Jó 39
1 Sabes tu o tempo em que as cabras montezes parem? ou consideraste as dores das cervas?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 Contarás os meses que cumprem? ou sabes o tempo do seu parto?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 Quando se encurvam, produzem seus filhos, e lançam de si as suas dores.
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Seus filhos enrijam, crescem com o trigo: saem, e nunca mais tornam a elas.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Quem despediu livre o jumento montez? e quem soltou as prisões ao jumento bravo?
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 Ao qual dei o ermo por casa, e a terra salgada por suas moradas.
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 Ri-se do arroido da cidade: não ouve os muitos gritos do exator.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 O que descobre nos montes é o seu pasto, e anda buscando tudo que está verde.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 Ou, querer-te-á servir o unicórnio? ou ficará na tua cavalariça?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Ou amarrarás o unicórnio com a sua corda no rego? ou estorroará após ti os vales?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Ou confiarás nele, por ser grande a sua força? ou deixarás a seu cargo o teu trabalho?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Ou fiarás dele que te torne o que semeaste e o recolherá na tua eira?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 Vem de ti as alegres asas dos pavões, que tem penas de cegonha e da águia?
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 A qual deixa os seus ovos na terra, e os aquenta no pó.
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 E se esquece de que algum pé os pise, ou os animais do campo os calquem.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 Endurece-se para com seus filhos, como se não fossem seus: debalde é seu trabalho, porquanto está sem temor.
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 Porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 A seu tempo se levanta ao alto: ri-se do cavalo, e do que vai montado nele.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 Ou darás tu força ao cavalo? ou vestirás o seu pescoço com trovão?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Ou espanta-lo-ás, como ao gafanhoto? terrível é o fogoso respirar das suas ventas.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 Escarva a terra, e folga na sua força, e sai ao encontro dos armados.
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 Ri-se do temor, e não se espanta, e não torna atráz por causa da espada.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 Contra ele rangem a aljava, o ferro flamante da lança e do dardo.
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 Sacudindo-se, e removendo-se, escarva a terra, e não faz caso do som da buzina.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 Na fúria do som das buzinas diz: Eia! e de longe cheira a guerra, e o trovão dos príncipes, e o alarido.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 Ou vôa o gavião pela tua inteligência, e estende as suas asas para o sul?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Ou se remonta a águia ao teu mandado, e põe no alto o seu ninho?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 Nas penhas mora e habita: no cume das penhas, e nos lugares seguros.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 Desde ali descobre a preza: seus olhos a avistam desde longe.
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 E seus filhos chupam o sangue, e onde há mortos ai está.
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
