João 12
1 Foi pois Jesus seis dias antes da pascoa a Bethania, onde estava Lázaro, o que falecera, e a quem resuscitara dos mortos.
நிஸ்தாரோத்ஸவாத் பூர்வ்வம்’ தி³நஷட்கே ஸ்தி²தே யீஸு² ர்யம்’ ப்ரமீதம் இலியாஸரம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத³ஸ்தா²பரத் தஸ்ய நிவாஸஸ்தா²நம்’ பை³த²நியாக்³ராமம் ஆக³ச்ச²த்|
2 Fizeram-lhe pois ali uma ceia, e Martha servia, e Lázaro era um dos que estavam à mesa com ele.
தத்ர தத³ர்த²ம்’ ரஜந்யாம்’ போ⁴ஜ்யே க்ரு’தே மர்தா² பர்ய்யவேஷயத்³ இலியாஸர் ச தஸ்ய ஸங்கி³பி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ போ⁴ஜநாஸந உபாவிஸ²த்|
3 Então Maria, tomando um arratel de unguênto de nardo puro, de muito preço, ungiu os pés de Jesus, e enxugou-lhe os pés com os seus cabelos; e encheu-se a casa do cheiro do unguênto.
ததா³ மரியம் அர்த்³த⁴ஸேடகம்’ ப³ஹுமூல்யம்’ ஜடாமாம்’ஸீயம்’ தைலம் ஆநீய யீஸோ²ஸ்²சரணயோ ர்மர்த்³த³யித்வா நிஜகேஸ² ர்மார்ஷ்டும் ஆரப⁴த; ததா³ தைலஸ்ய பரிமலேந க்³ரு’ஹம் ஆமோதி³தம் அப⁴வத்|
4 Então um dos seus discípulos, Judas Iscariotes, filho de Simão, o que havia de trahi-lo, disse:
ய: ஸி²மோந: புத்ர ரிஷ்கரியோதீயோ யிஹூதா³நாமா யீஸு²ம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி ஸ ஸி²ஷ்யஸ்ததா³ கதி²தவாந்,
5 Porque não se vendeu este unguênto por trezentos dinheiros e não se deu aos pobres?
ஏதத்தைலம்’ த்ரிபி⁴: ஸ²தை ர்முத்³ராபதை³ ர்விக்ரீதம்’ ஸத்³ த³ரித்³ரேப்⁴ய: குதோ நாதீ³யத?
6 Ora ele disse isto, não pelo cuidado que tivesse dos pobres, mas porque era ladrão, e tinha a bolsa, e trazia o que nela se lançava.
ஸ த³ரித்³ரலோகார்த²ம் அசிந்தயத்³ இதி ந, கிந்து ஸ சௌர ஏவம்’ தந்நிகடே முத்³ராஸம்புடகஸ்தி²த்யா தந்மத்⁴யே யத³திஷ்ட²த் தத³பாஹரத் தஸ்மாத் காரணாத்³ இமாம்’ கதா²மகத²யத்|
7 Disse pois Jesus: deixai-a; para o dia da minha sepultura guardou isto;
ததா³ யீஸு²ரகத²யத்³ ஏநாம்’ மா வாரய ஸா மம ஸ்²மஸா²நஸ்தா²பநதி³நார்த²ம்’ தத³ரக்ஷயத்|
8 Porque os pobres sempre os tendes convosco; porém a mim nem sempre me tendes.
த³ரித்³ரா யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸர்வ்வதா³ திஷ்ட²ந்தி கிந்த்வஹம்’ ஸர்வ்வதா³ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ந திஷ்டா²மி|
9 E muita gente dos judeus soube que ele estava ali; e foram, não só por causa de Jesus, mas também para ver a Lázaro, a quem resuscitara dos mortos.
