Lucas 1
1 Tendo pois muitos empreendido pôr em ordem a narração das coisas que entre nós se cumpriram,
ಪ್ರಥಮತೋ ಯೇ ಸಾಕ್ಷಿಣೋ ವಾಕ್ಯಪ್ರಚಾರಕಾಶ್ಚಾಸನ್ ತೇಽಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಯದ್ಯತ್ ಸಪ್ರಮಾಣಂ ವಾಕ್ಯಮರ್ಪಯನ್ತಿ ಸ್ಮ
2 Segundo nos transmitiram os mesmos que as viram desde o princípio, e foram ministros da palavra,
ತದನುಸಾರತೋಽನ್ಯೇಪಿ ಬಹವಸ್ತದ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ರಚಯಿತುಂ ಪ್ರವೃತ್ತಾಃ|
3 Pareceu-me também a mim conveniente escreve-las a ti, ó excelente Theophilo, por sua ordem, havendo-me já informado minuciosamente de tudo desde o princípio;
ಅತಏವ ಹೇ ಮಹಾಮಹಿಮಥಿಯಫಿಲ್ ತ್ವಂ ಯಾ ಯಾಃ ಕಥಾ ಅಶಿಕ್ಷ್ಯಥಾಸ್ತಾಸಾಂ ದೃಢಪ್ರಮಾಣಾನಿ ಯಥಾ ಪ್ರಾಪ್ನೋಷಿ
4 Para que conheças a certeza das coisas de que já estás informado.
ತದರ್ಥಂ ಪ್ರಥಮಮಾರಭ್ಯ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾಹಮಪಿ ಅನುಕ್ರಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಾನ್ ತುಭ್ಯಂ ಲೇಖಿತುಂ ಮತಿಮಕಾರ್ಷಮ್|
5 Existiu, no tempo de Herodes, rei da Judeia, um sacerdote chamado Zacarias, da ordem de Abias, e cuja mulher era das filhas de Aarão; e o seu nome era Isabel.
ಯಿಹೂದಾದೇಶೀಯಹೇರೋದ್ನಾಮಕೇ ರಾಜತ್ವಂ ಕುರ್ವ್ವತಿ ಅಬೀಯಯಾಜಕಸ್ಯ ಪರ್ಯ್ಯಾಯಾಧಿಕಾರೀ ಸಿಖರಿಯನಾಮಕ ಏಕೋ ಯಾಜಕೋ ಹಾರೋಣವಂಶೋದ್ಭವಾ ಇಲೀಶೇವಾಖ್ಯಾ
6 E eram ambos justos perante Deus, andando sem repreensão em todos os mandamentos e preceitos do Senhor.
ತಸ್ಯ ಜಾಯಾ ದ್ವಾವಿಮೌ ನಿರ್ದೋಷೌ ಪ್ರಭೋಃ ಸರ್ವ್ವಾಜ್ಞಾ ವ್ಯವಸ್ಥಾಶ್ಚ ಸಂಮನ್ಯ ಈಶ್ವರದೃಷ್ಟೌ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾವಾಸ್ತಾಮ್|
7 E não tinham filhos, porquanto Isabel era estéril, e ambos eram avançados em idade.
ತಯೋಃ ಸನ್ತಾನ ಏಕೋಪಿ ನಾಸೀತ್, ಯತ ಇಲೀಶೇವಾ ಬನ್ಧ್ಯಾ ತೌ ದ್ವಾವೇವ ವೃದ್ಧಾವಭವತಾಮ್|
8 E aconteceu que, exercendo ele o sacerdócio diante de Deus, na ordem da sua turma,
ಯದಾ ಸ್ವಪರ್ಯ್ಯಾನುಕ್ರಮೇಣ ಸಿಖರಿಯ ಈಶ್ವಾಸ್ಯ ಸಮಕ್ಷಂ ಯಾಜಕೀಯಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ
9 Segundo o costume sacerdotal, coube-lhe em sorte entrar no templo do Senhor a oferecer o incenso.
ತದಾ ಯಜ್ಞಸ್ಯ ದಿನಪರಿಪಾಯ್ಯಾ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮನ್ದಿರೇ ಪ್ರವೇಶಕಾಲೇ ಧೂಪಜ್ವಾಲನಂ ಕರ್ಮ್ಮ ತಸ್ಯ ಕರಣೀಯಮಾಸೀತ್|
10 E toda a multidão do povo estava fora, orando à hora do incenso,
ತದ್ಧೂಪಜ್ವಾಲನಕಾಲೇ ಲೋಕನಿವಹೇ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಂ ಕರ್ತುಂ ಬಹಿಸ್ತಿಷ್ಠತಿ
