< Lucas 2 >

1 E aconteceu naqueles dias que saiu um decreto da parte de Cesar Augusto, para que todo o mundo se alistasse
అపరఞ్చ తస్మిన్ కాలే రాజ్యస్య సర్వ్వేషాం లోకానాం నామాని లేఖయితుమ్ అగస్తకైసర ఆజ్ఞాపయామాస|
2 (Este primeiro alistamento foi feito sendo Cyrenio presidente da Syria),
తదనుసారేణ కురీణియనామని సురియాదేశస్య శాసకే సతి నామలేఖనం ప్రారేభే|
3 E todos iam alistar-se, cada um à sua própria cidade.
అతో హేతో ర్నామ లేఖితుం సర్వ్వే జనాః స్వీయం స్వీయం నగరం జగ్ముః|
4 E subiu também José da Galiléia, da cidade de Nazareth, à Judeia, à cidade de David, chamada Belém (porque era da casa e família de David),
తదానీం యూషఫ్ నామ లేఖితుం వాగ్దత్తయా స్వభార్య్యయా గర్బ్భవత్యా మరియమా సహ స్వయం దాయూదః సజాతివంశ ఇతి కారణాద్ గాలీల్ప్రదేశస్య నాసరత్నగరాద్
5 Para alistar-se com Maria, sua mulher, que estava grávida.
యిహూదాప్రదేశస్య బైత్లేహమాఖ్యం దాయూద్నగరం జగామ|
6 E aconteceu que, estando eles ali se cumpriram os dias em que havia de dar à luz.
అన్యచ్చ తత్ర స్థానే తయోస్తిష్ఠతోః సతో ర్మరియమః ప్రసూతికాల ఉపస్థితే
7 E deu à luz a seu filho primogênito, e envolveu-o em panos, e deitou-o numa mangedoura, porque não havia lugar para eles na estalagem.
సా తం ప్రథమసుతం ప్రాసోష్ట కిన్తు తస్మిన్ వాసగృహే స్థానాభావాద్ బాలకం వస్త్రేణ వేష్టయిత్వా గోశాలాయాం స్థాపయామాస|
8 Ora havia naquela mesma comarca pastores que estavam no campo, e guardavam durante as vigílias da noite o seu rebanho.
అనన్తరం యే కియన్తో మేషపాలకాః స్వమేషవ్రజరక్షాయై తత్ప్రదేశే స్థిత్వా రజన్యాం ప్రాన్తరే ప్రహరిణః కర్మ్మ కుర్వ్వన్తి,
9 E eis que o anjo do Senhor veio sobre eles, e a glória do Senhor os cercou de resplendor, e tiveram grande temor.
తేషాం సమీపం పరమేశ్వరస్య దూత ఆగత్యోపతస్థౌ; తదా చతుష్పార్శ్వే పరమేశ్వరస్య తేజసః ప్రకాశితత్వాత్ తేఽతిశశఙ్కిరే|
10 E o anjo lhes disse: Não temais, porque eis aqui vos dou novas de grande alegria, que será para todo o povo:
తదా స దూత ఉవాచ మా భైష్ట పశ్యతాద్య దాయూదః పురే యుష్మన్నిమిత్తం త్రాతా ప్రభుః ఖ్రీష్టోఽజనిష్ట,
11 Que hoje, na cidade de David, vos nasceu o Salvador, que é Cristo, o Senhor.
సర్వ్వేషాం లోకానాం మహానన్దజనకమ్ ఇమం మఙ్గలవృత్తాన్తం యుష్మాన్ జ్ఞాపయామి|
12 E isto vos será por sinal: Achareis o menino envolto em panos, e deitado numa mangedoura.
యూయం (తత్స్థానం గత్వా) వస్త్రవేష్టితం తం బాలకం గోశాలాయాం శయనం ద్రక్ష్యథ యుష్మాన్ ప్రతీదం చిహ్నం భవిష్యతి|
13 E, no mesmo instante, apareceu com o anjo uma multidão dos exércitos celestiais, louvando a Deus, e dizendo:
దూత ఇమాం కథాం కథితవతి తత్రాకస్మాత్ స్వర్గీయాః పృతనా ఆగత్య కథామ్ ఇమాం కథయిత్వేశ్వరస్య గుణానన్వవాదిషుః, యథా,
14 Glória a Deus nas alturas, paz na terra, boa vontade para os homens.
సర్వ్వోర్ద్వ్వస్థైరీశ్వరస్య మహిమా సమ్ప్రకాశ్యతాం| శాన్తిర్భూయాత్ పృథివ్యాస్తు సన్తోషశ్చ నరాన్ ప్రతి||
15 E aconteceu que, ausentando-se deles os anjos para o céu, disseram os pastores uns aos outros: Vamos pois até Belém, e vejamos isso que aconteceu, e que o Senhor nos notificou.