தத: பரம்’ யீஸு²ஸ்தத்ராஸ்தீதி வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ப³ஹவோ யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²பிதம் இலியாஸரஞ்ச த்³ரஷ்டும்’ தத் ஸ்தா²நம் ஆக³ச்ச²ந|
10 E os principais dos sacerdotes consultaram matar também a Lázaro;
ததா³ ப்ரதா⁴நயாஜகாஸ்தம் இலியாஸரமபி ஸம்’ஹர்த்தும் அமந்த்ரயந்;
11 Porque muitos dos judeus, por causa dele, iam, e criam em Jesus.
யதஸ்தேந ப³ஹவோ யிஹூதீ³யா க³த்வா யீஸௌ² வ்யஸ்²வஸந்|
12 No dia seguinte, ouvindo uma grande multidão, que viera à festa, que Jesus ia de Jerusalém,
அநந்தரம்’ யீஸு² ர்யிரூஸா²லம் நக³ரம் ஆக³ச்ச²தீதி வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா பரே(அ)ஹநி உத்ஸவாக³தா ப³ஹவோ லோகா:
13 Tomaram ramos de palmeiras, e sairam-lhe ao encontro, e clamavam: hosana: bendito o rei de Israel que vem em nome do Senhor.
க²ர்ஜ்ஜூரபத்ராத்³யாநீய தம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ ப³ஹிராக³த்ய ஜய ஜயேதி வாசம்’ ப்ரோச்சை ர்வக்தும் ஆரப⁴ந்த, இஸ்ராயேலோ யோ ராஜா பரமேஸ்²வரஸ்ய நாம்நாக³ச்ச²தி ஸ த⁴ந்ய: |
14 E achou Jesus um jumentinho, e assentou-se sobre ele, como está escrito:
ததா³ "ஹே ஸியோந: கந்யே மா பை⁴ஷீ: பஸ்²யாயம்’ தவ ராஜா க³ர்த்³த³ப⁴ஸா²வகம் ஆருஹ்யாக³ச்ச²தி"
15 Não temas, ó filha de Sião; eis que o teu Rei vem assentado sobre o filho de uma jumenta.
இதி ஸா²ஸ்த்ரீயவசநாநுஸாரேண யீஸு²ரேகம்’ யுவக³ர்த்³த³ப⁴ம்’ ப்ராப்ய தது³பர்ய்யாரோஹத்|
16 Os seus discípulos, porém, não entenderam isto no princípio; mas, quando Jesus foi glorificado, então se lembraram de que isto estava escrito dele, e que isto lhe fizeram.
அஸ்யா: க⁴டநாயாஸ்தாத்பர்ய்யம்’ ஸி²ஷ்யா: ப்ரத²மம்’ நாபு³த்⁴யந்த, கிந்து யீஸௌ² மஹிமாநம்’ ப்ராப்தே ஸதி வாக்யமித³ம்’ தஸ்மிந அகத்²யத லோகாஸ்²ச தம்ப்ரதீத்த²ம் அகுர்வ்வந் இதி தே ஸ்ம்ரு’தவந்த: |
17 A multidão, pois, que estava com ele quando Lázaro foi chamado da sepultura, testificava que ele o resuscitara dos mortos.
ஸ இலியாஸரம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ ஆக³ந்தும் ஆஹ்வதவாந் ஸ்²மஸா²நாஞ்ச உத³ஸ்தா²பயத்³ யே யே லோகாஸ்தத்கர்ம்ய ஸாக்ஷாத்³ அபஸ்²யந் தே ப்ரமாணம்’ தா³தும் ஆரப⁴ந்த|
18 Pelo que a multidão lhe saiu ao encontro, porque tinham ouvido que ele fizera este sinal.
ஸ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம் அத்³பு⁴தம்’ கர்ம்மகரோத் தஸ்ய ஜநஸ்²ருதே ர்லோகாஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும் ஆக³ச்ச²ந்|
19 Disseram pois os fariseus entre si: Vêdes que nada aproveitais? eis que o mundo vai após ele.
தத: பி²ரூஸி²ந: பரஸ்பரம்’ வக்தும் ஆரப⁴ந்த யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வாஸ்²சேஷ்டா வ்ரு’தா² ஜாதா: , இதி கிம்’ யூயம்’ ந பு³த்⁴யத்⁴வே? பஸ்²யத ஸர்வ்வே லோகாஸ்தஸ்ய பஸ்²சாத்³வர்த்திநோப⁴வந்|
20 E havia alguns gregos, entre os que tinham subido a adorar no dia da festa.
ப⁴ஜநம்’ கர்த்தும் உத்ஸவாக³தாநாம்’ லோகாநாம்’ கதிபயா ஜநா அந்யதே³ஸீ²யா ஆஸந்,
21 Estes, pois, dirigiram-se a Felipe, que era de Betsaida na Galiléia, e rogaram-lhe, dizendo: Senhor, queriamos ver a Jesus.