11 E um anjo do Senhor lhe apareceu, posto em pé, à direita do altar do incenso.
ಸತಿ ಸಿಖರಿಯೋ ಯಸ್ಯಾಂ ವೇದ್ಯಾಂ ಧೂಪಂ ಜ್ವಾಲಯತಿ ತದ್ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತ ಏಕ ಉಪಸ್ಥಿತೋ ದರ್ಶನಂ ದದೌ|
12 E Zacarias, vendo-o, turbou-se, e caiu temor sobre ele.
ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಿಖರಿಯ ಉದ್ವಿವಿಜೇ ಶಶಙ್ಕೇ ಚ|
13 Mas o anjo lhe disse: Zacarias, não temas, porque a tua oração foi ouvida, e Isabel, tua mulher, dará à luz um filho, e lhe porás o nome de João;
ತದಾ ಸ ದೂತಸ್ತಂ ಬಭಾಷೇ ಹೇ ಸಿಖರಿಯ ಮಾ ಭೈಸ್ತವ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ಗ್ರಾಹ್ಯಾ ಜಾತಾ ತವ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಇಲೀಶೇವಾ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರಸೋಷ್ಯತೇ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಯೋಹನ್ ಇತಿ ಕರಿಷ್ಯಸಿ|
14 E terás prazer e alegria, e muitos se alegrarão no seu nascimento;
ಕಿಞ್ಚ ತ್ವಂ ಸಾನನ್ದಃ ಸಹರ್ಷಶ್ಚ ಭವಿಷ್ಯಸಿ ತಸ್ಯ ಜನ್ಮನಿ ಬಹವ ಆನನ್ದಿಷ್ಯನ್ತಿ ಚ|
15 Porque será grande diante do Senhor, e não beberá vinho, nem bebida forte, e será cheio do Espírito Santo, até desde o ventre de sua mãe;
ಯತೋ ಹೇತೋಃ ಸ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಗೋಚರೇ ಮಹಾನ್ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಥಾ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ಸುರಾಂ ವಾ ಕಿಮಪಿ ನ ಪಾಸ್ಯತಿ, ಅಪರಂ ಜನ್ಮಾರಭ್ಯ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಃ
16 E converterá muitos dos filhos de Israel ao Senhor seu Deus;
ಸನ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ವಂಶೀಯಾನ್ ಅನೇಕಾನ್ ಪ್ರಭೋಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮಾರ್ಗಮಾನೇಷ್ಯತಿ|
17 E irá adiante dele no espírito e virtude de Elias, para converter os corações dos pais aos filhos, e os rebeldes à prudência dos justos; para preparar ao Senhor um povo bem disposto.
ಸನ್ತಾನಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪಿತೃಣಾಂ ಮನಾಂಸಿ ಧರ್ಮ್ಮಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರತ್ಯನಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣಶ್ಚ ಪರಾವರ್ತ್ತಯಿತುಂ, ಪ್ರಭೋಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸೇವಾರ್ಥಮ್ ಏಕಾಂ ಸಜ್ಜಿತಜಾತಿಂ ವಿಧಾತುಞ್ಚ ಸ ಏಲಿಯರೂಪಾತ್ಮಶಕ್ತಿಪ್ರಾಪ್ತಸ್ತಸ್ಯಾಗ್ರೇ ಗಮಿಷ್ಯತಿ|
