Lucas 18
1 E disse-lhes também uma parábola acerca de que importa orar sempre, e nunca desfalecer,
Тунчи Исусо пхэнда лэнди пала кода, со трэбуни всавири вряма тэ мангэпэ и тэ на грисявэ:
2 Dizendo: Havia numa cidade um certo juiz, que nem a Deus temia nem respeitava ao homem.
— Дэ екх форо сля сындимари, саво Дэвлэстар на даралас и манушэндар на ладжяласпэ.
3 Havia também naquela mesma cidade uma certa viúva, e ia ter com ele, dizendo: Faze-me justiça contra o meu adversário.
Дэ кодэва форо сля и екх джювли, савятэ муля ром. Вой пхирэлас сындимарестэ и мангэлас: «Пав чячима розлэ муро рындо! Фирисар ман кодэлэстар, ко дошарэл ман!»
4 E por algum tempo não quis; mas depois disse entre si: Ainda que não temo a Deus, nem respeito ao homem,
Нэ сындимари бут вряма нисо на камля тэ терэ. Тунчи пхэнда еджино пэсти: «Мэ Дэвлэстар на дарав и манушэндар на ладжявпэ.
5 Todavia, como esta viúva me molesta, hei de fazer-lhe justiça, para que enfim não venha, e me importune muito.
Нэ важ кода со кадыя джювли на пэрэачел тэ доха ман, пав чячима розлава лакоро рындо, соб вой будэр мандэ тэ на пхирэл и тэ на дохал ман».
6 E disse o Senhor: Ouvi o que diz o injusto juiz.
И пхэнда Рай: — Шунэн, со пхэнэл бибахтало сындимари?
7 E Deus não fará justiça aos seus escolhidos, que clamam a ele de dia e de noite, sendo tardio para com eles?
А кала кади, Дэвэл ли на фирисарэла пав чячима кодэлэн, савэн вытидэня и савэ зоралэ ґласоґа акхарэн Лэ диво и рят? Чи помукэла лэн Дэвэл?
8 Digo-vos que depressa lhes fará justiça. Porém, quando vier o Filho do homem, porventura achará fé na terra?
Пхэнав тумэнди, со Дэвэл сиго лэн фирисарэла пав чячима. Нэ Чяво Манушыкано кала авэла, чи аракхэла Вов пэ пхуя патявимо?
9 E disse também esta parábola a uns que confiavam em si mesmos, que eram justos, e desprezavam aos outros:
Пхэнда Исусо кацави дума манушэнди, савэ гинисарэнас пала пэстэ, со вонэ фартэ пативалэ, а пала аврэн пхэнэнас, со вонэ бибахталэ:
10 Dois homens subiram ao templo, a orar; um fariseo, e o outro publicano.
— Дуй мануша заджиле дэ храмо тэ мангэпэ. Екх лэндар сля фарисеи, ай авэр — стидэмари, саво лэлас налогуря.
11 O fariseo, estando em pé, orava consigo desta maneira. Ó Deus, graças te dou, porque não sou como os demais homens, roubadores, injustos e adúlteros; nem ainda como este publicano.
Фарисеи ачелас тай мангляпэ дэ пэхкэрэ їлэ кади: «Дэвла! Наисарав тут пала кода, со мэ на кацаво, сар авэр мануша, савэ исин чёра, хохавнэ, терэн биладжявимо ромнятар, чи сар кадэва стидэмари.
12 Jejuo duas vezes na semana, e dou os dízimos de tudo quanto possuo.
Мэ рицарав посто дуй молы дэ курко, отдав дэшто котор муря ворхатар».
13 O publicano, porém, estando em pé, de longe, nem ainda queria levantar os olhos ao céu, mas batia em seu peito, dizendo: Ó Deus, tem misericórdia de mim, pecador!
Стидэмари жэ ачиля дэ рига и ладжяво лэсти сля тэ ваздэ якха упрэ, нэ марэлас дэ колинэ еджино пэ и пхэнэлас: «Дэвла! Ковлисар їло Тиро важ ман, бэзимахкэрэ манушэ!»