தே கா³லீலீயபை³த்ஸைதா³நிவாஸிந: பி²லிபஸ்ய ஸமீபம் ஆக³த்ய வ்யாஹரந் ஹே மஹேச்ச² வயம்’ யீஸு²ம்’ த்³ரஷ்டும் இச்சா²ம: |
22 Felipe foi dize-lo a André, e então André e Felipe o disseram a Jesus.
தத: பி²லிபோ க³த்வா ஆந்த்³ரியம் அவத³த் பஸ்²சாத்³ ஆந்த்³ரியபி²லிபௌ யீஸ²வே வார்த்தாம் அகத²யதாம்’|
23 E Jesus lhes respondeu, dizendo: É chegada a hora em que o Filho do homem há de ser glorificado.
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுதி³தவாந் மாநவஸுதஸ்ய மஹிமப்ராப்திஸமய உபஸ்தி²த: |
24 Na verdade, na verdade vos digo que, se o grão de trigo, caindo na terra, não morrer, fica ele só; porém, se morrer, dá muito fruto.
அஹம்’ யுஷ்மாநதியதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, தா⁴ந்யபீ³ஜம்’ ம்ரு’த்திகாயாம்’ பதித்வா யதி³ ந ம்ரு’யதே தர்ஹ்யேகாகீ திஷ்ட²தி கிந்து யதி³ ம்ரு’யதே தர்ஹி ப³ஹுகு³ணம்’ ப²லம்’ ப²லதி|
25 Quem ama a sua vida perde-la-á, e quem neste mundo aborrece a sua vida guarda-la-a para a vida eterna. (aiōnios g166)
யோ ஜநே நிஜப்ராணாந் ப்ரியாந் ஜாநாதி ஸ தாந் ஹாரயிஷ்யதி கிந்து யே ஜந இஹலோகே நிஜப்ராணாந் அப்ரியாந் ஜாநாதி ஸேநந்தாயு: ப்ராப்தும்’ தாந் ரக்ஷிஷ்யதி| (aiōnios g166)
26 Se alguém me serve, siga-me, e, onde eu estiver, ali estará também o meu servo. E, se alguém me servir, meu Pai o honrará.
கஸ்²சித்³ யதி³ மம ஸேவகோ ப⁴விதும்’ வாஞ்ச²தி தர்ஹி ஸ மம பஸ்²சாத்³கா³மீ ப⁴வது, தஸ்மாத்³ அஹம்’ யத்ர திஷ்டா²மி மம ஸேவகேபி தத்ர ஸ்தா²ஸ்யதி; யோ ஜநோ மாம்’ ஸேவதே மம பிதாபி தம்’ ஸம்மம்’ஸ்யதே|
27 Agora a minha alma está turbada; e que direi eu? Pai, salva-me desta hora, mas para isto vim a esta hora.
ஸாம்ப்ரதம்’ மம ப்ராணா வ்யாகுலா ப⁴வந்தி, தஸ்மாத்³ ஹே பிதர ஏதஸ்மாத் ஸமயாந் மாம்’ ரக்ஷ, இத்யஹம்’ கிம்’ ப்ரார்த²யிஷ்யே? கிந்த்வஹம் ஏதத்ஸமயார்த²ம் அவதீர்ணவாந்|
28 Pai, glorifica o teu nome. Então veio uma voz do céu, que dizia: Já o tenho glorificado, e outra vez o glorificarei.
ஹே பித: ஸ்வநாம்நோ மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²ய; தநைவ ஸ்வநாம்நோ மஹிமாநம் அஹம்’ ப்ராகாஸ²யம்’ புநரபி ப்ரகாஸ²யிஷ்யாமி, ஏஷா க³க³ணீயா வாணீ தஸ்மிந் ஸமயே(அ)ஜாயத|
29 Ora a multidão que ali estava, e que a tinha ouvido, dizia que havia sido um trovão. Outros diziam: Um anjo lhe falou.
