнэлас лав андэ синагоги Иудеятирэ.