< João 12 >

1 Foi pois Jesus seis dias antes da pascoa a Bethania, onde estava Lázaro, o que falecera, e a quem resuscitara dos mortos.
නිස්තාරෝත්සවාත් පූර්ව්වං දිනෂට්කේ ස්ථිතේ යීශු ර‍්‍යං ප්‍රමීතම් ඉලියාසරං ශ්මශානාද් උදස්ථාපරත් තස්‍ය නිවාසස්ථානං බෛථනියාග්‍රාමම් ආගච්ඡත්|
2 Fizeram-lhe pois ali uma ceia, e Martha servia, e Lázaro era um dos que estavam à mesa com ele.
තත්‍ර තදර්ථං රජන්‍යාං භෝජ්‍යේ කෘතේ මර්ථා පර‍්‍ය්‍යවේෂයද් ඉලියාසර් ච තස්‍ය සඞ්ගිභිඃ සාර්ද්ධං භෝජනාසන උපාවිශත්|
3 Então Maria, tomando um arratel de unguênto de nardo puro, de muito preço, ungiu os pés de Jesus, e enxugou-lhe os pés com os seus cabelos; e encheu-se a casa do cheiro do unguênto.
තදා මරියම් අර්ද්ධසේටකං බහුමූල්‍යං ජටාමාංසීයං තෛලම් ආනීය යීශෝශ්චරණයෝ ර්මර්ද්දයිත්වා නිජකේශ ර්මාර්ෂ්ටුම් ආරභත; තදා තෛලස්‍ය පරිමලේන ගෘහම් ආමෝදිතම් අභවත්|
4 Então um dos seus discípulos, Judas Iscariotes, filho de Simão, o que havia de trahi-lo, disse:
යඃ ශිමෝනඃ පුත්‍ර රිෂ්කරියෝතීයෝ යිහූදානාමා යීශුං පරකරේෂු සමර්පයිෂ්‍යති ස ශිෂ්‍යස්තදා කථිතවාන්,
5 Porque não se vendeu este unguênto por trezentos dinheiros e não se deu aos pobres?
ඒතත්තෛලං ත්‍රිභිඃ ශතෛ ර්මුද්‍රාපදෛ ර්වික්‍රීතං සද් දරිද්‍රේභ්‍යඃ කුතෝ නාදීයත?
6 Ora ele disse isto, não pelo cuidado que tivesse dos pobres, mas porque era ladrão, e tinha a bolsa, e trazia o que nela se lançava.
ස දරිද්‍රලෝකාර්ථම් අචින්තයද් ඉති න, කින්තු ස චෞර ඒවං තන්නිකටේ මුද්‍රාසම්පුටකස්ථිත්‍යා තන්මධ්‍යේ යදතිෂ්ඨත් තදපාහරත් තස්මාත් කාරණාද් ඉමාං කථාමකථයත්|
7 Disse pois Jesus: deixai-a; para o dia da minha sepultura guardou isto;
තදා යීශුරකථයද් ඒනාං මා වාරය සා මම ශ්මශානස්ථාපනදිනාර්ථං තදරක්‍ෂයත්|
8 Porque os pobres sempre os tendes convosco; porém a mim nem sempre me tendes.
දරිද්‍රා යුෂ්මාකං සන්නිධෞ සර්ව්වදා තිෂ්ඨන්ති කින්ත්වහං සර්ව්වදා යුෂ්මාකං සන්නිධෞ න තිෂ්ඨාමි|
9 E muita gente dos judeus soube que ele estava ali; e foram, não só por causa de Jesus, mas também para ver a Lázaro, a quem resuscitara dos mortos.
තතඃ පරං යීශුස්තත්‍රාස්තීති වාර්ත්තාං ශ්‍රුත්වා බහවෝ යිහූදීයාස්තං ශ්මශානාදුත්ථාපිතම් ඉලියාසරඤ්ච ද්‍රෂ්ටුං තත් ස්ථානම් ආගච්ඡන|
10 E os principais dos sacerdotes consultaram matar também a Lázaro;
තදා ප්‍රධානයාජකාස්තම් ඉලියාසරමපි සංහර්ත්තුම් අමන්ත්‍රයන්;