తతః పరం తేషాం సన్నిధే ర్దూతగణే స్వర్గం గతే మేషపాలకాః పరస్పరమ్ అవేచన్ ఆగచ్ఛత ప్రభుః పరమేశ్వరో యాం ఘటనాం జ్ఞాపితవాన్ తస్యా యాథర్యం జ్ఞాతుం వయమధునా బైత్లేహమ్పురం యామః|
16 E foram apressadamente, e acharam Maria, e José, e o menino deitado na mangedoura.
పశ్చాత్ తే తూర్ణం వ్రజిత్వా మరియమం యూషఫం గోశాలాయాం శయనం బాలకఞ్చ దదృశుః|
17 E, vendo-o, divulgaram a palavra que acerca do menino lhes fôra dita;
ఇత్థం దృష్ట్వా బాలకస్యార్థే ప్రోక్తాం సర్వ్వకథాం తే ప్రాచారయాఞ్చక్రుః|
18 E todos os que os ouviram se maravilharam do que os pastores lhes diziam.
తతో యే లోకా మేషరక్షకాణాం వదనేభ్యస్తాం వార్త్తాం శుశ్రువుస్తే మహాశ్చర్య్యం మేనిరే|
19 Mas Maria guardava todas estas coisas, conferindo-as em seu coração.
కిన్తు మరియమ్ ఏతత్సర్వ్వఘటనానాం తాత్పర్య్యం వివిచ్య మనసి స్థాపయామాస|
20 E voltaram os pastores, glorificando e louvando a Deus por tudo o que tinham ouvido e visto, como lhes havia sido dito.
తత్పశ్చాద్ దూతవిజ్ఞప్తానురూపం శ్రుత్వా దృష్ట్వా చ మేషపాలకా ఈశ్వరస్య గుణానువాదం ధన్యవాదఞ్చ కుర్వ్వాణాః పరావృత్య యయుః|
21 E, quando os oito dias foram cumpridos, para circuncidar o menino, foi-lhe dado o nome de Jesus, que pelo anjo lhe fôra posto antes de ser concebido.
అథ బాలకస్య త్వక్ఛేదనకాలేఽష్టమదివసే సముపస్థితే తస్య గర్బ్భస్థితేః పుర్వ్వం స్వర్గీయదూతో యథాజ్ఞాపయత్ తదనురూపం తే తన్నామధేయం యీశురితి చక్రిరే|
22 E, cumprindo-se os dias da purificação, segundo a lei de Moisés, o levaram a Jerusalém, para o apresentarem ao Senhor,
తతః పరం మూసాలిఖితవ్యవస్థాయా అనుసారేణ మరియమః శుచిత్వకాల ఉపస్థితే,
23 Segundo o que está escrito na lei do Senhor: Todo o macho primogênito será consagrado ao Senhor;
"ప్రథమజః సర్వ్వః పురుషసన్తానః పరమేశ్వరే సమర్ప్యతాం," ఇతి పరమేశ్వరస్య వ్యవస్థయా
24 E para darem a oferta segundo o disposto na lei do Senhor: um par de rolas ou dois pombinhos.
యీశుం పరమేశ్వరే సమర్పయితుమ్ శాస్త్రీయవిధ్యుక్తం కపోతద్వయం పారావతశావకద్వయం వా బలిం దాతుం తే తం గృహీత్వా యిరూశాలమమ్ ఆయయుః|
25 E eis que havia em Jerusalém um homem cujo nome era Simeão; e este homem era justo e temente a Deus, e esperava a consolação de Israel; e o Espírito Santo estava sobre ele.