18 Disse então Zacarias ao anjo: Como conhecerei isto? pois eu já sou velho, e minha mulher avançada em idade.
ತದಾ ಸಿಖರಿಯೋ ದೂತಮವಾದೀತ್ ಕಥಮೇತದ್ ವೇತ್ಸ್ಯಾಮಿ? ಯತೋಹಂ ವೃದ್ಧೋ ಮಮ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಚ ವೃದ್ಧಾ|
19 E, respondendo o anjo, disse-lhe: Eu sou Gabriel, que assisto diante de Deus, e fui enviado a falar-te e dar-te estas alegres novas;
ತತೋ ದೂತಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಪಶ್ಯೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದ್ವರ್ತ್ತೀ ಜಿಬ್ರಾಯೇಲ್ನಾಮಾ ದೂತೋಹಂ ತ್ವಯಾ ಸಹ ಕಥಾಂ ಗದಿತುಂ ತುಭ್ಯಮಿಮಾಂ ಶುಭವಾರ್ತ್ತಾಂ ದಾತುಞ್ಚ ಪ್ರೇಷಿತಃ|
20 E eis que ficarás mudo, e não poderás falar até ao dia em que estas coisas aconteçam; porquanto não creeste nas minhas palavras, que a seu tempo se hão de cumprir
ಕಿನ್ತು ಮದೀಯಂ ವಾಕ್ಯಂ ಕಾಲೇ ಫಲಿಷ್ಯತಿ ತತ್ ತ್ವಯಾ ನ ಪ್ರತೀತಮ್ ಅತಃ ಕಾರಣಾದ್ ಯಾವದೇವ ತಾನಿ ನ ಸೇತ್ಸ್ಯನ್ತಿ ತಾವತ್ ತ್ವಂ ವಕ್ತುಂಮಶಕ್ತೋ ಮೂಕೋ ಭವ|
21 E o povo estava esperando a Zacarias, e maravilhavam-se de que tanto se demorasse no templo.
ತದಾನೀಂ ಯೇ ಯೇ ಲೋಕಾಃ ಸಿಖರಿಯಮಪೈಕ್ಷನ್ತ ತೇ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಂ ತಸ್ಯ ಬಹುವಿಲಮ್ಬಾದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮೇನಿರೇ|
22 E, saindo ele, não lhes podia falar; e entenderam que tinha visto alguma visão no templo. E falava por acenos, e ficou mudo.
ಸ ಬಹಿರಾಗತೋ ಯದಾ ಕಿಮಪಿ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಮಶಕ್ತಃ ಸಙ್ಕೇತಂ ಕೃತ್ವಾ ನಿಃಶಬ್ದಸ್ತಸ್ಯೌ ತದಾ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಂ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ದರ್ಶನಂ ತೇನ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ ಇತಿ ಸರ್ವ್ವೇ ಬುಬುಧಿರೇ|
23 E sucedeu que, terminados os dias do seu ministério, voltou para sua casa.
ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯ ಸೇವನಪರ್ಯ್ಯಾಯೇ ಸಮ್ಪೂರ್ಣೇ ಸತಿ ಸ ನಿಜಗೇಹಂ ಜಗಾಮ|
24 E depois daqueles dias Isabel, sua mulher, concebeu, e por cinco meses se ocultou, dizendo:
ಕತಿಪಯದಿನೇಷು ಗತೇಷು ತಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಇಲೀಶೇವಾ ಗರ್ಬ್ಭವತೀ ಬಭೂವ
25 Porque isto me fez o Senhor, nos dias em que atentou em mim, para destruir o meu opróbrio entre os homens.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸಾ ಪಞ್ಚಮಾಸಾನ್ ಸಂಗೋಪ್ಯಾಕಥಯತ್ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ಮಮಾಪಮಾನಂ ಖಣ್ಡಯಿತುಂ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಮಯಿ ದೃಷ್ಟಿಂ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ಕರ್ಮ್ಮೇದೃಶಂ ಕೃತವಾನ್|
26 E, no sexto mes, foi o anjo Gabriel enviado por Deus a uma cidade da Galiléia, chamada Nazareth,
ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಯಾ ಗರ್ಬ್ಭಸ್ಯ ಷಷ್ಠೇ ಮಾಸೇ ಜಾತೇ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶೀಯನಾಸರತ್ಪುರೇ
27 A uma virgem desposada com um varão, cujo nome era José, da casa de David; e o nome da virgem era Maria.
ದಾಯೂದೋ ವಂಶೀಯಾಯ ಯೂಷಫ್ನಾಮ್ನೇ ಪುರುಷಾಯ ಯಾ ಮರಿಯಮ್ನಾಮಕುಮಾರೀ ವಾಗ್ದತ್ತಾಸೀತ್ ತಸ್ಯಾಃ ಸಮೀಪಂ ಜಿಬ್ರಾಯೇಲ್ ದೂತ ಈಶ್ವರೇಣ ಪ್ರಹಿತಃ|
28 E, entrando o anjo aonde ela estava, disse: Salve, agraciada; o Senhor é contigo: bendita tu entre as mulheres.
ಸ ಗತ್ವಾ ಜಗಾದ ಹೇ ಈಶ್ವರಾನುಗೃಹೀತಕನ್ಯೇ ತವ ಶುಭಂ ಭೂಯಾತ್ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತವ ಸಹಾಯೋಸ್ತಿ ನಾರೀಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತ್ವಮೇವ ಧನ್ಯಾ|
