< Jó 38 >
1 Depois disto o Senhor respondeu a Job dum redemoinho, e disse:
Afei, Awurade firi ahum mu buaa Hiob sɛ,
2 Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?
“Hwan ne deɛ ɔde nsɛm a nimdeɛ nni mu katakata mʼafotuo so?
3 Agora cinge os teus lombos, como homem; e perguntar-te-ei, e tu me ensina.
Hyɛ wo ho den sɛ ɔbarima; mɛbisa wo nsɛm, na wobɛyi mʼano.
4 Onde estavas tu, quando eu fundava a terra? faze-mo saber, se tens inteligência.
“Ɛberɛ a metoo asase fapem no, na wowɔ he? Sɛ wonim a, ka ɛ.
5 Quem lhe pôs as medidas? se tu o sabes; ou quem estendeu sobre ela o cordel?
Hwan na ɔsusuu ne tenten ne ne tɛtrɛtɛ? Ampa ara wonim! Hwan na ɔtwee susuhoma faa ani?
6 Sobre que estão fundadas as suas bases? ou quem assentou a sua pedra da esquina,
Ɛdeɛn so na ɛgyina, anaasɛ hwan na ɔtoo ne tweatiboɔ no,
7 Quando as estrelas da alva juntas alegremente cantavam, e todos os filhos de Deus jubilavam?
ɛberɛ a anɔpa nsoromma bɔɔ mu too dwom, na abɔfoɔ nyinaa de anigyeɛ teaam no?
8 Ou quem encerrou o mar com portas, quando trasbordou e saiu da madre;
“Hwan na ɔkaa ɛpo hyɛɛ apono akyi, ɛberɛ a ɛpue firii yafunu mu,
9 Quando eu pus as nuvens por sua vestidura, e a escuridão por envolvedouro?
ɛberɛ a mede omununkum yɛɛ nʼaduradeɛ na mede esum kabii kyekyeree noɔ,
10 Quando passei sobre ele o meu decreto, e lhe pus portas e ferrolhos;
ɛberɛ a metoo hyeɛ maa noɔ na mesisii nʼapono ne nʼadaban,
11 E disse: Até aqui virás, e não mais adiante, e aqui se quebrarão as tuas ondas empoladas?
ɛberɛ a mekaa sɛ, ‘Ɛha ara na wobɛduru, ɛntra ha; ɛha na wʼahantan asorɔkyeɛ no mmɛso’?
12 Ou desde os teus dias deste ordem à madrugada? ou mostraste à alva o seu lugar;
“Woahyɛ mmara ama adekyeeɛ da? Anaa woakyerɛ no nʼafa,
13 Para que pegasse dos fins da terra, e os ímpios fossem sacudidos dela;
sɛ ɛnkɔka asase ano na ɛntu amumuyɛfoɔ mfiri so?
14 E se transformasse como o barro, sob o selo, e se pusessem como vestidos;
Asase fa ne bɔberɛ sɛ dɔteɛ a ɛhyɛ nsɔano ase; na ɛso tebea da adi te sɛ atadeɛ.
15 E dos ímpios se desvie a sua luz, e o braço altivo se quebrante;
Wɔde amumuyɛfoɔ hann akame wɔn, na wɔn abasa a wɔapagya no mu abu.
16 Ou entraste tu até às origens do mar? ou passeaste no mais profundo do abismo?
“Woapɛɛpɛɛ mu ahunu nsutire a ɛpo firi mu ba anaa woanante ne bunu mu?
17 Ou descobriram-se-te as portas da morte? ou viste as portas da sombra da morte?
Wɔde owuo apono akyerɛ wo? Woahunu owuo sunsumma apono anaa?
18 Ou com o teu entendimento chegaste às larguras da terra? faze-mo saber, se sabes tudo isto.
Woate ewiase a ɛda hɔ hahanaa no ase anaa? Sɛ wonim yeinom nyinaa a, ka kyerɛ me.
19 Onde está o caminho para onde mora a luz? e, quanto às trevas, onde está o seu lugar;
“Ɛhe na hann firi ba? Na ɛhe na esum nso kɔ?
20 Para que as tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas da sua casa?
Wobɛtumi de wɔn akɔ wɔn siberɛ? Wonim akwan a ɛkɔ wɔn atenaeɛ?