యిరూశాలమ్పురనివాసీ శిమియోన్నామా ధార్మ్మిక ఏక ఆసీత్ స ఇస్రాయేలః సాన్త్వనామపేక్ష్య తస్థౌ కిఞ్చ పవిత్ర ఆత్మా తస్మిన్నావిర్భూతః|
26 E fôra-lhe divinamente revelado pelo Espírito Santo que ele não morreria antes de ter visto o Cristo do Senhor.
అపరం ప్రభుణా పరమేశ్వరేణాభిషిక్తే త్రాతరి త్వయా న దృష్టే త్వం న మరిష్యసీతి వాక్యం పవిత్రేణ ఆత్మనా తస్మ ప్రాకథ్యత|
27 E pelo espírito foi ao templo, e, quando os pais introduziram o menino Jesus, para com ele procederem segundo o uso da lei,
అపరఞ్చ యదా యీశోః పితా మాతా చ తదర్థం వ్యవస్థానురూపం కర్మ్మ కర్త్తుం తం మన్దిరమ్ ఆనిన్యతుస్తదా
28 Ele então o tomou em seus braços, e louvou a Deus, e disse:
శిమియోన్ ఆత్మన ఆకర్షణేన మన్దిరమాగత్య తం క్రోడే నిధాయ ఈశ్వరస్య ధన్యవాదం కృత్వా కథయామాస, యథా,
29 Agora, Senhor, despedes em paz o teu servo, segundo a tua palavra.
హే ప్రభో తవ దాసోయం నిజవాక్యానుసారతః| ఇదానీన్తు సకల్యాణో భవతా సంవిసృజ్యతామ్|
30 Pois já os meus olhos viram a tua salvação,
యతః సకలదేశస్య దీప్తయే దీప్తిరూపకం|
31 A qual tu preparaste perante a face de todos os povos;
ఇస్రాయేలీయలోకస్య మహాగౌరవరూపకం|
32 Luz para alumiar as nações, e para glória de teu povo Israel.
యం త్రాయకం జనానాన్తు సమ్ముఖే త్వమజీజనః| సఏవ విద్యతేఽస్మాకం ధ్రవం నయననగోచరే||
33 E José, e sua mãe, se maravilharam das coisas que dele se diziam.
తదానీం తేనోక్తా ఏతాః సకలాః కథాః శ్రుత్వా తస్య మాతా యూషఫ్ చ విస్మయం మేనాతే|
34 E Simeão os abençoou, e disse a Maria, sua mãe: Eis que este é posto para queda e elevação de muitos em Israel, e para sinal que será contradito;
తతః పరం శిమియోన్ తేభ్య ఆశిషం దత్త్వా తన్మాతరం మరియమమ్ ఉవాచ, పశ్య ఇస్రాయేలో వంశమధ్యే బహూనాం పాతనాయోత్థాపనాయ చ తథా విరోధపాత్రం భవితుం, బహూనాం గుప్తమనోగతానాం ప్రకటీకరణాయ బాలకోయం నియుక్తోస్తి|
35 E uma espada traspassará também a tua própria alma; para que se manifestem os pensamentos de muitos corações.
తస్మాత్ తవాపి ప్రాణాః శూలేన వ్యత్స్యన్తే|
36 E estava ali a profetiza Ana, filha de Fanuel, da tribo de Aser. Esta era já avançada em idade, e tinha vivido com o marido sete anos, desde a sua virgindade,
అపరఞ్చ ఆశేరస్య వంశీయఫినూయేలో దుహితా హన్నాఖ్యా అతిజరతీ భవిష్యద్వాదిన్యేకా యా వివాహాత్ పరం సప్త వత్సరాన్ పత్యా సహ న్యవసత్ తతో విధవా భూత్వా చతురశీతివర్షవయఃపర్య్యనతం
37 E era viúva, de quase oitenta e quatro anos, e não se afastava do templo, servindo a Deus em jejuns e orações, de noite e de dia.
మన్దిరే స్థిత్వా ప్రార్థనోపవాసైర్దివానిశమ్ ఈశ్వరమ్ అసేవత సాపి స్త్రీ తస్మిన్ సమయే మన్దిరమాగత్య
38 E esta, sobrevindo na mesma hora, dava graças a Deus, e falava dele a todos os que esperavam a redenção em Jerusalém.
పరమేశ్వరస్య ధన్యవాదం చకార, యిరూశాలమ్పురవాసినో యావన్తో లోకా ముక్తిమపేక్ష్య స్థితాస్తాన్ యీశోర్వృత్తాన్తం జ్ఞాపయామాస|
39 E, quando acabaram de cumprir tudo segundo a lei do Senhor, voltaram à Galiléia, para a sua cidade de Nazareth.
ఇత్థం పరమేశ్వరస్య వ్యవస్థానుసారేణ సర్వ్వేషు కర్మ్మసు కృతేషు తౌ పునశ్చ గాలీలో నాసరత్నామకం నిజనగరం ప్రతస్థాతే|