11 Porque muitos dos judeus, por causa dele, iam, e criam em Jesus.
යතස්තේන බහවෝ යිහූදීයා ගත්වා යීශෞ ව්‍යශ්වසන්|
12 No dia seguinte, ouvindo uma grande multidão, que viera à festa, que Jesus ia de Jerusalém,
අනන්තරං යීශු ර‍්‍යිරූශාලම් නගරම් ආගච්ඡතීති වාර්ත්තාං ශ්‍රුත්වා පරේ(අ)හනි උත්සවාගතා බහවෝ ලෝකාඃ
13 Tomaram ramos de palmeiras, e sairam-lhe ao encontro, e clamavam: hosana: bendito o rei de Israel que vem em nome do Senhor.
ඛර්ජ්ජූරපත්‍රාද්‍යානීය තං සාක්‍ෂාත් කර්ත්තුං බහිරාගත්‍ය ජය ජයේති වාචං ප්‍රෝච්චෛ ර්වක්තුම් ආරභන්ත, ඉස්‍රායේලෝ යෝ රාජා පරමේශ්වරස්‍ය නාම්නාගච්ඡති ස ධන්‍යඃ|
14 E achou Jesus um jumentinho, e assentou-se sobre ele, como está escrito:
තදා "හේ සියෝනඃ කන්‍යේ මා භෛෂීඃ පශ්‍යායං තව රාජා ගර්ද්දභශාවකම් ආරුහ්‍යාගච්ඡති"
15 Não temas, ó filha de Sião; eis que o teu Rei vem assentado sobre o filho de uma jumenta.
ඉති ශාස්ත්‍රීයවචනානුසාරේණ යීශුරේකං යුවගර්ද්දභං ප්‍රාප්‍ය තදුපර‍්‍ය්‍යාරෝහත්|
16 Os seus discípulos, porém, não entenderam isto no princípio; mas, quando Jesus foi glorificado, então se lembraram de que isto estava escrito dele, e que isto lhe fizeram.
අස්‍යාඃ ඝටනායාස්තාත්පර‍්‍ය්‍යං ශිෂ්‍යාඃ ප්‍රථමං නාබුධ්‍යන්ත, කින්තු යීශෞ මහිමානං ප්‍රාප්තේ සති වාක්‍යමිදං තස්මින අකථ්‍යත ලෝකාශ්ච තම්ප්‍රතීත්ථම් අකුර්ව්වන් ඉති තේ ස්මෘතවන්තඃ|
17 A multidão, pois, que estava com ele quando Lázaro foi chamado da sepultura, testificava que ele o resuscitara dos mortos.
ස ඉලියාසරං ශ්මශානාද් ආගන්තුම් ආහ්වතවාන් ශ්මශානාඤ්ච උදස්ථාපයද් යේ යේ ලෝකාස්තත්කර්ම්‍ය සාක්‍ෂාද් අපශ්‍යන් තේ ප්‍රමාණං දාතුම් ආරභන්ත|
18 Pelo que a multidão lhe saiu ao encontro, porque tinham ouvido que ele fizera este sinal.
ස ඒතාදෘශම් අද්භුතං කර්ම්මකරෝත් තස්‍ය ජනශ්‍රුතේ ර්ලෝකාස්තං සාක්‍ෂාත් කර්ත්තුම් ආගච්ඡන්|
19 Disseram pois os fariseus entre si: Vêdes que nada aproveitais? eis que o mundo vai após ele.
තතඃ ඵිරූශිනඃ පරස්පරං වක්තුම් ආරභන්ත යුෂ්මාකං සර්ව්වාශ්චේෂ්ටා වෘථා ජාතාඃ, ඉති කිං යූයං න බුධ්‍යධ්වේ? පශ්‍යත සර්ව්වේ ලෝකාස්තස්‍ය පශ්චාද්වර්ත්තිනෝභවන්|
20 E havia alguns gregos, entre os que tinham subido a adorar no dia da festa.
භජනං කර්ත්තුම් උත්සවාගතානාං ලෝකානාං කතිපයා ජනා අන්‍යදේශීයා ආසන්,
21 Estes, pois, dirigiram-se a Felipe, que era de Betsaida na Galiléia, e rogaram-lhe, dizendo: Senhor, queriamos ver a Jesus.
