Lamentações de Jeremias 3
1 Eu sou aquele homem que viu a aflição pela vara do seu furor.
Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
2 A mim me guiou e levou às trevas e não à luz.
Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
3 Deveras se tornou contra mim e virou a sua mão todo o dia.
Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4 Fez envelhecer a minha carne e a minha pele, quebrantou os meus ossos.
Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5 Edificou contra mim, e me cercou de fel e trabalho.
Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
6 Assentou-me em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.
Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7 Cercou-me de sebe, e não posso sair: agravou os meus grilhões.
Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
8 Ainda quando clamo e grito, ele exclui a minha oração.
Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
9 Cercou de sebe os meus caminhos com pedras lavradas, divertiu as minhas veredas.
Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10 Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.
Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11 Desviou os meus caminhos, e fêz-me em pedaços; deixou-me assolado.
Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12 Armou o seu arco, e me pôs como alvo à flecha.
Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13 Faz entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.
Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14 Fui feito um objeto de escarneio a todo o meu povo, de canção sua todo o dia.
Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
15 Fartou-me de amarguras, embriagou-me de absinto.
Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16 Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes; abaixou-me na cinza.
Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17 E afastaste da paz a minha alma; esqueci-me do bem.
Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18 Então disse eu: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.
Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19 Lembra-te da minha aflição e do meu pranto, do absinto e do fel.
Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
20 Minha alma certamente disto se lembra, e se abate em mim.
Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
21 Disto me recordarei no meu coração; por isso esperarei.
Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22 As misericórdias do Senhor são a causa de não sermos consumidos; porque as suas misericórdias não tem fim.
Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23 Novas são cada manhã; grande é a tua fidelidade.
Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24 A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.
Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25 Bom é o Senhor para os que se atêm a ele, para a alma que o busca.
Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
26 Bom é esperar, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.
Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
27 Bom é para o homem levar o jugo na sua mocidade.
Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 Assentar-se-á solitário, e ficará em silêncio; porquanto Deus o pôs sobre ele.
Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
29 Ponha a sua boca no pó, dizendo: Porventura haverá esperança.
Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
30 Dê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.
Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
31 Porque o Senhor não rejeitará para sempre.
Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32 Antes, se entristeceu a alguém, compadecer-se-á dele, segundo a grandeza das suas misericórdias.
Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33 Porque não aflige nem entristece aos filhos dos homens do seu coração.
Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
34 Para atropelar debaixo dos seus pés a todos os presos da terra.
Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
35 Para perverter o direito do homem perante a face do altíssimo.
Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
36 Para subverter ao homem no seu pleito; porventura não o veria o Senhor?
Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
37 Quem é aquele que diz, e assim acontece, quando o Senhor o não mande?
Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
38 Porventura da boca do altíssimo não sai o mal e o bem?
Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
39 De que se queixa logo o homem vivente? queixe-se cada um dos seus pecados.
Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40 Esquadrinhemos os nossos caminhos, e investiguemo-los, e voltemos para o Senhor.
Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
41 Levantemos os nossos corações com as mãos a Deus nos céus, dizendo:
Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
42 Nós prevaricamos, e fomos rebeldes; por isso tu não perdoaste.
Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43 Cobriste-nos da tua ira, e nos perseguiste; mataste, não perdoaste.
Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
44 Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.
Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
45 Por cisco e rejeitamento nos puseste no meio dos povos.
Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
46 Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.
Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
47 Temor e cova vieram sobre nós, assolação e quebrantamento.
Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
48 Correntes de águas derramou o meu olho pelo quebrantamento da filha do meu povo.
Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49 O meu olho manou, e não cessa, porquanto não há descanço,
Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
50 Até que atente e veja o Senhor desde os céus.
Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51 O meu olho move a minha alma, por causa de todas as filhas da minha cidade.
Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52 Como ave me caçaram os que são meus inimigos sem causa.
Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53 Arrancaram a minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
54 Derramaram-se as águas sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.
Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
55 Invoquei o teu nome, Senhor, desde a mais profunda cova.
Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
56 Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57 Tu te chegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58 Pleiteaste, Senhor, os pleitos da minha alma, remiste a minha vida.
Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
59 Viste, Senhor, a injustiça que me fizeram; julga a minha causa.
Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
60 Viste toda a sua vingança, todos os seus pensamentos contra mim.
Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
61 Ouviste o seu opróbrio, Senhor, todos os seus pensamentos contra mim,
Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
62 Os ditos dos que se levantam contra mim e as suas imaginações contra mim todo o dia.
Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63 Observa-os a eles ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.
Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
64 Rende-lhes recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.
Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
65 Dá-lhes ancia de coração, maldição tua sobre eles.
Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
66 Na tua ira persegue-os, e desfa-los de debaixo dos céus do Senhor.
Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