29 E, vendo-o ela, turbou-se muito das suas palavras, e considerava que saudação seria esta.
ತದಾನೀಂ ಸಾ ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯತ ಉದ್ವಿಜ್ಯ ಕೀದೃಶಂ ಭಾಷಣಮಿದಮ್ ಇತಿ ಮನಸಾ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ|
30 Disse-lhe então o anjo: Maria, não temas, porque achaste graça diante de Deus;
ತತೋ ದೂತೋಽವದತ್ ಹೇ ಮರಿಯಮ್ ಭಯಂ ಮಾಕಾರ್ಷೀಃ, ತ್ವಯಿ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೋಸ್ತಿ|
31 E eis que em teu ventre conceberás, e darás à luz um filho, e pôr-lhe-as o nome de Jesus.
ಪಶ್ಯ ತ್ವಂ ಗರ್ಬ್ಭಂ ಧೃತ್ವಾ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರಸೋಷ್ಯಸೇ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಯೀಶುರಿತಿ ಕರಿಷ್ಯಸಿ|
32 Este será grande, e será chamado filho do altíssimo; e o Senhor Deus lhe dará o trono de David, seu pai;
ಸ ಮಹಾನ್ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಥಾ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಸ್ಯ ಪುತ್ರ ಇತಿ ಖ್ಯಾಸ್ಯತಿ; ಅಪರಂ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯ ಪಿತುರ್ದಾಯೂದಃ ಸಿಂಹಾಸನಂ ತಸ್ಮೈ ದಾಸ್ಯತಿ;
ತಥಾ ಸ ಯಾಕೂಬೋ ವಂಶೋಪರಿ ಸರ್ವ್ವದಾ ರಾಜತ್ವಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ, ತಸ್ಯ ರಾಜತ್ವಸ್ಯಾನ್ತೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ| (aiōn g165)
34 E disse Maria ao anjo: Como se fará isto? pois não conheço varão.
ತದಾ ಮರಿಯಮ್ ತಂ ದೂತಂ ಬಭಾಷೇ ನಾಹಂ ಪುರುಷಸಙ್ಗಂ ಕರೋಮಿ ತರ್ಹಿ ಕಥಮೇತತ್ ಸಮ್ಭವಿಷ್ಯತಿ?
35 E, respondendo o anjo, disse-lhe: Descerá sobre ti o Espírito Santo, e a virtude do altíssimo te cobrirá com a sua sombra; pelo que também o Santo, que de ti há de nascer, será chamado Filho de Deus.
ತತೋ ದೂತೋಽಕಥಯತ್ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ತ್ವಾಮಾಶ್ರಾಯಿಷ್ಯತಿ ತಥಾ ಸರ್ವ್ವಶ್ರೇಷ್ಠಸ್ಯ ಶಕ್ತಿಸ್ತವೋಪರಿ ಛಾಯಾಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ತತೋ ಹೇತೋಸ್ತವ ಗರ್ಬ್ಭಾದ್ ಯಃ ಪವಿತ್ರಬಾಲಕೋ ಜನಿಷ್ಯತೇ ಸ ಈಶ್ವರಪುತ್ರ ಇತಿ ಖ್ಯಾತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ|
36 E eis que também Isabel, tua prima, concebeu um filho em sua velhice; e é este o sexto mês para aquela que era chamada estéril;
ಅಪರಞ್ಚ ಪಶ್ಯ ತವ ಜ್ಞಾತಿರಿಲೀಶೇವಾ ಯಾಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಬನ್ಧ್ಯಾಮವದನ್ ಇದಾನೀಂ ಸಾ ವಾರ್ದ್ಧಕ್ಯೇ ಸನ್ತಾನಮೇಕಂ ಗರ್ಬ್ಭೇಽಧಾರಯತ್ ತಸ್ಯ ಷಷ್ಠಮಾಸೋಭೂತ್|
