Jó 8
1 Então respondeu Bildad o suhita, e disse:
Тада одговори Вилдад Сушанин и рече:
2 Até quando falarás tais coisas, e as razões da tua boca serão como um vento impetuoso?
Докле ћеш тако говорити? И речи уста твојих докле ће бити као силан ветар?
3 Porventura perverteria Deus o direito? e perverteria o Todo-poderoso a justiça?
Еда ли Бог криво суди? Или Свемогући изврће правду?
4 Se teus filhos pecaram contra ele, também ele os lançou na mão da sua transgressão.
Што су синови твоји згрешили Њему, зато их је дао безакоњу њиховом.
5 Mas, se tu de madrugada buscares a Deus, e ao Todo-poderoso pedires misericórdia,
А ти да потражиш Бога и помолиш се Свемогућем,
6 Se fores puro e reto, certamente logo despertará por ti, e restaurará a morada da tua justiça.
Ако си чист и прав, заиста ће се пренути за те и честит ће учинити праведан стан твој;
7 O teu princípio, na verdade, terá sido pequeno, porém o teu último estado crescerá em extremo.
И почетак ће твој бити мален, а последак ће ти бити врло велик.
8 Porque, pergunta agora às gerações passadas: e prepara-te para a inquirição de seus pais
Јер питај пређашњи нараштај, и настани да разабереш од отаца њихових;
9 Porque nós somos de ontem, e nada sabemos; porquanto nossos dias sobre a terra são como a sombra.
Јер смо ми јучерашњи, и не знамо ништа, јер су наши дани на земљи сен.
10 Porventura não te ensinarão eles, e não te falarão, e do seu coração não tirarão razões?
Неће ли те они научити? Неће ли ти казати и из срца свог изнети речи?
11 Porventura sobe o junco sem lodo? ou cresce a espadana sem água?
Ниче ли сита без влаге? Расте ли рогоз без воде?
12 Estando ainda na sua verdura, ainda que a não cortem, todavia antes de qualquer outra erva se seca.
Док се још зелени, док се не покоси, суши се пре сваке траве.
13 Assim são as veredas de todos quantos se esquecem de Deus: e a esperança do hipócrita perecerá.
Такве су стазе свих који заборављају Бога, и надање лицемерово пропада.
14 Cuja esperança fica frustrada: e a sua confiança será como a teia de aranha.
Његово се надање подлама и уздање је његово кућа паукова;
15 Encostar-se-á à sua casa, mas não se terá firme: apegar-se-á a ela, mas não ficará em pé.
Наслони се на кућу своју, али она не стоји тврдо; ухвати се за њу, али се она не може одржати.
16 Está sumarento antes que venha o sol, e os seus renovos saem sobre o seu jardim;
Зелени се на сунцу, и у врх врта његовог пружају се огранци његови;
17 As suas raízes se entrelaçam junto à fonte, para o pedregal atenta.
Жиле његове заплећу се код извора, и на месту каменитом шири се;
18 Absorvendo-o ele do seu lugar, nega-lo-á este, dizendo: Nunca te vi?
Али кад се ишчупа из места свог, оно га се одриче: Нисам те видело.
19 Eis que este é alegria do seu caminho, e outros brotarão do pó.
Ето, то је радост од његова пута; а из праха ниче други.
20 Eis que Deus não rejeitará ao reto; nem toma pela mão aos malfeitores:
Гле, Бог не одбацује доброг, али не прихвата за руку зликовца.
21 Até que de riso te encha a boca, e os teus lábios de jubilação.
Још ће напунити уста твоја смеха и усне твоје попевања.
22 Teus aborrecedores se vestirão de confusão, e a tenda dos ímpios não existirá mais.
Ненавидници твоји обући ће се у срамоту, и шатора безбожничког неће бити.