තේ ගාලීලීයබෛත්සෛදානිවාසිනඃ ඵිලිපස්‍ය සමීපම් ආගත්‍ය ව්‍යාහරන් හේ මහේච්ඡ වයං යීශුං ද්‍රෂ්ටුම් ඉච්ඡාමඃ|
22 Felipe foi dize-lo a André, e então André e Felipe o disseram a Jesus.
තතඃ ඵිලිපෝ ගත්වා ආන්ද්‍රියම් අවදත් පශ්චාද් ආන්ද්‍රියඵිලිපෞ යීශවේ වාර්ත්තාම් අකථයතාං|
23 E Jesus lhes respondeu, dizendo: É chegada a hora em que o Filho do homem há de ser glorificado.
තදා යීශුඃ ප්‍රත්‍යුදිතවාන් මානවසුතස්‍ය මහිමප්‍රාප්තිසමය උපස්ථිතඃ|
24 Na verdade, na verdade vos digo que, se o grão de trigo, caindo na terra, não morrer, fica ele só; porém, se morrer, dá muito fruto.
අහං යුෂ්මානතියථාර්ථං වදාමි, ධාන්‍යබීජං මෘත්තිකායාං පතිත්වා යදි න මෘයතේ තර්හ්‍යේකාකී තිෂ්ඨති කින්තු යදි මෘයතේ තර්හි බහුගුණං ඵලං ඵලති|
25 Quem ama a sua vida perde-la-á, e quem neste mundo aborrece a sua vida guarda-la-a para a vida eterna. (aiōnios g166)
යෝ ජනේ නිජප්‍රාණාන් ප්‍රියාන් ජානාති ස තාන් හාරයිෂ්‍යති කින්තු යේ ජන ඉහලෝකේ නිජප්‍රාණාන් අප්‍රියාන් ජානාති සේනන්තායුඃ ප්‍රාප්තුං තාන් රක්‍ෂිෂ්‍යති| (aiōnios g166)
26 Se alguém me serve, siga-me, e, onde eu estiver, ali estará também o meu servo. E, se alguém me servir, meu Pai o honrará.
කශ්චිද් යදි මම සේවකෝ භවිතුං වාඤ්ඡති තර්හි ස මම පශ්චාද්ගාමී භවතු, තස්මාද් අහං යත්‍ර තිෂ්ඨාමි මම සේවකේපි තත්‍ර ස්ථාස්‍යති; යෝ ජනෝ මාං සේවතේ මම පිතාපි තං සම්මංස්‍යතේ|
27 Agora a minha alma está turbada; e que direi eu? Pai, salva-me desta hora, mas para isto vim a esta hora.
සාම්ප්‍රතං මම ප්‍රාණා ව්‍යාකුලා භවන්ති, තස්මාද් හේ පිතර ඒතස්මාත් සමයාන් මාං රක්‍ෂ, ඉත්‍යහං කිං ප්‍රාර්ථයිෂ්‍යේ? කින්ත්වහම් ඒතත්සමයාර්ථම් අවතීර්ණවාන්|
28 Pai, glorifica o teu nome. Então veio uma voz do céu, que dizia: Já o tenho glorificado, e outra vez o glorificarei.
හේ පිත: ස්වනාම්නෝ මහිමානං ප්‍රකාශය; තනෛව ස්වනාම්නෝ මහිමානම් අහං ප්‍රාකාශයං පුනරපි ප්‍රකාශයිෂ්‍යාමි, ඒෂා ගගණීයා වාණී තස්මින් සමයේ(අ)ජායත|
29 Ora a multidão que ali estava, e que a tinha ouvido, dizia que havia sido um trovão. Outros diziam: Um anjo lhe falou.
තච්ශ්‍රුත්වා සමීපස්ථලෝකානාං කේචිද් අවදන් මේඝෝ(අ)ගර්ජීත්, කේචිද් අවදන් ස්වර්ගීයදූතෝ(අ)නේන සහ කථාමචකථත්|