37 Porque para Deus nada será impossível.
ಕಿಮಪಿ ಕರ್ಮ್ಮ ನಾಸಾಧ್ಯಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ|
38 Disse então Maria: Eis aqui a serva do Senhor; cumpra-se em mim segundo a tua palavra. E o anjo ausentou-se dela.
ತದಾ ಮರಿಯಮ್ ಜಗಾದ, ಪಶ್ಯ ಪ್ರಭೇರಹಂ ದಾಸೀ ಮಹ್ಯಂ ತವ ವಾಕ್ಯಾನುಸಾರೇಣ ಸರ್ವ್ವಮೇತದ್ ಘಟತಾಮ್; ಅನನತರಂ ದೂತಸ್ತಸ್ಯಾಃ ಸಮೀಪಾತ್ ಪ್ರತಸ್ಥೇ|
39 E naqueles dias, levantando-se Maria, foi apressada às montanhas, a uma cidade de Juda,
ಅಥ ಕತಿಪಯದಿನಾತ್ ಪರಂ ಮರಿಯಮ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಪರ್ವ್ವತಮಯಪ್ರದೇಶೀಯಯಿಹೂದಾಯಾ ನಗರಮೇಕಂ ಶೀಘ್ರಂ ಗತ್ವಾ
40 E entrou em casa de Zacarias, e saudou a Isabel.
ಸಿಖರಿಯಯಾಜಕಸ್ಯ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ತಸ್ಯ ಜಾಯಾಮ್ ಇಲೀಶೇವಾಂ ಸಮ್ಬೋಧ್ಯಾವದತ್|
41 E aconteceu que, ao ouvir Isabel a saudação de Maria, a criancinha saltou no seu ventre; e Isabel foi cheia do Espírito Santo,
ತತೋ ಮರಿಯಮಃ ಸಮ್ಬೋಧನವಾಕ್ಯೇ ಇಲೀಶೇವಾಯಾಃ ಕರ್ಣಯೋಃ ಪ್ರವಿಷ್ಟಮಾತ್ರೇ ಸತಿ ತಸ್ಯಾ ಗರ್ಬ್ಭಸ್ಥಬಾಲಕೋ ನನರ್ತ್ತ| ತತ ಇಲೀಶೇವಾ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಾ ಸತೀ
42 E exclamou com grande voz, e disse: bendita tu entre as mulheres, e bendito o fruto do teu ventre.
ಪ್ರೋಚ್ಚೈರ್ಗದಿತುಮಾರೇಭೇ, ಯೋಷಿತಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತ್ವಮೇವ ಧನ್ಯಾ, ತವ ಗರ್ಬ್ಭಸ್ಥಃ ಶಿಶುಶ್ಚ ಧನ್ಯಃ|
43 E de onde me provém isto a mim, que a mãe do meu Senhor venha a mim?
ತ್ವಂ ಪ್ರಭೋರ್ಮಾತಾ, ಮಮ ನಿವೇಶನೇ ತ್ವಯಾ ಚರಣಾವರ್ಪಿತೌ, ಮಮಾದ್ಯ ಸೌಭಾಗ್ಯಮೇತತ್|
44 Pois eis que, ao chegar aos meus ouvidos a voz da tua saudação, a criancinha saltou de alegria no meu ventre;
ಪಶ್ಯ ತವ ವಾಕ್ಯೇ ಮಮ ಕರ್ಣಯೋಃ ಪ್ರವಿಷ್ಟಮಾತ್ರೇ ಸತಿ ಮಮೋದರಸ್ಥಃ ಶಿಶುರಾನನ್ದಾನ್ ನನರ್ತ್ತ|
45 E benaventurada a que creu, pois hão de cumprir-se as coisas que da parte do Senhor lhe foram ditas.
ಯಾ ಸ್ತ್ರೀ ವ್ಯಶ್ವಸೀತ್ ಸಾ ಧನ್ಯಾ, ಯತೋ ಹೇತೋಸ್ತಾಂ ಪ್ರತಿ ಪರಮೇಶ್ವರೋಕ್ತಂ ವಾಕ್ಯಂ ಸರ್ವ್ವಂ ಸಿದ್ಧಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
46 Disse então Maria: A minha alma engrandece ao Senhor,
ತದಾನೀಂ ಮರಿಯಮ್ ಜಗಾದ| ಧನ್ಯವಾದಂ ಪರೇಶಸ್ಯ ಕರೋತಿ ಮಾಮಕಂ ಮನಃ|
47 E o meu espírito se alegra em Deus meu Salvador;
ಮಮಾತ್ಮಾ ತಾರಕೇಶೇ ಚ ಸಮುಲ್ಲಾಸಂ ಪ್ರಗಚ್ಛತಿ|
48 Porque atentou na baixeza de sua serva; pois eis que desde agora todas as gerações me chamarão benaventurada:
ಅಕರೋತ್ ಸ ಪ್ರಭು ರ್ದುಷ್ಟಿಂ ಸ್ವದಾಸ್ಯಾ ದುರ್ಗತಿಂ ಪ್ರತಿ| ಪಶ್ಯಾದ್ಯಾರಭ್ಯ ಮಾಂ ಧನ್ಯಾಂ ವಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ ಪುರುಷಾಃ ಸದಾ|
