< João 10 >

1 Na verdade, na verdade vos digo que aquele que não entra pela porta no curral das ovelhas, mas sobe por outra parte, é ladrão e salteador.
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, యో జనో ద్వారేణ న ప్రవిశ్య కేనాప్యన్యేన మేషగృహం ప్రవిశతి స ఏవ స్తేనో దస్యుశ్చ|
2 Mas aquele que entra pela porta é o pastor das ovelhas.
యో ద్వారేణ ప్రవిశతి స ఏవ మేషపాలకః|
3 A este o porteiro abre, e as ovelhas ouvem a sua voz, e chama pelo nome às suas ovelhas, e as traz para fora.
దౌవారికస్తస్మై ద్వారం మోచయతి మేషగణశ్చ తస్య వాక్యం శృణోతి స నిజాన్ మేషాన్ స్వస్వనామ్నాహూయ బహిః కృత్వా నయతి|
4 E, quando tira para fora as suas ovelhas, vai adiante delas, e as ovelhas o seguem, porque conhecem a sua voz;
తథా నిజాన్ మేషాన్ బహిః కృత్వా స్వయం తేషామ్ అగ్రే గచ్ఛతి, తతో మేషాస్తస్య శబ్దం బుధ్యన్తే, తస్మాత్ తస్య పశ్చాద్ వ్రజన్తి|
5 Mas de modo nenhum seguirão o estranho, antes fugirão dele, porque não conhecem a voz dos estranhos.
కిన్తు పరస్య శబ్దం న బుధ్యన్తే తస్మాత్ తస్య పశ్చాద్ వ్రజిష్యన్తి వరం తస్య సమీపాత్ పలాయిష్యన్తే|
6 Jesus disse-lhes esta parábola; porém eles não entenderam o que era que lhes dizia.
యీశుస్తేభ్య ఇమాం దృష్టాన్తకథామ్ అకథయత్ కిన్తు తేన కథితకథాయాస్తాత్పర్య్యం తే నాబుధ్యన్త|
7 Tornou pois Jesus a dizer-lhes: Em verdade vos digo que eu sou a porta das ovelhas.
అతో యీశుః పునరకథయత్, యుష్మానాహం యథార్థతరం వ్యాహరామి, మేషగృహస్య ద్వారమ్ అహమేవ|
8 Todos quantos vieram antes de mim são ladrões e salteadores; mas as ovelhas não os ouviram.
మయా న ప్రవిశ్య య ఆగచ్ఛన్ తే స్తేనా దస్యవశ్చ కిన్తు మేషాస్తేషాం కథా నాశృణ్వన్|
9 Eu sou a porta; se alguém entrar por mim, salvar-se-a, e entrará, e sairá, e achará pasto.
అహమేవ ద్వారస్వరూపః, మయా యః కశ్చిత ప్రవిశతి స రక్షాం ప్రాప్స్యతి తథా బహిరన్తశ్చ గమనాగమనే కృత్వా చరణస్థానం ప్రాప్స్యతి|
10 O ladrão não vem senão a roubar, a matar, e a destruir: eu vim para que tenham vida, e a tenham com abundância.
యో జనస్తేనః స కేవలం స్తైన్యబధవినాశాన్ కర్త్తుమేవ సమాయాతి కిన్త్వహమ్ ఆయు ర్దాతుమ్ అర్థాత్ బాహూల్యేన తదేవ దాతుమ్ ఆగచ్ఛమ్|
11 Eu sou o bom Pastor: o bom Pastor dá a sua vida pelas ovelhas.
అహమేవ సత్యమేషపాలకో యస్తు సత్యో మేషపాలకః స మేషార్థం ప్రాణత్యాగం కరోతి;
12 Mas o mercenário, e o que não é pastor, de quem não são próprias as ovelhas, vê vir o lobo, e deixa as ovelhas, e foge; e o lobo as arrebata e dispersa.
కిన్తు యో జనో మేషపాలకో న, అర్థాద్ యస్య మేషా నిజా న భవన్తి, య ఏతాదృశో వైతనికః స వృకమ్ ఆగచ్ఛన్తం దృష్ట్వా మేజవ్రజం విహాయ పలాయతే, తస్మాద్ వృకస్తం వ్రజం ధృత్వా వికిరతి|
13 Ora o mercenário foge, porque é mercenário, e não tem cuidado das ovelhas.
వైతనికః పలాయతే యతః స వేతనార్థీ మేషార్థం న చిన్తయతి|
14 Eu sou o bom Pastor, e conheço as minhas, e das minhas sou conhecido.
అహమేవ సత్యో మేషపాలకః, పితా మాం యథా జానాతి, అహఞ్చ యథా పితరం జానామి,
15 Assim como o Pai me conhece a mim, também eu conheço o Pai, e dou a minha vida pelas ovelhas.
తథా నిజాన్ మేషానపి జానామి, మేషాశ్చ మాం జానాన్తి, అహఞ్చ మేషార్థం ప్రాణత్యాగం కరోమి|
16 Ainda tenho outras ovelhas que não são deste curral; também me convém trazer estas, e elas ouvirão a minha voz, e haverá um rebanho e um Pastor.