தச்ஸ்²ருத்வா ஸமீபஸ்த²லோகாநாம்’ கேசித்³ அவத³ந் மேகோ⁴(அ)க³ர்ஜீத், கேசித்³ அவத³ந் ஸ்வர்கீ³யதூ³தோ(அ)நேந ஸஹ கதா²மசகத²த்|
30 Respondeu Jesus, e disse: Não veio esta voz por amor de mim, mas por amor de vós.
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த், மத³ர்த²ம்’ ஸ²ப்³தோ³யம்’ நாபூ⁴த் யுஷ்மத³ர்த²மேவாபூ⁴த்|
31 Agora é o juízo deste mundo: agora será expulso o príncipe deste mundo.
அது⁴நா ஜக³தோஸ்ய விசார: ஸம்பத்ஸ்யதே, அது⁴நாஸ்ய ஜக³த: பதீ ராஜ்யாத் ச்யோஷ்யதி|
32 E eu, quando for levantado da terra, todos atrairei a mim.
யத்³யஈ ப்ரு’தி²வ்யா ஊர்த்³வ்வே ப்ரோத்தா²பிதோஸ்மி தர்ஹி ஸர்வ்வாந் மாநவாந் ஸ்வஸமீபம் ஆகர்ஷிஷ்யாமி|
33 E dizia isto, significando de que morte havia de morrer.
கத²ம்’ தஸ்ய ம்ரு’தி ர்ப⁴விஷ்யதி, ஏதத்³ போ³த⁴யிதும்’ ஸ இமாம்’ கதா²ம் அகத²யத்|
34 Respondeu-lhe a multidão: Nós temos ouvido da lei, que o Cristo permanece para sempre; e como dizes tu que convém que o Filho do homem seja levantado? Quem é esse Filho do homem? (aiōn g165)
ததா³ லோகா அகத²யந் ஸோபி⁴ஷிக்த: ஸர்வ்வதா³ திஷ்ட²தீதி வ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² ஸ்²ருதம் அஸ்மாபி⁴: , தர்ஹி மநுஷ்யபுத்ர: ப்ரோத்தா²பிதோ ப⁴விஷ்யதீதி வாக்யம்’ கத²ம்’ வத³ஸி? மநுஷ்யபுத்ரோயம்’ க: ? (aiōn g165)
35 Disse-lhes pois Jesus: A luz ainda está convosco por um pouco de tempo; andai enquanto tendes luz, para que as trevas vos não apanhem. E quem anda nas trevas não sabe para onde vai.
ததா³ யீஸு²ரகதா²யத்³ யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம் அல்பதி³நாநி ஜ்யோதிராஸ்தே, யதா² யுஷ்மாந் அந்த⁴காரோ நாச்சா²த³யதி தத³ர்த²ம்’ யாவத்காலம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஜ்யோதிஸ்திஷ்ட²தி தாவத்காலம்’ க³ச்ச²த; யோ ஜநோ(அ)ந்த⁴காரே க³ச்ச²தி ஸ குத்ர யாதீதி ந ஜாநாதி|
36 Enquanto tendes luz, crede na luz, para que sejais filhos da luz. Estas coisas disse Jesus; e, retirando-se, escondeu-se deles.
அதஏவ யாவத்காலம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகடே ஜ்யோதிராஸ்தே தாவத்காலம்’ ஜ்யோதீரூபஸந்தாநா ப⁴விதும்’ ஜ்யோதிஷி விஸ்²வஸித; இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வா யீஸு²: ப்ரஸ்தா²ய தேப்⁴ய: ஸ்வம்’ கு³ப்தவாந்|
37 E, ainda que tinha feito tantos sinais diante deles, não criam nele;
யத்³யபி யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ ஸமக்ஷம் ஏதாவதா³ஸ்²சர்ய்யகர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் ததா²பி தே தஸ்மிந் ந வ்யஸ்²வஸந்|
38 Para que se cumprisse a palavra do profeta Isaias, que diz: Senhor, quem creu na nossa pregação? e a quem foi revelado o braço do Senhor?
அதஏவ க: ப்ரத்யேதி ஸுஸம்’வாத³ம்’ பரேஸா²ஸ்மத் ப்ரசாரிதம்’? ப்ரகாஸ²தே பரேஸ²ஸ்ய ஹஸ்த: கஸ்ய ச ஸந்நிதௌ⁴? யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³நா யதே³தத்³ வாக்யமுக்தம்’ தத் ஸப²லம் அப⁴வத்|
39 Por isso não podiam crer, porquanto Isaias disse outra vez:
தே ப்ரத்யேதும்’ நாஸ²ந்குவந் தஸ்மிந் யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³ புநரவாதீ³த்³,
40 Cegou-lhes os olhos, e endureceu-lhes o coração, afim de que não vejam com os olhos, e não compreendam com o coração, e se convertam, e eu os cure.