49 Porque me fez grandes coisas o Poderoso; e santo é o seu nome.
ಯಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಯಸ್ಯ ನಾಮಾಪಿ ಚ ಪವಿತ್ರಕಂ| ಸ ಏವ ಸುಮಹತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಕೃತವಾನ್ ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಕಂ|
50 E a sua misericórdia é de geração em geração sobre os que o temem.
ಯೇ ಬಿಭ್ಯತಿ ಜನಾಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ತೇಷಾಂ ಸನ್ತಾನಪಂಕ್ತಿಷು| ಅನುಕಮ್ಪಾ ತದೀಯಾ ಚ ಸರ್ವ್ವದೈವ ಸುತಿಷ್ಠತಿ|
51 Com o seu braço obrou valorosamente: dissipou os soberbos no pensamento de seus corações.
ಸ್ವಬಾಹುಬಲತಸ್ತೇನ ಪ್ರಾಕಾಶ್ಯತ ಪರಾಕ್ರಮಃ| ಮನಃಕುಮನ್ತ್ರಣಾಸಾರ್ದ್ಧಂ ವಿಕೀರ್ಯ್ಯನ್ತೇಽಭಿಮಾನಿನಃ|
52 Depôs dos tronos os poderosos, e elevou os humildes.
ಸಿಂಹಾಸನಗತಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಬಲಿನಶ್ಚಾವರೋಹ್ಯ ಸಃ| ಪದೇಷೂಚ್ಚೇಷು ಲೋಕಾಂಸ್ತು ಕ್ಷುದ್ರಾನ್ ಸಂಸ್ಥಾಪಯತ್ಯಪಿ|
53 Encheu de bens os famintos, e despediu vazios os ricos.
ಕ್ಷುಧಿತಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ದ್ರವ್ಯೈರುತ್ತಮೈಃ ಪರಿತರ್ಪ್ಯ ಸಃ| ಸಕಲಾನ್ ಧನಿನೋ ಲೋಕಾನ್ ವಿಸೃಜೇದ್ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಕಾನ್|
54 Auxiliou a Israel seu servo, recordando-se da sua misericórdia;
ಇಬ್ರಾಹೀಮಿ ಚ ತದ್ವಂಶೇ ಯಾ ದಯಾಸ್ತಿ ಸದೈವ ತಾಂ| ಸ್ಮೃತ್ವಾ ಪುರಾ ಪಿತೃಣಾಂ ನೋ ಯಥಾ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪ್ರತಿಶ್ರುತಂ| (aiōn g165)
ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಸೇವಕಸ್ತೇನ ತಥೋಪಕ್ರಿಯತೇ ಸ್ವಯಂ||
56 E Maria ficou com ela quase três meses, e depois voltou para sua casa.
ಅನನ್ತರಂ ಮರಿಯಮ್ ಪ್ರಾಯೇಣ ಮಾಸತ್ರಯಮ್ ಇಲೀಶೇವಯಾ ಸಹೋಷಿತ್ವಾ ವ್ಯಾಘುಯ್ಯ ನಿಜನಿವೇಶನಂ ಯಯೌ|
57 E completou-se para Isabel o tempo de dar à luz, e teve um filho.
ತದನನ್ತರಮ್ ಇಲೀಶೇವಾಯಾಃ ಪ್ರಸವಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ಸಾ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರಾಸೋಷ್ಟ|
58 E os seus vizinhos e parentes ouviram que tinha Deus usado para com ela de grande misericórdia, e alegraram-se com ela.
ತತಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯಾಂ ಮಹಾನುಗ್ರಹಂ ಕೃತವಾನ್ ಏತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಮೀಪವಾಸಿನಃ ಕುಟುಮ್ಬಾಶ್ಚಾಗತ್ಯ ತಯಾ ಸಹ ಮುಮುದಿರೇ|