21 Acaso tu o sabes, porque já então eras nascido, e por ser grande o número dos teus dias?
Ampa ara wonim, ɛfiri sɛ na woawo wo dada. Woanyini yie!
22 Ou entraste tu até aos tesouros da neve? e viste os tesouros da saraiva,
“Woakɔ sukyerɛmma adekoradan mu da, anaa woahunu asukɔtweaa adekoradan
23 Que eu retenho até do tempo da angústia, até ao dia da peleja e da guerra?
a makora so ama ahohiahia berɛ, ɔsa ne akodie nna?
24 Onde está o caminho em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?
Ɛkwan bɛn na ɛkɔ baabi a anyinam firi ba, anaa baabi a apueeɛ mframa firi na ɛbɔ fa asase so?
25 Quem abriu para a inundação um leito, e um caminho para os relâmpagos dos trovões;
Hwan na ɔtwaa ɛka maa osubransam, ne ɛkwan maa aprannaa mmobom,
26 Para chover sobre a terra, onde não há ninguém, e no deserto, em que não há gente;
sɛ ɛbɛtɔ agu asase a obiara nte soɔ so, anweatam a obiara nni soɔ,
27 Para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer os renovos da erva?
na ama asase bonini a ɛyɛ wesee yi afɔ na ɛserɛ afifiri so?
28 A chuva porventura tem pai? ou quem gera as gotas do orvalho,
Osutɔ wɔ agya anaa? Hwan na ɔyɛ agya ma obosuo?
29 De cujo ventre procede o gelo? e quem gera a geada do céu?
Hwan yafunu mu na nsukyeneeɛ fire? Hwan na ɔwoo nsukyeneeɛ mporoporowa firi soro
30 Como debaixo de pedra as águas se escondem: e a superfície do abismo se coalha.
ɛberɛ a nsuo kyene dane sɛ ɛboɔ, na ebunu ani kyene?
31 Ou poderás tu ajuntar as delícias das sete estrelas, ou soltar os atilhos do Orion?
“Wobɛtumi de ahoma akyekyere Akokɔbaatan ne ne mma? Wobɛtumi asane Nwenwenente nhoma anaa?
32 Ou produzir as constelações a seu tempo? e guiar a Ursa com seus filhos?
Wobɛtumi de anɔpa nsoromma aba wɔ ne berɛ mu anaasɛ wobɛtumi ayi sisire ne ne mma afiri hɔ?
33 Sabes tu as ordenanças dos céus? ou podes dispor do domínio deles sobre a terra?
Wonim mmara a ɛfa ewiem ho? Wobɛtumi de Onyankopɔn ahennie aba asase so?
34 Ou podes levantar a tua voz até às nuvens, para que a abundância das águas te cubra?
“Wobɛtumi ama wo nne aduru omununkum so na wode nsuo akata wo ho anaa?
35 Ou enviarás aos raios para que saiam, e te digam: Eis-nos aqui?
Wobɛtumi ama anyinam atwa? Wɔbɛka akyerɛ wo sɛ, ‘Yɛnnie anaa’?
36 Quem pôs a sabedoria nas entranhas? ou quem deu ao sentido o entendimento?
Hwan na ɔde nyansa ma akoma anaasɛ ɔde nteaseɛ hyɛ adwene mu.
37 Quem numerará as nuvens pela sabedoria? ou os odres dos céus, quem os abaixará,
Hwan na ɔwɔ nyansa a wɔde kan omununkum? Hwan na ɔbɛtumi akyea ɔsoro nsuo nkotokuo,
38 Quando se funde o pó numa massa, e se apegam os torrões uns aos outros?
ɛberɛ a mfuturo ayɛ den ama dɔteɛ atɔatɔ keka bɔ mu.
39 Porventura caçarás tu preza para a leoa? ou fartarás a fome dos filhos dos leões,
“Wokɔ ahayɔ ma gyatabereɛ ma agyata didi mee
40 Quando se agacham nos covis, e estão à espreita nas covas?
ɛberɛ a wɔbutubutu wɔn abɔn ano anaasɛ wɔtetɛ nnɔtɔ ase?
41 Quem prepara aos corvos o seu alimento, quando os seus pintainhos gritam a Deus e andam vagueando, por não terem de comer?
Hwan na ɔma anene aduane ɛberɛ a ne mma su frɛ Onyankopɔn na wɔkyinkyini pɛ aduane?