అపరఞ్చ ఏతద్ గృహీయ మేషేభ్యో భిన్నా అపి మేషా మమ సన్తి తే సకలా ఆనయితవ్యాః; తే మమ శబ్దం శ్రోష్యన్తి తత ఏకో వ్రజ ఏకో రక్షకో భవిష్యతి|
17 Por isso o Pai me ama, porque dou a minha vida para tornar a toma-la.
ప్రాణానహం త్యక్త్వా పునః ప్రాణాన్ గ్రహీష్యామి, తస్మాత్ పితా మయి స్నేహం కరోతి|
18 Ninguém ma tira de mim, mas eu de mim mesmo a dou; tenho poder para a dar, e poder para tornar a toma-la. Este mandamento recebi de meu Pai.
కశ్చిజ్జనో మమ ప్రాణాన్ హన్తుం న శక్నోతి కిన్తు స్వయం తాన్ సమర్పయామి తాన్ సమర్పయితుం పునర్గ్రహీతుఞ్చ మమ శక్తిరాస్తే భారమిమం స్వపితుః సకాశాత్ ప్రాప్తోహమ్|
19 Tornou pois a haver divisão entre os judeus por causa destas palavras.
అస్మాదుపదేశాత్ పునశ్చ యిహూదీయానాం మధ్యే భిన్నవాక్యతా జాతా|
20 E muitos deles diziam: Tem demônio, e está fora de si: porque o ouvis?
తతో బహవో వ్యాహరన్ ఏష భూతగ్రస్త ఉన్మత్తశ్చ, కుత ఏతస్య కథాం శృణుథ?
21 Diziam outros: Estas palavras não são de endemoninhado; pode porventura um demônio abrir os olhos aos cegos?
కేచిద్ అవదన్ ఏతస్య కథా భూతగ్రస్తస్య కథావన్న భవన్తి, భూతః కిమ్ అన్ధాయ చక్షుషీ దాతుం శక్నోతి?
22 E em Jerusalém era a festa da dedicação, e era inverno.
శీతకాలే యిరూశాలమి మన్దిరోత్సర్గపర్వ్వణ్యుపస్థితే
23 E Jesus andava passeando no templo, no alpendre de Salomão.
యీశుః సులేమానో నిఃసారేణ గమనాగమనే కరోతి,
24 Rodearam-no pois os judeus, e disseram-lhe: Até quando terás a nossa alma suspensa? Se tu és o Cristo, dize-no-lo abertamente.
ఏతస్మిన్ సమయే యిహూదీయాస్తం వేష్టయిత్వా వ్యాహరన్ కతి కాలాన్ అస్మాకం విచికిత్సాం స్థాపయిష్యామి? యద్యభిషిక్తో భవతి తర్హి తత్ స్పష్టం వద|
25 Respondeu-lhes Jesus: Já vo-lo tenho dito, e não o credes. As obras que eu faço, em nome de meu Pai, essas testificam de mim
తదా యీశుః ప్రత్యవదద్ అహమ్ అచకథం కిన్తు యూయం న ప్రతీథ, నిజపితు ర్నామ్నా యాం యాం క్రియాం కరోమి సా క్రియైవ మమ సాక్షిస్వరూపా|
26 Mas vós não credes, porque não sois das minhas ovelhas, como já vo-lo tenho dito
కిన్త్వహం పూర్వ్వమకథయం యూయం మమ మేషా న భవథ, కారణాదస్మాన్ న విశ్వసిథ|
27 As minhas ovelhas ouvem a minha voz, e eu conheço-as, e elas me seguem;
మమ మేషా మమ శబ్దం శృణ్వన్తి తానహం జానామి తే చ మమ పశ్చాద్ గచ్ఛన్తి|
28 E dou-lhes a vida eterna, e nunca perecerão, e ninguém as arrebatará da minha mão. (aiōn g165, aiōnios g166)
అహం తేభ్యోఽనన్తాయు ర్దదామి, తే కదాపి న నంక్ష్యన్తి కోపి మమ కరాత్ తాన్ హర్త్తుం న శక్ష్యతి| (aiōn g165, aiōnios g166)