30 Respondeu Jesus, e disse: Não veio esta voz por amor de mim, mas por amor de vós.
තදා යීශුඃ ප්‍රත්‍යවාදීත්, මදර්ථං ශබ්දෝයං නාභූත් යුෂ්මදර්ථමේවාභූත්|
31 Agora é o juízo deste mundo: agora será expulso o príncipe deste mundo.
අධුනා ජගතෝස්‍ය විචාර: සම්පත්ස්‍යතේ, අධුනාස්‍ය ජගත: පතී රාජ්‍යාත් ච්‍යෝෂ්‍යති|
32 E eu, quando for levantado da terra, todos atrairei a mim.
යද්‍යඊ පෘථිව්‍යා ඌර්ද්ව්වේ ප්‍රෝත්ථාපිතෝස්මි තර්හි සර්ව්වාන් මානවාන් ස්වසමීපම් ආකර්ෂිෂ්‍යාමි|
33 E dizia isto, significando de que morte havia de morrer.
කථං තස්‍ය මෘති ර්භවිෂ්‍යති, ඒතද් බෝධයිතුං ස ඉමාං කථාම් අකථයත්|
34 Respondeu-lhe a multidão: Nós temos ouvido da lei, que o Cristo permanece para sempre; e como dizes tu que convém que o Filho do homem seja levantado? Quem é esse Filho do homem? (aiōn g165)
තදා ලෝකා අකථයන් සෝභිෂික්තඃ සර්ව්වදා තිෂ්ඨතීති ව්‍යවස්ථාග්‍රන්ථේ ශ්‍රුතම් අස්මාභිඃ, තර්හි මනුෂ්‍යපුත්‍රඃ ප්‍රෝත්ථාපිතෝ භවිෂ්‍යතීති වාක්‍යං කථං වදසි? මනුෂ්‍යපුත්‍රෝයං කඃ? (aiōn g165)
35 Disse-lhes pois Jesus: A luz ainda está convosco por um pouco de tempo; andai enquanto tendes luz, para que as trevas vos não apanhem. E quem anda nas trevas não sabe para onde vai.
තදා යීශුරකථායද් යුෂ්මාභිඃ සාර්ද්ධම් අල්පදිනානි ජ්‍යෝතිරාස්තේ, යථා යුෂ්මාන් අන්ධකාරෝ නාච්ඡාදයති තදර්ථං යාවත්කාලං යුෂ්මාභිඃ සාර්ද්ධං ජ්‍යෝතිස්තිෂ්ඨති තාවත්කාලං ගච්ඡත; යෝ ජනෝ(අ)න්ධකාරේ ගච්ඡති ස කුත්‍ර යාතීති න ජානාති|
36 Enquanto tendes luz, crede na luz, para que sejais filhos da luz. Estas coisas disse Jesus; e, retirando-se, escondeu-se deles.
අතඒව යාවත්කාලං යුෂ්මාකං නිකටේ ජ්‍යෝතිරාස්තේ තාවත්කාලං ජ්‍යෝතීරූපසන්තානා භවිතුං ජ්‍යෝතිෂි විශ්වසිත; ඉමාං කථාං කථයිත්වා යීශුඃ ප්‍රස්ථාය තේභ්‍යඃ ස්වං ගුප්තවාන්|
37 E, ainda que tinha feito tantos sinais diante deles, não criam nele;
යද්‍යපි යීශුස්තේෂාං සමක්‍ෂම් ඒතාවදාශ්චර‍්‍ය්‍යකර්ම්මාණි කෘතවාන් තථාපි තේ තස්මින් න ව්‍යශ්වසන්|
38 Para que se cumprisse a palavra do profeta Isaias, que diz: Senhor, quem creu na nossa pregação? e a quem foi revelado o braço do Senhor?
අතඒව කඃ ප්‍රත්‍යේති සුසංවාදං පරේශාස්මත් ප්‍රචාරිතං? ප්‍රකාශතේ පරේශස්‍ය හස්තඃ කස්‍ය ච සන්නිධෞ? යිශයියභවිෂ්‍යද්වාදිනා යදේතද් වාක්‍යමුක්තං තත් සඵලම් අභවත්|
39 Por isso não podiam crer, porquanto Isaias disse outra vez:
තේ ප්‍රත්‍යේතුං නාශන්කුවන් තස්මින් යිශයියභවිෂ්‍යද්වාදි පුනරවාදීද්,
40 Cegou-lhes os olhos, e endureceu-lhes o coração, afim de que não vejam com os olhos, e não compreendam com o coração, e se convertam, e eu os cure.