14 Digo-vos que este desceu justificado para sua casa, e não aquele; porque qualquer que a si mesmo se exalta será humilhado, e qualquer que a si mesmo se humilha será exaltado.
Пхэнав тумэнди, со стидэмари джиля бидошакоро англа Дэвлэ, а фарисеи ачиля дошало. Кодэлэсти со кожно мануш, саво ваздэл еджино пэ, авэла обмукло, а саво тэлярэл еджино пэ, авэла ваздэно.
15 E traziam-lhe também meninos, para que ele os tocasse; e os discípulos, vendo isto, repreendiam-nos.
Анэнас Исусостэ цыкнэн чяворэн, соб Вов тэ лэлпэ лэндэ, а сиклярнэ дыкхле кода и запхэндэ лэнди.
16 Mas Jesus, chamando para si os meninos, disse: deixai vir a mim os meninos, e não os impeçais, porque de tais é o reino de Deus:
Нэ Исусо акхарда сиклярнэн и пхэнда: — Мукэн чяворэн, соб тэ авэн Мандэ, и на запхэнэн лэнди, колэсти со Дэвлэхкоро Тхагаримо исин лэнгоро.
17 Em verdade vos digo que, qualquer que não receber o reino de Deus como menino, não entrará nele.
Чячимаґа пхэнав тумэнди: ко на прылэла Дэвлэхкоро Тхагаримо кади, сар прылэн цыкнэ чяворэ, кодэва дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима на заджяла.
18 E perguntou-lhe um certo príncipe, dizendo: Bom Mestre, que hei de fazer para herdar a vida eterna? (aiōnios g166)
Екх пхурэдэрэндар пхучля Исусостар: — Сиклимари лачё! Со манди тэ терэ, соб тэ доросав вечно джювимо? (aiōnios g166)
19 Jesus lhe disse: Porque me chamas bom? ninguém há bom, senão um, que é Deus.
Исусо пхэнда лэсти: — Сости ту пхэнэх пала Ман «лачё»? Кици Екх Дэвэл исин лачё.
20 Sabes os mandamentos: Não adulterarás, não matarás, não furtarás, não darás falso testemunho, honra a teu pai e tua mãe
Ту джянэх заповедь: на тер биладжявимо тирэ їрестар, на умар, на чёр, на пхэн хохавимо пэ сындо, полэ тирэ дадэ и да.
21 E disse ele: Todas essas coisas tenho observado desde a minha mocidade.
Кодэва мануш пхэнда: — Вса откада мэ терав тэрнэ бэршэндар.
22 Porém Jesus, ouvindo isto, disse-lhe: Ainda te falta uma coisa: vende tudo quanto tens, reparte-o entre os pobres, e terás um tesouro no céu; vem, e segue-me.
Исусо шунда када и пхэнда лэсти: — Екх тути на хутилэл: битин вса, со тутэ исин, и роздэ ловэ чёрорэнди, соб тэ авэл тутэ барвалимо пэ упралима. Тунчи ав и джя пала Ман!
23 E ele, ouvindo isto, ficou muito triste, porque era muito rico.
Кала пхурэдэр шунда када, вов загрисиля, колэсти со сля фартэ барвало.
24 E, vendo Jesus que ele ficara muito triste, disse: Quão dificilmente entrarão no reino de Deus os que tem riquezas!
Исусо дыкхля, со вов загрисиля, и пхэнда: — Сар пхаро барвалэнди тэ заджя дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима!
25 Porque é mais fácil entrar um camelo pelo fundo de uma agulha do que entrar um rico no reino de Deus.
Локхэдэр верблюдости тэ проджя машкар сувякоро каноро, сар барвалэсти тэ заджя дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима.
26 E os que ouviram isto disseram: Logo quem pode salvar-se?
Кодэла, ко шундэ, пхучле: — Кастэ тунчи исин зора тэ фирисарэпэ?
27 E ele disse: As coisas que são impossíveis aos homens são possíveis a Deus.
Исусо пхэнда: — Кода, со манушэсти нащи тэ стирэ, кода стирэла Дэвэл.