29 Meu Pai, que mas deu, é maior do que todos; e ninguém pode arrebata-las da mão de meu Pai.
యో మమ పితా తాన్ మహ్యం దత్తవాన్ స సర్వ్వస్మాత్ మహాన్, కోపి మమ పితుః కరాత్ తాన్ హర్త్తుం న శక్ష్యతి|
30 Eu e o Pai somos um.
అహం పితా చ ద్వయోరేకత్వమ్|
31 Os judeus pegaram então outra vez em pedras para o apedrejar.
తతో యిహూదీయాః పునరపి తం హన్తుం పాషాణాన్ ఉదతోలయన్|
32 Respondeu-lhes Jesus: Tenho-vos mostrado muitas obras boas de meu Pai; por qual destas obras me apedrejais?
యీశుః కథితవాన్ పితుః సకాశాద్ బహూన్యుత్తమకర్మ్మాణి యుష్మాకం ప్రాకాశయం తేషాం కస్య కర్మ్మణః కారణాన్ మాం పాషాణైరాహన్తుమ్ ఉద్యతాః స్థ?
33 Os judeus responderam, dizendo-lhe: Não te apedrejamos por obra boa, mas pela blasfêmia; porque, sendo tu homem, te fazes Deus a ti mesmo.
యిహూదీయాః ప్రత్యవదన్ ప్రశస్తకర్మ్మహేతో ర్న కిన్తు త్వం మానుషః స్వమీశ్వరమ్ ఉక్త్వేశ్వరం నిన్దసి కారణాదస్మాత్ త్వాం పాషాణైర్హన్మః|
34 Respondeu-lhes Jesus: Não está escrito na vossa lei: Eu disse: Sois deuses?
తదా యీశుః ప్రత్యుక్తవాన్ మయా కథితం యూయమ్ ఈశ్వరా ఏతద్వచనం యుష్మాకం శాస్త్రే లిఖితం నాస్తి కిం?
35 Pois, se a lei chamou deuses àqueles a quem a palavra de Deus foi dirigida (e a escritura não pode ser annullada),
తస్మాద్ యేషామ్ ఉద్దేశే ఈశ్వరస్య కథా కథితా తే యదీశ్వరగణా ఉచ్యన్తే ధర్మ్మగ్రన్థస్యాప్యన్యథా భవితుం న శక్యం,
36 A mim, a quem o Pai santificou, e enviou ao mundo, vós dizeis: blasfemas; porque disse: Sou Filho de Deus?
తర్హ్యాహమ్ ఈశ్వరస్య పుత్ర ఇతి వాక్యస్య కథనాత్ యూయం పిత్రాభిషిక్తం జగతి ప్రేరితఞ్చ పుమాంసం కథమ్ ఈశ్వరనిన్దకం వాదయ?
37 Se não faço as obras de meu Pai, não me acrediteis.
యద్యహం పితుః కర్మ్మ న కరోమి తర్హి మాం న ప్రతీత;
38 Porém, se as faço, e não credes em mim, crede nas obras; para que conheçais e acrediteis que o Pai está em mim e eu nele
కిన్తు యది కరోమి తర్హి మయి యుష్మాభిః ప్రత్యయే న కృతేఽపి కార్య్యే ప్రత్యయః క్రియతాం, తతో మయి పితాస్తీతి పితర్య్యహమ్ అస్మీతి చ క్షాత్వా విశ్వసిష్యథ|
39 Procuravam pois prendê-lo outra vez, mas ele escapou-se de suas mãos,
తదా తే పునరపి తం ధర్త్తుమ్ అచేష్టన్త కిన్తు స తేషాం కరేభ్యో నిస్తీర్య్య
40 E retirou-se outra vez para além do Jordão, para o lugar onde João tinha primeiramente batizado; e ali ficou.
పున ర్యర్ద్దన్ అద్యాస్తటే యత్ర పుర్వ్వం యోహన్ అమజ్జయత్ తత్రాగత్య న్యవసత్|
41 E muitos iam ter com ele, e diziam: Na verdade João não fez sinal algum, mas tudo quanto João disse deste era verdade.
తతో బహవో లోకాస్తత్సమీపమ్ ఆగత్య వ్యాహరన్ యోహన్ కిమప్యాశ్చర్య్యం కర్మ్మ నాకరోత్ కిన్త్వస్మిన్ మనుష్యే యా యః కథా అకథయత్ తాః సర్వ్వాః సత్యాః;
42 E muitos ali creram nele.
తత్ర చ బహవో లోకాస్తస్మిన్ వ్యశ్వసన్|

< João 10 >