< Lamentações de Jeremias 5 >

1 Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido: considera, e olha o nosso opróbrio.
ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە.
2 A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە.
3 órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.
هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن.
4 A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت.
5 Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.
ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە.
6 Aos egípcios estendemos as mãos, e aos siros, para nos fartarem de pão.
دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست.
7 Nossos pais pecaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.
باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین.
8 Servos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.
کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات.
9 Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین.
10 Nossa pele se enegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.
پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین.
11 Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.
لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا.
12 Os príncipes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.
میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت.
13 Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.
لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن.
14 Os velhos cessaram de se assentarem à porta, os mancebos de sua canção.
پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا.
15 Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.
خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن.
16 Já caiu a coroa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.
تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد!
17 Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.
لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو،
18 Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por ele.
لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن.
19 Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu trono de geração em geração.
ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت.
20 Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?
بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟
21 Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como de antes.
ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە،
22 Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?
یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟

< Lamentações de Jeremias 5 >