João 13
1 Ora, antes da festa da pascoa, sabendo Jesus que já era chegada a sua hora de passar deste mundo para o Pai, como havia amado os seus, que estavam no mundo, amou-os até ao fim.
Прежде же праздника Пасхи, ведый Иисус, яко прииде Ему час, да прейдет от мира сего ко Отцу, возлюбль Своя сущыя в мире, до конца возлюби их.
2 E, acabada a ceia, tendo já o diabo insinuado no coração de Judas Iscariotes, filho de Simão, que o traísse,
И вечери бывшей, диаволу уже вложившу в сердце Иуде Симонову Искариотскому, да Его предаст,
3 Jesus, sabendo que o Pai tinha depositado nas suas mãos todas as coisas, e que havia saído de Deus e ia para Deus,
ведый Иисус, яко вся даде Ему Отец в руце, и яко от Бога изыде и к Богу грядет:
4 Levantou-se da ceia, tirou os vestidos, e, tomando uma toalha, cingiu-se.
воста от вечери и положи ризы, и приемь лентион, препоясася:
5 Depois deitou água numa bacia, e começou a lavar os pés aos discípulos, e a enxugar-lhos com a toalha com que estava cingido.
потом влия воду во умывалницу и начат умывати ноги учеником и отирати лентием, имже бе препоясан.
6 Aproximou-se pois de Simão Pedro, e ele lhe disse: Senhor, tu lavas-me os pés a mim?
Прииде же к Симону Петру, и глагола Ему той: Господи, Ты ли мои умыеши нозе?
7 Respondeu Jesus, e disse-lhe: O que eu faço não o sabes tu agora, mas tu o saberás depois.
Отвеща Иисус и рече ему: еже Аз творю, ты не веси ныне, уразумееши же по сих.
8 Disse-lhe Pedro: Nunca me lavarás os pés. Respondeu-lhe Jesus: Se eu te não lavar, não tens parte comigo. (aiōn g165)
Глагола Ему Петр: не умыеши ногу моею во веки. Отвеща ему Иисус: аще не умыю тебе, не имаши части со Мною. (aiōn g165)
9 Disse-lhe Simão Pedro: Senhor, não só os meus pés, mas também as mãos e a cabeça.
Глагола Ему Симон Петр: Господи, не нозе мои токмо, но и руце и главу.
10 Disse-lhe Jesus: aquele que está lavado não necessita de lavar senão os pés, pois no mais todo está limpo. Ora vós estais limpos, mas não todos.
Глагола ему Иисус: измовенный не требует, токмо нозе умыти, есть бо весь чист: и вы чисти есте, но не вси.
11 Porque bem sabia ele quem o havia de trair; por isso disse: Nem todos estais limpos.
Ведяше бо предающаго Его: сего ради рече, яко не вси чисти есте.
12 Depois que lhes lavou os pés, e tomou os seus vestidos, tornou-se a assentar à mesa, e disse-lhes: Entendeis o que vos tenho feito?
Егда же умы ноги их, прият ризы Своя, возлег паки, рече им: весте ли, что сотворих вам?
13 Vós me chamais Mestre e Senhor; e dizeis bem, porque eu o sou:
Вы глашаете Мя Учителя и Господа, и добре глаголете: есмь бо.
14 Pois se eu, Senhor e Mestre, vos lavei os pés, vós deveis também lavar os pés uns aos outros.
Аще убо Аз умых ваши нозе, Господь и Учитель, и вы должни есте друг другу умывати нозе:
15 Porque eu vos dei o exemplo, para que, como eu vos fiz, façais vós também.
образ бо дах вам, да, якоже Аз сотворих вам, и вы творите.
16 Na verdade, na verdade vos digo que não é o servo maior do que o seu senhor, nem o enviado maior do que aquele que o enviou.
Аминь, аминь глаголю вам: несть раб болий господа своего, ни посланник болий пославшаго его.
17 Se sabeis estas coisas, bem-aventurados sois se as fizerdes.
Аще сия весте, блажени есте, аще творите я.
18 Não falo de todos vós; eu bem sei os que tenho escolhido; mas para que se cumpra a escritura, que diz: O que come o pão comigo levantou contra mim o seu calcanhar.
Не о всех вас глаголю: Аз (бо) вем, ихже избрах: но да Писание сбудется: ядый со Мною хлеб воздвиже на Мя пяту свою.
19 Já agora vo-lo digo, antes que aconteça, para que, quando acontecer, acrediteis que eu sou.
Отселе глаголю вам, прежде даже не будет, да, егда будет, веру имете, яко Аз есмь.