40 E o menino crescia, e se fortalecia em espírito, cheio de sabedoria; e a graça de Deus estava sobre ele.
తత్పశ్చాద్ బాలకః శరీరేణ వృద్ధిమేత్య జ్ఞానేన పరిపూర్ణ ఆత్మనా శక్తిమాంశ్చ భవితుమారేభే తథా తస్మిన్ ఈశ్వరానుగ్రహో బభూవ|
41 Ora, todos os anos iam seus pais a Jerusalém, à festa da pascoa;
తస్య పితా మాతా చ ప్రతివర్షం నిస్తారోత్సవసమయే యిరూశాలమమ్ అగచ్ఛతామ్|
42 E, tendo ele já doze anos, subiram a Jerusalém, segundo o costume do dia da festa.
అపరఞ్చ యీశౌ ద్వాదశవర్షవయస్కే సతి తౌ పర్వ్వసమయస్య రీత్యనుసారేణ యిరూశాలమం గత్వా
43 E, regressando eles, terminados aqueles dias, ficou o menino Jesus em Jerusalém, e não o souberam seus pais.
పార్వ్వణం సమ్పాద్య పునరపి వ్యాఘుయ్య యాతః కిన్తు యీశుర్బాలకో యిరూశాలమి తిష్ఠతి| యూషఫ్ తన్మాతా చ తద్ అవిదిత్వా
44 Pensando, porém, eles que viria de companhia pelo caminho, andaram caminho de um dia, e buscavam-no entre os parentes e conhecidos;
స సఙ్గిభిః సహ విద్యత ఏతచ్చ బుద్వ్వా దినైకగమ్యమార్గం జగ్మతుః| కిన్తు శేషే జ్ఞాతిబన్ధూనాం సమీపే మృగయిత్వా తదుద్దేశమప్రాప్య
45 E, como o não encontrassem, voltaram a Jerusalém em busca dele.
తౌ పునరపి యిరూశాలమమ్ పరావృత్యాగత్య తం మృగయాఞ్చక్రతుః|
46 E aconteceu que, passados três dias, o acharam no templo, assentado no meio dos doutores, ouvindo-os, e interrogando-os.
అథ దినత్రయాత్ పరం పణ్డితానాం మధ్యే తేషాం కథాః శృణ్వన్ తత్త్వం పృచ్ఛంశ్చ మన్దిరే సముపవిష్టః స తాభ్యాం దృష్టః|
47 E todos os que o ouviam admiravam a sua inteligência e respostas.
తదా తస్య బుద్ధ్యా ప్రత్యుత్తరైశ్చ సర్వ్వే శ్రోతారో విస్మయమాపద్యన్తే|
48 E eles, vendo-o, maravilharam-se, e disse-lhe sua mãe: Filho, porque fizeste assim para conosco? Eis que teu pai e eu anciosos te buscávamos.
తాదృశం దృష్ట్వా తస్య జనకో జననీ చ చమచ్చక్రతుః కిఞ్చ తస్య మాతా తమవదత్, హే పుత్ర, కథమావాం ప్రతీత్థం సమాచరస్త్వమ్? పశ్య తవ పితాహఞ్చ శోకాకులౌ సన్తౌ త్వామన్విచ్ఛావః స్మ|
49 E ele lhes disse: Porque é que me buscaveis? Não sabeis que me convém tratar dos negócios de meu pai?
తతః సోవదత్ కుతో మామ్ అన్వైచ్ఛతం? పితుర్గృహే మయా స్థాతవ్యమ్ ఏతత్ కిం యువాభ్యాం న జ్ఞాయతే?
50 E eles não compreenderam as palavras que lhes dizia.
కిన్తు తౌ తస్యైతద్వాక్యస్య తాత్పర్య్యం బోద్ధుం నాశక్నుతాం|
51 E desceu com eles, e foi para Nazareth, e era-lhes sujeito. E sua mãe guardava no seu coração todas estas coisas.
తతః పరం స తాభ్యాం సహ నాసరతం గత్వా తయోర్వశీభూతస్తస్థౌ కిన్తు సర్వ్వా ఏతాః కథాస్తస్య మాతా మనసి స్థాపయామాస|
52 E crescia Jesus em sabedoria, e em estatura, e em graça para com Deus e os homens.
అథ యీశో ర్బుద్ధిః శరీరఞ్చ తథా తస్మిన్ ఈశ్వరస్య మానవానాఞ్చానుగ్రహో వర్ద్ధితుమ్ ఆరేభే|

< Lucas 2 >