Jó 5
1 Chama agora; há alguém que te responda? e para qual dos santos te virarás?
Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
2 Porque a ira destrói o louco; e o zelo mata o tolo.
Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.
3 Bem vi eu o louco lançar raízes; porém logo amaldiçoei a sua habitação.
Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.
4 Seus filhos estão longe da salvação; e são despedaçados às portas, e não há quem os livre.
Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.
5 A sua sega a devora o faminto, e até dentre os espinhos a tira; e o salteador traga a sua fazenda.
Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.
6 Porque do pó não procede a aflição, nem da terra brota o trabalho.
Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
7 Mas o homem nasce para o trabalho, como as faiscas das brazas se levantam para voarem.
Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
8 Porém eu buscaria a Deus; e a ele dirigiria a minha fala.
Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
9 Ele faz coisas tão grandiosas, que se não podem esquadrinhar; e tantas maravilhas, que se não podem contar.
Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;
10 Que dá a chuva sobre a terra, e envia águas sobre os campos,
Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
11 Para pôr aos abatidos num lugar alto: e para que os enlutados se exaltem na salvação.
Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.
12 Ele aniquila as imaginações dos astutos, para que as suas mãos não possam levar coisa alguma a efeito.
Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
13 Ele apanha os sábios na sua própria astúcia; e o conselho dos perversos se precipita.
Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.
14 Eles de dia encontrem as trevas; e ao meio dia andem como de noite, às apalpadelas.
En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
15 Porém ao necessitado livra da espada, e da boca deles, e da mão do forte.
Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.
16 Assim há esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a sua boca.
Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.
17 Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus castiga; pois não desprezes o castigo do Todo-poderoso.
Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;
18 Porque ele faz a chaga, e ele mesmo a liga: ele fere, e as suas mãos curam.
Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.
19 Em seis angústias te livrará; e na sétima o mal te não tocará.
En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.
20 Na fome te livrará da morte; e na guerra da violência da espada.
En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
21 Do açoite da língua estarás encoberto; e não temerás a assolação, quando vier.
Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.
22 Da assolação e da fome te rirás, e os animais da terra não temerás.
Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
23 Porque até com as pedras do campo terás a tua aliança; e os animais do campo serão pacíficos contigo.
Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
24 E saberás que a tua tenda está em paz; e visitarás a tua habitação, e não falharás.
Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.
25 Também saberás que se multiplicará a tua semente e a tua posteridade como a erva da terra.
Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
26 Na velhice virás à sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.
En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
27 Eis que isto já o havemos inquirido, e assim é; ouve-o, e medita nisso para teu bem.
Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.