28 E disse Pedro: Eis que nós deixamos tudo e te seguimos.
Пётро пхэнда Исусости: — Акэ, амэ вса ачявдэ и джиле пала Тут.
29 E ele lhes disse: Na verdade vos digo que ninguém há, que tenha deixado casa, ou pais, ou irmãos, ou mulher, ou filhos, pelo reino de Deus,
Исусо пхэнда лэнди: — Чячимаґа пхэнав тумэнди: мануш, саво ачявда важ Дэвлэхкэрэ Тхагарима цэр, чи ромня, чи пхралэн, чи дадэ и да, чи чяворэн,
31 E, tomando consigo os doze, disse-lhes: Eis que subimos a Jerusalém, e se cumprirá no Filho do homem tudo o que pelos profetas está escrito;
Тунчи Исусо отлиджялда дэ рига Пэхкэрэ сиклярнэн и пхэнда лэнди: — Акэ, амэ заджях дэ Ерусалимо, и терэлапэ вса, со чиндэ англунаря пала Чявэ Манушыканэ.
32 Porque será entregue às gentes, e escarnecido, injuriado e cuspido,
Кади со здэна Лэ бидэвлэхкэрэ манушэнди, и вонэ стерэна Лэстар асамо, дэна Лэсти бари дукх и бари грыжа, авэна тэ чунгардэ пэ Лэстэ,
33 E, havendo-o açoitado, o matarão; e ao terceiro dia resuscitará.
тэ марэ Лэ чукняґа, а тунчи умарэна. Нэ пэ трито диво Вов отджювдёла.
34 E eles nada destas coisas entendiam, e esta palavra lhes era encoberta; e não entendiam o que se lhes dizia.
Нэ сиклярнэ нисо кадэлэстар на полиле, кадэла лава сле гаравдэ лэндар. Вонэ на джянэнас пала со Вов дэдумэл.
35 E aconteceu que, chegando ele perto de Jericó, estava um cego assentado junto do caminho, mendigando:
Кала Исусо поджялас форостэ, саво акхарэлпэ Ерихоно, екх коро бэшэлас паша дром и мангэлас ловэ.
36 E, ouvindo passar a multidão, perguntou que era aquilo:
Кала коро шунда, со пашэ лэстар джян мануша, вов пхучля: — Со када терэлпэ?
37 E disseram-lhe que Jesus Nazareno passava.
Лэсти пхэндэ: — Када джял Исусо Назаретостар.
38 Então clamou, dizendo: Jesus, Filho de David, tem misericórdia de mim.
Тунчи коро ачиля тэ типисявэ: — Исусо, Чяво Давидохкоро! Ковлисар Тиро їло важ ман!
39 E os que iam passando repreendiam-no para que se calasse; porém ele clamava ainda mais: Filho de David, tem misericórdia de mim.
Мануша, савэ джиле англал, прыпхэндэ лэсти, соб вов тэ заачел мулком, нэ коро типисиля инте зоралэдэр: — Чяво Давидохкоро! Ковлисар тиро їло важ ман!
40 Então Jesus, parando, mandou que lho trouxessem; e, chegando ele, perguntou-lhe,
Исусо ачиля пэ дром и прыпхэнда, соб тэ анэн кадэлэ корэ Лэстэ. Кала коро поджиля, Исусо пхучля:
41 Dizendo: Que queres que te faça? E ele disse: Senhor, que eu veja.
— Со ту камэх, соб Мэ тэ терав важ тут? Коро пхэнда: — Рае! Камав тэ дыкхэ!
42 E Jesus lhe disse: Vê: a tua fé te salvou.
Исусо пхэнда лэсти: — Дыкх! Тиро патявимо тут фирисарда!
43 E logo viu, e seguia-o, glorificando a Deus. E todo o povo, vendo isto, dava louvores a Deus.
Коро екхатар ачиля тэ дыкхэ и джиля пала Исусо, а еджино ачиля тэ ваздэ слава Дэвлэсти. И всавэрэ мануша, ко дыкхле кода, ваздэнас Дэвлэсти слава.
