Jó 38

1 Depois disto o Senhor respondeu a Job dum redemoinho, e disse:

Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

2 Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

3 Agora cinge os teus lombos, como homem; e perguntar-te-ei, e tu me ensina.

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

4 Onde estavas tu, quando eu fundava a terra? faze-mo saber, se tens inteligência.

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

5 Quem lhe pôs as medidas? se tu o sabes; ou quem estendeu sobre ela o cordel?

Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

6 Sobre que estão fundadas as suas bases? ou quem assentou a sua pedra da esquina,

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

7 Quando as estrelas da alva juntas alegremente cantavam, e todos os filhos de Deus jubilavam?

Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

8 Ou quem encerrou o mar com portas, quando trasbordou e saiu da madre;

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

9 Quando eu pus as nuvens por sua vestidura, e a escuridão por envolvedouro?

Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

10 Quando passei sobre ele o meu decreto, e lhe pus portas e ferrolhos;

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

11 E disse: Até aqui virás, e não mais adiante, e aqui se quebrarão as tuas ondas empoladas?

I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

12 Ou desde os teus dias deste ordem à madrugada? ou mostraste à alva o seu lugar;

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

13 Para que pegasse dos fins da terra, e os ímpios fossem sacudidos dela;

Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

14 E se transformasse como o barro, sob o selo, e se pusessem como vestidos;

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

15 E dos ímpios se desvie a sua luz, e o braço altivo se quebrante;

I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

16 Ou entraste tu até às origens do mar? ou passeaste no mais profundo do abismo?

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

17 Ou descobriram-se-te as portas da morte? ou viste as portas da sombra da morte?

Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

18 Ou com o teu entendimento chegaste às larguras da terra? faze-mo saber, se sabes tudo isto.

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

19 Onde está o caminho para onde mora a luz? e, quanto às trevas, onde está o seu lugar;

Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

20 Para que as tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas da sua casa?

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

21 Acaso tu o sabes, porque já então eras nascido, e por ser grande o número dos teus dias?

Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

22 Ou entraste tu até aos tesouros da neve? e viste os tesouros da saraiva,

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

23 Que eu retenho até do tempo da angústia, até ao dia da peleja e da guerra?

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

24 Onde está o caminho em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

25 Quem abriu para a inundação um leito, e um caminho para os relâmpagos dos trovões;

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

26 Para chover sobre a terra, onde não há ninguém, e no deserto, em que não há gente;

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

27 Para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer os renovos da erva?

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

28 A chuva porventura tem pai? ou quem gera as gotas do orvalho,

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

29 De cujo ventre procede o gelo? e quem gera a geada do céu?

Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

30 Como debaixo de pedra as águas se escondem: e a superfície do abismo se coalha.

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

31 Ou poderás tu ajuntar as delícias das sete estrelas, ou soltar os atilhos do Orion?

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

32 Ou produzir as constelações a seu tempo? e guiar a Ursa com seus filhos?

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

33 Sabes tu as ordenanças dos céus? ou podes dispor do domínio deles sobre a terra?

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

34 Ou podes levantar a tua voz até às nuvens, para que a abundância das águas te cubra?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

35 Ou enviarás aos raios para que saiam, e te digam: Eis-nos aqui?

Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

36 Quem pôs a sabedoria nas entranhas? ou quem deu ao sentido o entendimento?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

37 Quem numerará as nuvens pela sabedoria? ou os odres dos céus, quem os abaixará,

Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

38 Quando se funde o pó numa massa, e se apegam os torrões uns aos outros?

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

39 Porventura caçarás tu preza para a leoa? ou fartarás a fome dos filhos dos leões,

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?

40 Quando se agacham nos covis, e estão à espreita nas covas?

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

41 Quem prepara aos corvos o seu alimento, quando os seus pintainhos gritam a Deus e andam vagueando, por não terem de comer?

Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?