59 E aconteceu que, ao oitavo dia, vieram circuncidar o menino, e lhe chamavam Zacarias, do nome de seu pai.
ತಥಾಷ್ಟಮೇ ದಿನೇ ತೇ ಬಾಲಕಸ್ಯ ತ್ವಚಂ ಛೇತ್ತುಮ್ ಏತ್ಯ ತಸ್ಯ ಪಿತೃನಾಮಾನುರೂಪಂ ತನ್ನಾಮ ಸಿಖರಿಯ ಇತಿ ಕರ್ತ್ತುಮೀಷುಃ|
60 E, respondendo sua mãe, disse: Não, porém será chamado João.
ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಮಾತಾಕಥಯತ್ ತನ್ನ, ನಾಮಾಸ್ಯ ಯೋಹನ್ ಇತಿ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಮ್|
61 E disseram-lhe: ninguém há na tua parentela que se chame por este nome.
ತದಾ ತೇ ವ್ಯಾಹರನ್ ತವ ವಂಶಮಧ್ಯೇ ನಾಮೇದೃಶಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ನಾಸ್ತಿ|
62 E perguntaram por acenos ao pai como queria que lhe chamassem.
ತತಃ ಪರಂ ತಸ್ಯ ಪಿತರಂ ಸಿಖರಿಯಂ ಪ್ರತಿ ಸಙ್ಕೇತ್ಯ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ ಶಿಶೋಃ ಕಿಂ ನಾಮ ಕಾರಿಷ್ಯತೇ?
63 E, pedindo ele uma taboinha de escrever, escreveu, dizendo: O seu nome é João. E todos se maravilharam.
ತತಃ ಸ ಫಲಕಮೇಕಂ ಯಾಚಿತ್ವಾ ಲಿಲೇಖ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಯೋಹನ್ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮೇನಿರೇ|
64 E logo a boca se lhe abriu, e a língua se lhe soltou; e falava, louvando a Deus.
ತತ್ಕ್ಷಣಂ ಸಿಖರಿಯಸ್ಯ ಜಿಹ್ವಾಜಾಡ್ಯೇಽಪಗತೇ ಸ ಮುಖಂ ವ್ಯಾದಾಯ ಸ್ಪಷ್ಟವರ್ಣಮುಚ್ಚಾರ್ಯ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನುವಾದಂ ಚಕಾರ|
65 E veio temor sobre todos os seus circunvizinhos, e em todas as montanhas da Judeia foram divulgadas todas estas coisas.
ತಸ್ಮಾಚ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥಾಃ ಸಮೀಪವಾಸಿಲೋಕಾ ಭೀತಾ ಏವಮೇತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾ ಯಿಹೂದಾಯಾಃ ಪರ್ವ್ವತಮಯಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಪ್ರಚಾರಿತಾಃ|
66 E todos os que as ouviam as conservavam em seus corações, dizendo: Quem será pois este menino? E a mão do Senhor estava com ele.
ತಸ್ಮಾತ್ ಶ್ರೋತಾರೋ ಮನಃಸು ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ಕಥಯಾಮ್ಬಭೂವುಃ ಕೀದೃಶೋಯಂ ಬಾಲೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಅಥ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯ ಸಹಾಯೋಭೂತ್|
67 E Zacarias, seu pai, foi cheio do Espírito Santo, e profetizou, dizendo:
ತದಾ ಯೋಹನಃ ಪಿತಾ ಸಿಖರಿಯಃ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಃ ಸನ್ ಏತಾದೃಶಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಯಾಮಾಸ|
68 Bendito o Senhor Deus de Israel, porque visitou e remiu o seu povo,
ಇಸ್ರಾಯೇಲಃ ಪ್ರಭು ರ್ಯಸ್ತು ಸ ಧನ್ಯಃ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ಅನುಗೃಹ್ಯ ನಿಜಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಸ ಏವ ಪರಿಮೋಚಯೇತ್|