யதா³, "தே நயநை ர்ந பஸ்²யந்தி பு³த்³தி⁴பி⁴ஸ்²ச ந பு³த்⁴யந்தே தை ர்மந: ஸு பரிவர்த்திதேஷு ச தாநஹம்’ யதா² ஸ்வஸ்தா²ந் ந கரோமி ததா² ஸ தேஷாம்’ லோசநாந்யந்தா⁴நி க்ரு’த்வா தேஷாமந்த: கரணாநி கா³டா⁴நி கரிஷ்யதி| "
41 Isaias disse isto quando viu a sua glória e falou dele.
யிஸ²யியோ யதா³ யீஸோ² ர்மஹிமாநம்’ விலோக்ய தஸ்மிந் கதா²மகத²யத் ததா³ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ ப்ரகாஸ²யத்|
42 Contudo, até muitos dos principais creram nele; mas não o confessavam por causa dos fariseus, para não serem expulsos da sinagoga.
ததா²ப்யதி⁴பதிநாம்’ ப³ஹவஸ்தஸ்மிந் ப்ரத்யாயந்| கிந்து பி²ரூஸி²நஸ்தாந் ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாத்³ தூ³ரீகுர்வ்வந்தீதி ப⁴யாத் தே தம்’ ந ஸ்வீக்ரு’தவந்த: |
43 Porque amavam mais a glória dos homens do que a glória de Deus.
யத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஸ²ம்’ஸாதோ மாநவாநாம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸாயாம்’ தே(அ)ப்ரியந்த|
44 E Jesus clamou, e disse: Quem crê em mim, crê, não em mim, mas naquele que me enviou.
ததா³ யீஸு²ருச்சை: காரம் அகத²யத்³ யோ ஜநோ மயி விஸ்²வஸிதி ஸ கேவலே மயி விஸ்²வஸிதீதி ந, ஸ மத்ப்ரேரகே(அ)பி விஸ்²வஸிதி|
45 E quem me vê a mim, vê aquele que me enviou.
யோ ஜநோ மாம்’ பஸ்²யதி ஸ மத்ப்ரேரகமபி பஸ்²யதி|
46 Eu sou a luz que vim ao mundo, para que todo aquele que crê em mim não permaneça nas trevas.
யோ ஜநோ மாம்’ ப்ரத்யேதி ஸ யதா²ந்த⁴காரே ந திஷ்ட²தி தத³ர்த²ம் அஹம்’ ஜ்யோதி: ஸ்வரூபோ பூ⁴த்வா ஜக³த்யஸ்மிந் அவதீர்ணவாந்|
47 E, se alguém ouvir as minhas palavras, e não crer, eu não o julgo: porque eu vim, não para julgar o mundo, mas para salvar o mundo.
மம கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா யதி³ கஸ்²சிந் ந விஸ்²வஸிதி தர்ஹி தமஹம்’ தோ³ஷிணம்’ ந கரோமி, யதோ ஹேதோ ர்ஜக³தோ ஜநாநாம்’ தோ³ஷாந் நிஸ்²சிதாந் கர்த்தும்’ நாக³த்ய தாந் பரிசாதும் ஆக³தோஸ்மி|
48 Quem me rejeitar a mim, e não receber as minhas palavras, já tem quem o julgue; a palavra que tenho falado, essa o há de julgar no último dia.
ய: கஸ்²சிந் மாம்’ ந ஸ்²ரத்³தா⁴ய மம கத²ம்’ ந க்³ரு’ஹ்லாதி, அந்யஸ்தம்’ தோ³ஷிணம்’ கரிஷ்யதி வஸ்துதஸ்து யாம்’ கதா²மஹம் அசகத²ம்’ ஸா கதா² சரமே(அ)ந்ஹி தம்’ தோ³ஷிணம்’ கரிஷ்யதி|
49 Porque eu não tenho falado de mim mesmo; porém o Pai, que me enviou, ele me deu mandamento sobre o que hei de dizer e sobre o que hei de falar:
யதோ ஹேதோரஹம்’ ஸ்வத: கிமபி ந கத²யாமி, கிம்’ கிம்’ மயா கத²யிதவ்யம்’ கிம்’ ஸமுபதே³ஷ்டவ்யஞ்ச இதி மத்ப்ரேரயிதா பிதா மாமாஜ்ஞாபயத்|