යදා, "තේ නයනෛ ර්න පශ්‍යන්ති බුද්ධිභිශ්ච න බුධ්‍යන්තේ තෛ ර්මනඃසු පරිවර්ත්තිතේෂු ච තානහං යථා ස්වස්ථාන් න කරෝමි තථා ස තේෂාං ලෝචනාන්‍යන්ධානි කෘත්වා තේෂාමන්තඃකරණානි ගාඪානි කරිෂ්‍යති| "
41 Isaias disse isto quando viu a sua glória e falou dele.
යිශයියෝ යදා යීශෝ ර්මහිමානං විලෝක්‍ය තස්මින් කථාමකථයත් තදා භවිෂ්‍යද්වාක්‍යම් ඊදෘශං ප්‍රකාශයත්|
42 Contudo, até muitos dos principais creram nele; mas não o confessavam por causa dos fariseus, para não serem expulsos da sinagoga.
තථාප්‍යධිපතිනාං බහවස්තස්මින් ප්‍රත්‍යායන්| කින්තු ඵිරූශිනස්තාන් භජනගෘහාද් දූරීකුර්ව්වන්තීති භයාත් තේ තං න ස්වීකෘතවන්තඃ|
43 Porque amavam mais a glória dos homens do que a glória de Deus.
යත ඊශ්වරස්‍ය ප්‍රශංසාතෝ මානවානාං ප්‍රශංසායාං තේ(අ)ප්‍රියන්ත|
44 E Jesus clamou, e disse: Quem crê em mim, crê, não em mim, mas naquele que me enviou.
තදා යීශුරුච්චෛඃකාරම් අකථයද් යෝ ජනෝ මයි විශ්වසිති ස කේවලේ මයි විශ්වසිතීති න, ස මත්ප්‍රේරකේ(අ)පි විශ්වසිති|
45 E quem me vê a mim, vê aquele que me enviou.
යෝ ජනෝ මාං පශ්‍යති ස මත්ප්‍රේරකමපි පශ්‍යති|
46 Eu sou a luz que vim ao mundo, para que todo aquele que crê em mim não permaneça nas trevas.
යෝ ජනෝ මාං ප්‍රත්‍යේති ස යථාන්ධකාරේ න තිෂ්ඨති තදර්ථම් අහං ජ්‍යෝතිඃස්වරූපෝ භූත්වා ජගත්‍යස්මින් අවතීර්ණවාන්|
47 E, se alguém ouvir as minhas palavras, e não crer, eu não o julgo: porque eu vim, não para julgar o mundo, mas para salvar o mundo.
මම කථාං ශ්‍රුත්වා යදි කශ්චින් න විශ්වසිති තර්හි තමහං දෝෂිණං න කරෝමි, යතෝ හේතෝ ර්ජගතෝ ජනානාං දෝෂාන් නිශ්චිතාන් කර්ත්තුං නාගත්‍ය තාන් පරිචාතුම් ආගතෝස්මි|
48 Quem me rejeitar a mim, e não receber as minhas palavras, já tem quem o julgue; a palavra que tenho falado, essa o há de julgar no último dia.
යඃ කශ්චින් මාං න ශ්‍රද්ධාය මම කථං න ගෘහ්ලාති, අන්‍යස්තං දෝෂිණං කරිෂ්‍යති වස්තුතස්තු යාං කථාමහම් අචකථං සා කථා චරමේ(අ)න්හි තං දෝෂිණං කරිෂ්‍යති|
49 Porque eu não tenho falado de mim mesmo; porém o Pai, que me enviou, ele me deu mandamento sobre o que hei de dizer e sobre o que hei de falar:
යතෝ හේතෝරහං ස්වතඃ කිමපි න කථයාමි, කිං කිං මයා කථයිතව්‍යං කිං සමුපදේෂ්ටව්‍යඤ්ච ඉති මත්ප්‍රේරයිතා පිතා මාමාඥාපයත්|
50 E sei que o seu mandamento é a vida eterna. Assim que, o que eu falo, falo-o como o Pai mo tem dito. (aiōnios g166)
තස්‍ය සාඥා අනන්තායුරිත්‍යහං ජානාමි, අතඒවාහං යත් කථයාමි තත් පිතා යථාඥාපයත් තථෛව කථයාම්‍යහම්| (aiōnios g166)

< João 12 >