20 Na verdade, na verdade vos digo que, se alguém receber o que eu enviar, me recebe a mim, e quem me recebe a mim recebe aquele que me enviou.
Аминь, аминь глаголю вам: приемляй, аще кого послю, Мене приемлет: а приемляй Мене приемлет Пославшаго Мя.
21 Tendo Jesus dito isto, turbou-se em espírito, e testificou, e disse: Na verdade, na verdade vos digo que um de vós me há de trair.
Сия рек Иисус возмутися духом и свидетелствова и рече: аминь, аминь глаголю вам, яко един от вас предаст Мя.
22 Então os discípulos olhavam uns para os outros, duvidando de quem ele falava.
Сзирахуся убо между собою ученицы, недоумеющеся, о ком глаголет.
23 Ora um de seus discípulos, aquele a quem Jesus amava, estava reclinado no seio de Jesus.
Бе же един от ученик Его возлежя на лоне Иисусове, егоже любляше Иисус:
24 Então Simão Pedro fez sinal a este, para que perguntasse quem era aquele de quem ele falava.
поману же сему Симон Петр вопросити, кто бы был, о немже глаголет.
25 E, inclinando-se ele sobre o peito de Jesus, disse-lhe: Senhor, quem é?
Напад же той на перси Иисусовы, глагола Ему: Господи, кто есть?
26 Jesus respondeu: É aquele a quem eu der o bocado molhado. E, molhando o bocado, o deu a Judas Iscariotes, filho de Simão.
Отвеща Иисус: той есть, емуже Аз омочив хлеб подам. И омочь хлеб, даде Иуде Симонову Искариотскому.
27 E, após o bocado, entrou nele Satanás. Disse pois Jesus: O que fazes, fa-lo depressa.
И по хлебе тогда вниде в онь сатана. Глагола убо ему Иисус: еже твориши, сотвори скоро.
28 E nenhum dos que estavam assentados à mesa compreendeu a que propósito lhe dissera isto;
Сего же никтоже разуме от возлежащих, к чесому рече ему.
29 Porque, como Judas tinha a bolsa, pensavam alguns que Jesus lhe tinha dito: Compra o que nos é necessário para a festa; ou que desse alguma coisa aos pobres.
Нецыи же мняху, понеже ковчежец имяше Иуда, яко глаголет ему Иисус: купи, еже требуем на праздник: или нищым да нечто даст.
30 E, tendo tomado o bocado, saiu logo. E era já noite.
Приим же он хлеб, абие изыде: бе же нощь. Егда изыде,
31 Tendo ele pois saído, disse Jesus: Agora é glorificado o Filho do homem, e Deus é glorificado nele.
глагола Иисус: ныне прославися Сын Человеческий, и Бог прославися о Нем:
32 Se Deus é glorificado nele, também Deus o glorificará em si mesmo, e logo o há de glorificar.
аще Бог прославися о Нем, и Бог прославит Его в Себе, и абие прославит Его.
33 Filhinhos, ainda por um pouco estou convosco. Vós me buscareis, e, como tinha dito aos judeus: Para onde eu vou não podeis vós ir: assim vo-lo digo eu também agora.
Чадца, еще с вами мало есмь: взыщете Мене, и якоже рех Иудеом, яко аможе Аз иду, вы не можете приити: и вам глаголю ныне.
34 Um novo mandamento vos dou: Que vos ameis uns aos outros, como eu vos amei a vós, que também vós uns a outros vos ameis.
Заповедь новую даю вам, да любите друг друга: якоже возлюбих вы, да и вы любите себе:
35 Nisto todos conhecerão que sois meus discípulos, se vós tiverdes amor uns aos outros.
о сем разумеют вси, яко Мои ученицы есте, аще любовь имате между собою.
36 Disse-lhe Simão Pedro: Senhor, para onde vais? Jesus lhe respondeu: Para onde eu vou não podes agora seguir-me, porém depois me seguirás.
Глагола Ему Симон Петр: Господи, камо идеши? Отвеща ему Иисус: аможе (Аз) иду, не можеши ныне по Мне ити: последи же по Мне идеши.
37 Disse-lhe Pedro: Porque não posso seguir-te agora? Por ti darei a minha vida.
Глагола Ему Петр: Господи, почто не могу ныне по Тебе ити? (ныне) душу мою за Тя положу.
38 Respondeu-lhe Jesus: Tu darás a tua vida por mim? Na verdade, na verdade te digo: não cantará o galo enquanto me não tiveres negado três vezes.
Отвеща ему Иисус: душу ли твою за Мя положиши? Аминь, аминь глаголю тебе: не возгласит алектор, дондеже отвержешися Мене трищи.