69 E nos levantou uma salvação poderosa na casa de David seu servo,
ವಿಪಕ್ಷಜನಹಸ್ತೇಭ್ಯೋ ಯಥಾ ಮೋಚ್ಯಾಮಹೇ ವಯಂ| ಯಾವಜ್ಜೀವಞ್ಚ ಧರ್ಮ್ಮೇಣ ಸಾರಲ್ಯೇನ ಚ ನಿರ್ಭಯಾಃ|
ಸೇವಾಮಹೈ ತಮೇವೈಕಮ್ ಏತತ್ಕಾರಣಮೇವ ಚ| ಸ್ವಕೀಯಂ ಸುಪವಿತ್ರಞ್ಚ ಸಂಸ್ಮೃತ್ಯ ನಿಯಮಂ ಸದಾ|
71 Que nos livraria dos nossos inimigos e da mão de todos os que nos aborrecem;
ಕೃಪಯಾ ಪುರುಷಾನ್ ಪೂರ್ವ್ವಾನ್ ನಿಕಷಾರ್ಥಾತ್ತು ನಃ ಪಿತುಃ| ಇಬ್ರಾಹೀಮಃ ಸಮೀಪೇ ಯಂ ಶಪಥಂ ಕೃತವಾನ್ ಪುರಾ|
72 Para manifestar misericórdia a nossos pais, e lembrar-se do seu santo concerto,
ತಮೇವ ಸಫಲಂ ಕರ್ತ್ತಂ ತಥಾ ಶತ್ರುಗಣಸ್ಯ ಚ| ಋತೀಯಾಕಾರಿಣಶ್ಚೈವ ಕರೇಭ್ಯೋ ರಕ್ಷಣಾಯ ನಃ|
73 E do juramento que jurou a Abraão nosso pai,
ಸೃಷ್ಟೇಃ ಪ್ರಥಮತಃ ಸ್ವೀಯೈಃ ಪವಿತ್ರೈ ರ್ಭಾವಿವಾದಿಭಿಃ| (aiōn g165)
74 De conceder-nos que, libertados da mão de nossos inimigos, o serviríamos sem temor,
ಯಥೋಕ್ತವಾನ್ ತಥಾ ಸ್ವಸ್ಯ ದಾಯೂದಃ ಸೇವಕಸ್ಯ ತು|
75 Em santidade e justiça perante ele, todos os dias da nossa vida.
ವಂಶೇ ತ್ರಾತಾರಮೇಕಂ ಸ ಸಮುತ್ಪಾದಿತವಾನ್ ಸ್ವಯಮ್|
76 E tu, ó menino, serás chamado profeta do altíssimo, porque as de ir adiante da face do Senhor, a preparar os seus caminhos;
ಅತೋ ಹೇ ಬಾಲಕ ತ್ವನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯಃ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಏವ ಯಃ| ತಸ್ಯೈವ ಭಾವಿವಾದೀತಿ ಪ್ರವಿಖ್ಯಾತೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ| ಅಸ್ಮಾಕಂ ಚರಣಾನ್ ಕ್ಷೇಮೇ ಮಾರ್ಗೇ ಚಾಲಯಿತುಂ ಸದಾ| ಏವಂ ಧ್ವಾನ್ತೇಽರ್ಥತೋ ಮೃತ್ಯೋಶ್ಛಾಯಾಯಾಂ ಯೇ ತು ಮಾನವಾಃ|
77 Para dar ao seu povo conhecimento da salvação, na remissão dos seus pecados;
ಉಪವಿಷ್ಟಾಸ್ತು ತಾನೇವ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಮೇವ ಹಿ| ಕೃತ್ವಾ ಮಹಾನುಕಮ್ಪಾಂ ಹಿ ಯಾಮೇವ ಪರಮೇಶ್ವರಃ|
78 Pelas entranhas da misericórdia do nosso Deus, com que o Oriente do alto nos visitou;
ಊರ್ದ್ವ್ವಾತ್ ಸೂರ್ಯ್ಯಮುದಾಯ್ಯೈವಾಸ್ಮಭ್ಯಂ ಪ್ರಾದಾತ್ತು ದರ್ಶನಂ| ತಯಾನುಕಮ್ಪಯಾ ಸ್ವಸ್ಯ ಲೋಕಾನಾಂ ಪಾಪಮೋಚನೇ|
79 Para alumiar aos que estão assentados em trevas e sombra de morte; a fim de dirigir os nossos pés pelo caminho da paz.
ಪರಿತ್ರಾಣಸ್ಯ ತೇಭ್ಯೋ ಹಿ ಜ್ಞಾನವಿಶ್ರಾಣನಾಯ ಚ| ಪ್ರಭೋ ರ್ಮಾರ್ಗಂ ಪರಿಷ್ಕರ್ತ್ತುಂ ತಸ್ಯಾಗ್ರಾಯೀ ಭವಿಷ್ಯಸಿ||
80 E o menino crescia, e se robustecia em espírito. E esteve nos desertos até ao dia em que havia de mostrar-se a Israel.
ಅಥ ಬಾಲಕಃ ಶರೀರೇಣ ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಚ ವರ್ದ್ಧಿತುಮಾರೇಭೇ; ಅಪರಞ್ಚ ಸ ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಯಾವನ್ನ ಪ್ರಕಟೀಭೂತಸ್ತಾಸ್ತಾವತ್ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ನ್ಯವಸತ್|
